ZALESKA-MEDYNSKA ADRIANA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ZALESKA-MEDYNSKA ADRIANA na ZALESKA-MEDYNSKA ADRIANA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego) |
Wersja z 07:53, 7 wrz 2022
ADRIANA ZALESKA-MEDYNSKA (ur. 20 IV 1967 Gdynia), chemik, fotochemik, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1985 ukończyła VIII Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku. W 1995 absolwentka Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej (WCh PG). W latach 1999–2017 pracowała w Katedrze Technologii Chemicznej na WCh PG, początkowo na stanowisku inżynieryjno-technicznym. Od 2000 doktor nauk technicznych w zakresie technologii chemicznej na podstawie rozprawy Degradacja pestycydów chloroorganicznych w układzie UV/TiO2 (promotor: prof. Jan Hupka). Od 2009 doktor habilitowany i profesor nadzwyczajny (uczelniany) PG.
Od 2012 także kierownik Zakładu Inżynierii Środowiska Wydziale Chemii (WCh) UG, od 2013 kierownik Katedry Technologii Środowiska oraz Zespołu Fotokatalizy na WCh UG. Od 2014 profesor nauk technicznych (tytularny). Od grudnia 2020 Dyrektor Związku Uczelni w Gdańsku im. Daniela Fahrenheita.
Odbyła staże zagraniczne między innymi w California Institute of Technology, USA (2001–2002), University of California at Berkeley, USA (2010–2011), Stanford University, USA (2012), National Institute for Environmental Science, Tsukuba, Japonia (2013), Weizmann Institute, Izrael (2018).
Prowadzi badania w zakresie fotokatalizy heterogenicznej, kierując zespołami najpierw na WCh PG a od 2012 na WCh UG. Prace badawcze prowadzone w Zespole Zaleskiej-Medynskiej są ukierunkowane na korelację właściwości powierzchniowych nowych nanomateriałów z ich metodą preparatyki oraz fotoaktywnością, wyjaśnienie mechanizmów reakcji fotokatalitycznych a także na projektowanie i testowanie prototypowych urządzeń wykorzystujących reakcje fotokatalityczne (w tym urządzenia do oczyszczania, dezodoryzacji i dezynfekcji powietrza). W ostatnich latach w prowadzonych badaniach łączy chemię eksperymentalną z obliczenia teoretycznymi, co pozwala przewidywać struktury nowych nanomateriałów a także wyjaśniać oddziaływania pomiędzy powierzchnią materiałów półprzewodnikowych a reagentami.
Jest między innymi współautorem monografii Metal Oxide-Based Photocatalysis. Fundamentals and Prospects for Application (Elsevier 2018) dotyczącej fotokatalizy heterogenicznej, autorką rozdziałów w monografiach, do 2021 roku 12 patentów i 14 zgłoszeń patentowych. Współtwórca prototypów urządzeń do fotokatalitycznego oczyszczania powietrza nagrodzonych złotymi medalami na międzynarodowych targach wynalazczości (Paryż (2014), Bruksela (2014, 2016), Bangkok (2019), Kuala Lumpur 2019)). Laureatka Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju w kategorii Naukowiec Przyszłości 2020. Współpracuje z otoczeniem gospodarczym w zakresie zastosowania nanomateriałów o właściwościach bakterio- i grzybobójczych oraz fotokatalitycznych. Kierowała projektami badawczo-rozwojowymi finansowanymi przez MNiSW, NCN, NCBiR, Fundusze Norweskie oraz WFOŚ. Współzałożyciel startupu „Nanosci”, zajmującego się komercjalizacją urządzeń do oczyszczania powietrza.
Główne zainteresowania naukowe to: technologia chemiczna, technologie remediacji środowiska, procesy i urządzenia do oczyszczania wód, ścieków oraz powietrza, nanomateriały, materiały funkcjonalne, fotokataliza heterogeniczna, toksyczność nanomateriałów, kropki kwantowe, nanomateriały półprzewodnikowe oraz metaliczne.
Odznaczona w 2012 Medalem Komisji Edukacji Naukowej. W 2010 otrzymała nagrodę SOWA, Najlepszy Nauczyciel Akademicki – wyróżnienie Samorządu Studentów Wydziału Chemicznego PG, laureatka Nagrody Primum Cooperatio im. Bolesława Mazurkiewicza za rok 2021.
