RYNDUCH STEFANIA, nauczycielka w Gimnazjum Polskim
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Stefania_Ornass-Rynduch.jpeg |thumb| Stefania Ornass-Rynduch]] | [[File: Stefania_Ornass-Rynduch.jpeg |thumb| Stefania Ornass-Rynduch]] | ||
| − | '''STEFANIA RYNDUCH''' z domu Ornass (26 XII 1904 Oliwa – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]]. Córka Franciszka, kierownika Banku Ludowego w Gdańsku. Ukończyła [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkołę średnią dla dziewcząt im. Wiktorii]] (Victoriaschule) i ewangelickie gimnazjum żeńskie w Toruniu. Studia matematyczno-fizyczne odbyła w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (dwa lata) i na uniwersytecie w Poznaniu, | + | '''STEFANIA RYNDUCH''' z domu Ornass (26 XII 1904 [[OLIWA | Oliwa]] – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku, wykładowczyni w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku. Córka Franciszka, kierownika Banku Ludowego w Gdańsku i Agnieszki z Marchlewskich. Ukończyła [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkołę średnią dla dziewcząt im. Wiktorii]] (Victoriaschule) i ewangelickie gimnazjum żeńskie w Toruniu, w którym w 1924 uzyskała maturę. Studia matematyczno-fizyczne odbyła w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (dwa lata) i na uniwersytecie w Poznaniu, ukończyła je w 1929. W 1931 na uniwersytecie w Poznaniu uzyskała uprawnienia nauczyciela szkół średnich. W latach 1929–1933 uczyła w gimnazjum żeńskim w Toruniu, skąd urlopowana została do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Od 1 X 1933 do 2 IV 1938 uczyła matematyki, w roku szkolnym 1938/1939 także w Szkole Średniej Macierzy Szkolnej. Była członkinią Zarządu Okręgu Pomorskiego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, działaczką [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]].<br/><br/> |
| − | W | + | W końcu sierpnia 1939 opuściła Gdańsk, zamieszkała w Toruniu. Wysiedlona przez Niemców mieszkała podczas okupacji w Warszawie. W Gdańsku od kwietnia 1945 do 1947 była nauczycielką matematyki w II Państwowym Gimnazjum i [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącym]], następnie do czerwca 1949 zatrudniona była na stanowisku wykładowcy w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Od października 1949 do czerwca 1970 zastępca profesora, następnie starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Gdańsku: od 1956 do 1961 kierownik Katedry Matematyki, od 1961 do czerwca 1970 kierownik Zakładu Algebry i Logiki.<br/><br/> |
| + | Od 1946 członkini Stronnictwa Demokratycznego. Odznaczona między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10.-lecia Polski Ludowej, Zasłużony Nauczyciel PRL. Żona [[RYNDUCH ZBIGNIEW | Zbigniewa Rynducha]], matka Lucjusza (ur. 1939), Aleksandra (ur. 1940) i Zofii (ur. 1945). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego, Akta osobowe.<br/> | ||
| + | Janik Bernard, ''Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku'', w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Gdańsk 1976, s. 175-176.<br/> | ||
| + | Oracki Tadeusz, ''Rynduch Stefania'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement I, Gdańsk 1998, s. 259. | ||
Wersja z 16:51, 16 gru 2021
STEFANIA RYNDUCH z domu Ornass (26 XII 1904 Oliwa – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, wykładowczyni w Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku. Córka Franciszka, kierownika Banku Ludowego w Gdańsku i Agnieszki z Marchlewskich. Ukończyła szkołę średnią dla dziewcząt im. Wiktorii (Victoriaschule) i ewangelickie gimnazjum żeńskie w Toruniu, w którym w 1924 uzyskała maturę. Studia matematyczno-fizyczne odbyła w Technische Hochschule Danzig (dwa lata) i na uniwersytecie w Poznaniu, ukończyła je w 1929. W 1931 na uniwersytecie w Poznaniu uzyskała uprawnienia nauczyciela szkół średnich. W latach 1929–1933 uczyła w gimnazjum żeńskim w Toruniu, skąd urlopowana została do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Od 1 X 1933 do 2 IV 1938 uczyła matematyki, w roku szkolnym 1938/1939 także w Szkole Średniej Macierzy Szkolnej. Była członkinią Zarządu Okręgu Pomorskiego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, działaczką Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku.
W końcu sierpnia 1939 opuściła Gdańsk, zamieszkała w Toruniu. Wysiedlona przez Niemców mieszkała podczas okupacji w Warszawie. W Gdańsku od kwietnia 1945 do 1947 była nauczycielką matematyki w II Państwowym Gimnazjum i II Liceum Ogólnokształcącym, następnie do czerwca 1949 zatrudniona była na stanowisku wykładowcy w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Od października 1949 do czerwca 1970 zastępca profesora, następnie starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Gdańsku: od 1956 do 1961 kierownik Katedry Matematyki, od 1961 do czerwca 1970 kierownik Zakładu Algebry i Logiki.
Od 1946 członkini Stronnictwa Demokratycznego. Odznaczona między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10.-lecia Polski Ludowej, Zasłużony Nauczyciel PRL. Żona Zbigniewa Rynducha, matka Lucjusza (ur. 1939), Aleksandra (ur. 1940) i Zofii (ur. 1945).
Bibliografia:
Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego, Akta osobowe.
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 175-176.
Oracki Tadeusz, Rynduch Stefania, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement I, Gdańsk 1998, s. 259.
