JASSEM JACEK, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| − | '''JACEK JASSEM''' (ur. 21 X 1951 Kraków), onkolog, radioterapeuta, specjalista biologii molekularnej nowotworów, leczenia raka płuc i piersi, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]. W | + | '''JACEK JASSEM''' (ur. 21 X 1951 Kraków), onkolog, radioterapeuta, specjalista biologii molekularnej nowotworów, leczenia raka płuc i piersi, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]. W latach 1969–1975 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku (po zmianie nazwy: GUMed) i został zatrudniony jako asystent, następnie starszy asystent w Klinice Radioterapii AMG. W 1977 przebywał na sześciotygodniowej praktyce w klinice onkologicznej (Hospital Radiumhemmet) uniwersytetu medycznego (Karolinska Institutet) w Sztokholmie.<br/><br/> |
| − | Od 1996 | + | Od 1980 doktor na podstawie rozprawy ''Immunoterapia szczepionką BCG chorych na czerniaka złośliwego''. Od 1982 adiunkt, w tym samym roku uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu radioterapii onkologicznej. Od 1987, na podstawie dorobku i rozprawy ''Prospektywne wieloośrodkowe badania nad skutecznością leczenia chemicznego i napromieniowania chorych na drobnokomórkowego raka płuc'', doktor habilitowany, od 1988 do 1992 zatrudniony na stanowisku docenta. W 1989–1999 i w 1994 przebywał na stażu w Holenderskim Instytucie Onkologii (The Netherlands Cancer Institute) w Amsterdamie. Od 1990 kierownik Kliniki Radioterapii AMG (w 1993 przemianowanej na Klinikę Onkologii i Radioterapii). Od 1992 profesor nadzwyczajny AMG (uczelniany), w 1994 uzyskał specjalizację II stopnia w zakresie chemioterapii onkologicznej. Od 1995 profesor tytularny, od 16 XII 2001 profesor zwyczajny AMG. W 2002 został specjalistą onkologii klinicznej.<br/><br/> |
| − | Laureat nagrody prezydenta Wiednia za innowacje w onkologii, siedmiokrotnie nagradzany przez Ministra Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej. W 2005 roku otrzymał nagrodę premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitny dorobek naukowy. W 2009 wyróżniony Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]) i zdobywca tytułu Człowieka Roku w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” (nagroda dla osób, które przyczyniły się do rozsławienia Pomorza). W 2011 | + | Od 1996 przewodniczący Środkowoeuropejskiej Grupy Onkologicznej (CEEOG), w latach 2000–2002 członek zarządu Europejskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej (ESTRO), 2001–2003 (jako pierwszy z polskich naukowców) przewodniczący Grupy Raka Piersi Europejskiej Organizacji do Badań nad Rakiem (EORTC), następnie członek Zarządu EORTC i skarbnik. Od 2007 przewodniczący Komitetu Spraw Międzynarodowych (I AC) Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO). Od 2013 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (Wydział Lekarski). W 2014 wybrany do Zarządu European Society of Medical Oncology (ESMO). Członek Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.<br/><br/> |
| + | Laureat nagrody prezydenta Wiednia za innowacje w onkologii, siedmiokrotnie nagradzany przez Ministra Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej. W 2005 roku otrzymał nagrodę premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitny dorobek naukowy. W 2009 wyróżniony Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]) i zdobywca tytułu Człowieka Roku w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” (nagroda dla osób, które przyczyniły się do rozsławienia Pomorza). W 2011 otrzymał tytuł Wybitnego Polaka, przyznawany przez kapitułę godła promocyjnego Teraz Polska za budowę autorytetu i wizerunku Polski w świecie. Autor projektu ustawy (wprowadzonej z łagodzącymi zmianami 15 XI 2010) o całkowitym zakazie palenia papierosów w miejscach publicznych, uhonorowany za to w 2011 tytułem Lider Roku w Ochronie Zdrowia – Zdrowie Publiczne w XII edycji konkursu Sukces Roku w Ochronie Zdrowia. W 2014 w rankingu Pulsu Medycyny uznany został (wraz z kardiochirurgiem prof. Marianem Zembalą) za najbardziej wpływową osobę w polskiej medycynie i ochronie zdrowia. Odznaczony między innymi Srebrnym (1995) i Złotym (2001) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003). Wyróżniony Medalem Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsk (2008). W 2015, podczas Światowego Kongresu Raka Płuc w Denver, wyróżniony nagrodą Josepha Cullena.<br/><br/> | ||
| + | Mąż Ewy z domu Majewskiej, profesor i kierownik Kliniki Alergologii i Pneumonologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, ojciec Anny (ur. 1978), Joanny (ur. 1983) i Adama (ur. 1992). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:00, 31 lip 2022
JACEK JASSEM (ur. 21 X 1951 Kraków), onkolog, radioterapeuta, specjalista biologii molekularnej nowotworów, leczenia raka płuc i piersi, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. W latach 1969–1975 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku (po zmianie nazwy: GUMed) i został zatrudniony jako asystent, następnie starszy asystent w Klinice Radioterapii AMG. W 1977 przebywał na sześciotygodniowej praktyce w klinice onkologicznej (Hospital Radiumhemmet) uniwersytetu medycznego (Karolinska Institutet) w Sztokholmie.
Od 1980 doktor na podstawie rozprawy Immunoterapia szczepionką BCG chorych na czerniaka złośliwego. Od 1982 adiunkt, w tym samym roku uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu radioterapii onkologicznej. Od 1987, na podstawie dorobku i rozprawy Prospektywne wieloośrodkowe badania nad skutecznością leczenia chemicznego i napromieniowania chorych na drobnokomórkowego raka płuc, doktor habilitowany, od 1988 do 1992 zatrudniony na stanowisku docenta. W 1989–1999 i w 1994 przebywał na stażu w Holenderskim Instytucie Onkologii (The Netherlands Cancer Institute) w Amsterdamie. Od 1990 kierownik Kliniki Radioterapii AMG (w 1993 przemianowanej na Klinikę Onkologii i Radioterapii). Od 1992 profesor nadzwyczajny AMG (uczelniany), w 1994 uzyskał specjalizację II stopnia w zakresie chemioterapii onkologicznej. Od 1995 profesor tytularny, od 16 XII 2001 profesor zwyczajny AMG. W 2002 został specjalistą onkologii klinicznej.
Od 1996 przewodniczący Środkowoeuropejskiej Grupy Onkologicznej (CEEOG), w latach 2000–2002 członek zarządu Europejskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej (ESTRO), 2001–2003 (jako pierwszy z polskich naukowców) przewodniczący Grupy Raka Piersi Europejskiej Organizacji do Badań nad Rakiem (EORTC), następnie członek Zarządu EORTC i skarbnik. Od 2007 przewodniczący Komitetu Spraw Międzynarodowych (I AC) Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO). Od 2013 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (Wydział Lekarski). W 2014 wybrany do Zarządu European Society of Medical Oncology (ESMO). Członek Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.
Laureat nagrody prezydenta Wiednia za innowacje w onkologii, siedmiokrotnie nagradzany przez Ministra Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej. W 2005 roku otrzymał nagrodę premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitny dorobek naukowy. W 2009 wyróżniony Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ( nagrody miasta Gdańska) i zdobywca tytułu Człowieka Roku w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” (nagroda dla osób, które przyczyniły się do rozsławienia Pomorza). W 2011 otrzymał tytuł Wybitnego Polaka, przyznawany przez kapitułę godła promocyjnego Teraz Polska za budowę autorytetu i wizerunku Polski w świecie. Autor projektu ustawy (wprowadzonej z łagodzącymi zmianami 15 XI 2010) o całkowitym zakazie palenia papierosów w miejscach publicznych, uhonorowany za to w 2011 tytułem Lider Roku w Ochronie Zdrowia – Zdrowie Publiczne w XII edycji konkursu Sukces Roku w Ochronie Zdrowia. W 2014 w rankingu Pulsu Medycyny uznany został (wraz z kardiochirurgiem prof. Marianem Zembalą) za najbardziej wpływową osobę w polskiej medycynie i ochronie zdrowia. Odznaczony między innymi Srebrnym (1995) i Złotym (2001) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003). Wyróżniony Medalem Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsk (2008). W 2015, podczas Światowego Kongresu Raka Płuc w Denver, wyróżniony nagrodą Josepha Cullena.
Mąż Ewy z domu Majewskiej, profesor i kierownik Kliniki Alergologii i Pneumonologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, ojciec Anny (ur. 1978), Joanny (ur. 1983) i Adama (ur. 1992).
