PESCHWITZ GOTTFRIED von, rajca, poeta
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Specjalizował się też w emblematach, tworząc rysunki wraz z tekstami. Jego emblematy stanowiły ozdobę koronacji króla polskiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669, a rok później królewskiego ślubu. Zaprojektował również ten rodzaj dekoracji na jego katafalk. W 1674 – wraz z Heinrichem Duwenem – zaprojektował medal oraz druki panegiryczne na elekcję króla Jana III Sobieskiego, zaś w 1677 wykonał malowidła emblematyczne, które stanowiły część zaprojektowanej przez niego bramy triumfalnej wzniesionej na cześć wjazdu tego króla do Gdańska i umieszczonej przed kamienicą przy Długim Targu 2 (gdzie mieściła się kwatera królewska).<br/><br/> | Specjalizował się też w emblematach, tworząc rysunki wraz z tekstami. Jego emblematy stanowiły ozdobę koronacji króla polskiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669, a rok później królewskiego ślubu. Zaprojektował również ten rodzaj dekoracji na jego katafalk. W 1674 – wraz z Heinrichem Duwenem – zaprojektował medal oraz druki panegiryczne na elekcję króla Jana III Sobieskiego, zaś w 1677 wykonał malowidła emblematyczne, które stanowiły część zaprojektowanej przez niego bramy triumfalnej wzniesionej na cześć wjazdu tego króla do Gdańska i umieszczonej przed kamienicą przy Długim Targu 2 (gdzie mieściła się kwatera królewska).<br/><br/> | ||
Żonaty był od 4 II 1674 z Anne Marie, córką Thomasa Wolfferama. Ojciec zmarłych w niemowlęctwie i dzieciństwie rocznego Maurycego Gottfrieda (zm. 1679) i czteroletniego Johanna Gottfrieda (zm. 1689), a także córki Rosamundy Marii (1675– 1714), Blandiny Eleonory (1676–1737) i syna Adriana Ernsta (2 XI 1680 Gdańsk – 21 X 1725 Gdańsk), kawalera, od 1719 ławnika [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska.<br/><br/> | Żonaty był od 4 II 1674 z Anne Marie, córką Thomasa Wolfferama. Ojciec zmarłych w niemowlęctwie i dzieciństwie rocznego Maurycego Gottfrieda (zm. 1679) i czteroletniego Johanna Gottfrieda (zm. 1689), a także córki Rosamundy Marii (1675– 1714), Blandiny Eleonory (1676–1737) i syna Adriana Ernsta (2 XI 1680 Gdańsk – 21 X 1725 Gdańsk), kawalera, od 1719 ławnika [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska.<br/><br/> | ||
| − | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany wraz z dziećmi w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]], w rodzinnym grobie zakupionym w 1589 przez dziadka Maurycego. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:40, 1 sie 2022
GOTTFRIED von PESCHWITZ (von Peschvitz, de Peschvitius) (6 II 1631 Gdańsk – 10 X 1696 Gdańsk), rajca gdański, poeta. Wnuk Maurycego Petzewitza, sekretarza królewskiego, autora wiersza o klęsce Polaków pod Wisłuojściem podczas wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym w 1577 (Kurtze Beschreibung und Anfang des Danziger Kriges mit Stephano Batori…). Syn Heinricha (ur. 1590 Gdańsk), kupca i przewodniczącego rady kościoła Najświętszej Marii Panny oraz jego od 1628 drugiej żony Florentyny (5 IV 1612 – 1631), córki burmistrza Adriana von der Linde, między innymi współfundatorki misy chrzcielnej w kościele Bożego Ciała.
Początkowo uczył się w Gimnazjum Akademickim. W 1650 rozpoczął studia prawnicze we Franeker (Fryzja), następnie podróżował po Europie, między innymi po Francji, Anglii i Włoszech. W Gdańsku ponownie od 1658, od 1660 sekretarz Rady Miejskiej, w latach 1663–1666 rezydował w Warszawie. Od 1681 ławnik Głównego Miasta, od 1689 rajca, w 1692 sędzia. Oprócz działalności politycznej zajmował się twórczością literacką. Tworzył utwory okolicznościowe, między innymi sonety, panegiryki, mowy pogrzebowe itp. w kilku językach: łacińskim, włoskim, niemieckim i francuskim (np. Adlocutio ad Nathanaelem Schmieden de dignitate Burggrabiatus regia, Dantisci 1659 czy Diis Manibus (Michaelis Regis) de imanissimis hostibus Ottomanigenis ad Chocimum disiectis die post emortualem primo, triumphantibus, victrices..., Gedani 1674). Zamawiającymi były głównie osoby z kręgu gdańskiego patrycjatu, choć wiele razy w utworach występują postaci z grona dworu królewskiego. Wydał podręcznik poetyki Jüngst Erbauter Hoch-Teutscher Parnäß Das ist, Anmuthige Formeln, Sinnreiche Poetische Beschreibungen, und Kunstzierliche verblühmte Arten zu reden (Jena 1663).
Specjalizował się też w emblematach, tworząc rysunki wraz z tekstami. Jego emblematy stanowiły ozdobę koronacji króla polskiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669, a rok później królewskiego ślubu. Zaprojektował również ten rodzaj dekoracji na jego katafalk. W 1674 – wraz z Heinrichem Duwenem – zaprojektował medal oraz druki panegiryczne na elekcję króla Jana III Sobieskiego, zaś w 1677 wykonał malowidła emblematyczne, które stanowiły część zaprojektowanej przez niego bramy triumfalnej wzniesionej na cześć wjazdu tego króla do Gdańska i umieszczonej przed kamienicą przy Długim Targu 2 (gdzie mieściła się kwatera królewska).
Żonaty był od 4 II 1674 z Anne Marie, córką Thomasa Wolfferama. Ojciec zmarłych w niemowlęctwie i dzieciństwie rocznego Maurycego Gottfrieda (zm. 1679) i czteroletniego Johanna Gottfrieda (zm. 1689), a także córki Rosamundy Marii (1675– 1714), Blandiny Eleonory (1676–1737) i syna Adriana Ernsta (2 XI 1680 Gdańsk – 21 X 1725 Gdańsk), kawalera, od 1719 ławnika Starego Miasta Gdańska.
Pochowany wraz z dziećmi w kościele Najświętszej Marii Panny, w rodzinnym grobie zakupionym w 1589 przez dziadka Maurycego.
