BERGER FELIX, kupiec, meloman

Wersja z 15:49, 1 wrz 2022

Reklama firmy Franza Bergera, 1936

Kamienica przy Hundegasse 58 (ul. Ogarna), siedziba firmy „J.I. Berger Aktiengesellschat”, koniec XIX wieku: wytwórnia mydła mieściła się w oficynie i piwnicach, parter zajmował kantor firmy, piętra mieszkania właścicieli i mieszkania czynszowe

FELIX BERGER (7 VI 1864 Gdańsk – 26 IX 1926 Gdańsk), kupiec. Syn Johanna Isidora Bergera. W latach 1873–1880 uczeń średniej realnej szkoły św. Jana. Po odbyciu praktyki zawodowej w Anglii właściciel cukrowni w Sobowidzu i od 1906 rodzinnej wytwórni mydła przy Hundegasse 58 (ul. Ogarna). Od 1900 członek Korporacji Kupców, od 1919 Izby Handlowej (Handelskammer). Po roku 1900 do 1914 konsul honorowy Wielkiej Brytanii w Gdańsku.

Meloman, wirtuoz gry na kornecie, występował na koncertach dobroczynnych, między innymi 20 XI 1901 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zagrał utwór The Lost Accord Arthura Sullivana; w 1920 współzałożyciel ( Henry Prins) i do śmierci przewodniczący zarządu Philharmonische Gesellschaft (Towarzystwo Filharmoniczne). Żeglarz, właściciel jachtu „Peter von Danzig” (zob. „Peter von Danzig”, karawela), członek i prezes klubu żeglarskiego Gode Wind w Sopocie.

Mieszkał we Wrzeszczu: w 1908 przy Baumbachallee 8 (ul. Konopnickiej), w 1911 architekt Curt Hempel z Drezna (zob. budynek Banku Gospodarki Żywnościowej, budynek Wojewódzkiej Komendy Policji w Gdańsku) wybudował dla niego willę przy przy Steffensweg 18 (ul. Batorego), był także właścicielem kamienic przy Ankerschmiedegasse 6 i 7 (ul. Kotwiczników).

Żonaty był z Heleną Dickson (1866 – 21 X 1920 Gdańsk-Wrzeszcz), miał córki Constancię Helenę, żonę Curta Hachenbergera, Martinę, po mężu Lindenkohl, spadkobiercą i dyrektorem rodzinnej fabryki, z wytwórniami przy Hundegasse 58 (ul. Ogarna) i Ankerschmiedegasse 6-7 (ul. Kotwiczników), działającej do 1945 jako Towarzystwo Akcyjne (Aktiengesellschaft), został syn Franz Berger. MrGl JMM

Bibliografia:
„Danziger Wirtschaftszeitung”, 13 XI 1936.
„Danziger Zeitung”, 1901 nr 533, 1902 nr 44, 535, 1920 nr 203 (nekrolog żony), 1926 nr 269 (nekrolog męża), 332, 1926 nr 161.