AUTOGRAF, pismo
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę AUTOGRAF na AUTOGRAF, pismo) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Autograf.jpg|thumb|Okładka miesięcznika „Autograf”, 1989]] | [[File:Autograf.jpg|thumb|Okładka miesięcznika „Autograf”, 1989]] | ||
'''„AUTOGRAF. Miesięcznik. Literatura. Sztuka. Krytyka”.''' Pismo powstałe w wyniku starań środowiska literackiego Trójmiasta po rozwiązaniu kwartalnika [[PUNKT | „Punkt”]] w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]]. Ukazywało się w latach 1988–1990; nr 1 z datą: wrzesień 1988, ostatni, czyli 7/8 (23–24), z datą: lipiec–sierpień 1990 (na początku 1991), w sumie 24 numery. Redaktorem naczelnym był [[WAŚKIEWICZ ANDRZEJ KRZYSZTOF | Andrzej Krzysztof Waśkiewicz]], wydawcą [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki]] z siedzibą przy ul. Chlebnickiej 2.<br/><br/> | '''„AUTOGRAF. Miesięcznik. Literatura. Sztuka. Krytyka”.''' Pismo powstałe w wyniku starań środowiska literackiego Trójmiasta po rozwiązaniu kwartalnika [[PUNKT | „Punkt”]] w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]]. Ukazywało się w latach 1988–1990; nr 1 z datą: wrzesień 1988, ostatni, czyli 7/8 (23–24), z datą: lipiec–sierpień 1990 (na początku 1991), w sumie 24 numery. Redaktorem naczelnym był [[WAŚKIEWICZ ANDRZEJ KRZYSZTOF | Andrzej Krzysztof Waśkiewicz]], wydawcą [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki]] z siedzibą przy ul. Chlebnickiej 2.<br/><br/> | ||
| − | Pismo dotował Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku. Nakład: | + | Pismo dotował Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku. Nakład: 3000–4000 egzemplarzy (od nr. 5/89 nie podawano wysokości nakładu). Miało charakter literacko-artystyczny. Obok poezji i prozy ważne miejsce zajmowała eseistyka i recenzje: literackie, teatralne, plastyczne i muzyczne; rejestrowano najważniejsze wydarzenia kulturalne i artystyczne. Wśród publikacji można wymienić miedzy innymi pierwodruk przekładu poematu Anny Achmatowej ''Requiem'' (tłumaczenie [[KOTLICA JACEK | Jacek Kotlica]]). Niektóre numery miały charakter tematyczny (między innymi wileński potrójny numer 6–7–8/89 czy rosyjski 7–8/90).<br/><br/> |
Przestało wychodzić wskutek rozłamu w zespole redakcji i nacisków części środowiska literackiego, skupionego w powstającym gdańskim oddziale [[STOWARZYSZENIE PISARZY POLSKICH. ODDZIAŁ GDAŃSK | Stowarzyszenia Pisarzy Polskich]]. Część aktywów pisma przejął kwartalnik [[TYTUŁ | „Tytuł”]]. Od 1995 kontynuowane jako [[AUTOGRAF-POST | „Autograf-Post”]], „Autograf”. {{author: ASW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Przestało wychodzić wskutek rozłamu w zespole redakcji i nacisków części środowiska literackiego, skupionego w powstającym gdańskim oddziale [[STOWARZYSZENIE PISARZY POLSKICH. ODDZIAŁ GDAŃSK | Stowarzyszenia Pisarzy Polskich]]. Część aktywów pisma przejął kwartalnik [[TYTUŁ | „Tytuł”]]. Od 1995 kontynuowane jako [[AUTOGRAF-POST | „Autograf-Post”]], „Autograf”. {{author: ASW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 19:51, 17 wrz 2022
„AUTOGRAF. Miesięcznik. Literatura. Sztuka. Krytyka”. Pismo powstałe w wyniku starań środowiska literackiego Trójmiasta po rozwiązaniu kwartalnika „Punkt” w stanie wojennym. Ukazywało się w latach 1988–1990; nr 1 z datą: wrzesień 1988, ostatni, czyli 7/8 (23–24), z datą: lipiec–sierpień 1990 (na początku 1991), w sumie 24 numery. Redaktorem naczelnym był Andrzej Krzysztof Waśkiewicz, wydawcą Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki z siedzibą przy ul. Chlebnickiej 2.
Pismo dotował Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku. Nakład: 3000–4000 egzemplarzy (od nr. 5/89 nie podawano wysokości nakładu). Miało charakter literacko-artystyczny. Obok poezji i prozy ważne miejsce zajmowała eseistyka i recenzje: literackie, teatralne, plastyczne i muzyczne; rejestrowano najważniejsze wydarzenia kulturalne i artystyczne. Wśród publikacji można wymienić miedzy innymi pierwodruk przekładu poematu Anny Achmatowej Requiem (tłumaczenie Jacek Kotlica). Niektóre numery miały charakter tematyczny (między innymi wileński potrójny numer 6–7–8/89 czy rosyjski 7–8/90).
Przestało wychodzić wskutek rozłamu w zespole redakcji i nacisków części środowiska literackiego, skupionego w powstającym gdańskim oddziale Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Część aktywów pisma przejął kwartalnik „Tytuł”. Od 1995 kontynuowane jako „Autograf-Post”, „Autograf”.
