BEKE JOACHIM, rajca

Wersja z 13:16, 1 wrz 2022

Potwierdzenie przez króla polskiego Zygmunta III przywileju szlacheckiego wystawionego przez Kazimierza Jagiellończyka Joachimowi Beke, Kraków 22 VI 1608

JOACHIM BEKE (zm. 21 VII 1463 Gdańsk), gdański patrycjusz. Syn Gerarda Bekego. W roku 1448 ławnik, w latach 1455–1457 (z przerwą w 1456) rajca, w 1460 starosta lęborski, w 1463 sędzia. Podczas wojny trzynastoletniej aktywny dyplomata Gdańska; brał również udział w oblężeniu Malborka w 1454 roku. Uczestniczył w stłumieniu buntu Koggego w 1456, podczas którego buntownicy doprowadzili do jego ustąpienia – podobnie jak pozostałych członków Rady Miejskiej – ze stanowiska rajcy. Za zasługi, szczególnie przy zbieraniu funduszy na wykup zamków krzyżackich, 27 V 1457 roku otrzymał od króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka potwierdzenie i odnowienie praw szlacheckich. Dostał również prawo posługiwania się herbem, przedstawiającym w błękitnym polu tarczy złoty skos z rozmieszczonymi w nim dwiema koronami w kręgach i pośrodku złotego, kroczącego lwa, również w kręgu. Dodatkowo w rok po nobilitacji uzyskał jako nadanie ziemskie wioskę Stężyca nad Jeziorem Raduńskim. EB