DASZCZYŃSKI TADEUSZ, dziennikarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''TADEUSZ DASZCZYŃSKI''' (20 I 1923 Zeńbok, województwo mazowieckie – 26 V 2009 Gdańsk), publicysta, redaktor. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, w 1959 uzyskał magisterium w sopockiej Wyższej Szkole Ekonomicznej ([[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Od 1956 do emerytury w 1981 pracował w redakcji tygodnika [[GŁOS STOCZNIOWCA | „Głos Stoczniowca”]], początkowo jako sekretarz redakcji, od 1957 do 1981 na stanowisku redaktora naczelnego.<br/><br/> | '''TADEUSZ DASZCZYŃSKI''' (20 I 1923 Zeńbok, województwo mazowieckie – 26 V 2009 Gdańsk), publicysta, redaktor. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, w 1959 uzyskał magisterium w sopockiej Wyższej Szkole Ekonomicznej ([[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Od 1956 do emerytury w 1981 pracował w redakcji tygodnika [[GŁOS STOCZNIOWCA | „Głos Stoczniowca”]], początkowo jako sekretarz redakcji, od 1957 do 1981 na stanowisku redaktora naczelnego.<br/><br/> | ||
Jako redaktor naczelny ukształtował profil nowoczesnego tygodnika branżowego; podejmował w nim nie tylko problemy ekonomiczne i techniczne stoczni i zakładów kooperujących, ale szeroko wprowadził na łamy publicystykę społeczną, reportaż, a nawet dział literacki; w redakcji obok inżynierów okrętowców czy ekonomistów skupił również pisarzy i poetów. Jednocześnie pełnił funkcję szefa działu wydawnictw Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego, redagował monografie, albumy, specjalne wydawnictwa targowe na potrzeby branży.<br/><br/> | Jako redaktor naczelny ukształtował profil nowoczesnego tygodnika branżowego; podejmował w nim nie tylko problemy ekonomiczne i techniczne stoczni i zakładów kooperujących, ale szeroko wprowadził na łamy publicystykę społeczną, reportaż, a nawet dział literacki; w redakcji obok inżynierów okrętowców czy ekonomistów skupił również pisarzy i poetów. Jednocześnie pełnił funkcję szefa działu wydawnictw Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego, redagował monografie, albumy, specjalne wydawnictwa targowe na potrzeby branży.<br/><br/> | ||
| − | Jako publicysta specjalizował się w problematyce zarządzania i ekonomiki przemysłu okrętowego. Autor monografii: ''Stocznia Gdańska 1848–1958'' (1960), ''1000 statków polskiego przemysłu okrętowego'' (1970), ''Stocznia im. Komuny Paryskiej w Gdyni 1922–1972'' (1973), ''Stocznia Północna'' (1975). Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), w 1973 Krzyżem Kawalerskim OOP, w 1972 Krzyżem Partyzanckim, w 1970 odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1978 „Zasłużony Pracownik Morza”. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Jako publicysta specjalizował się w problematyce zarządzania i ekonomiki przemysłu okrętowego. Autor monografii: ''Stocznia Gdańska 1848–1958'' (1960), ''1000 statków polskiego przemysłu okrętowego'' (1970), ''Stocznia im. Komuny Paryskiej w Gdyni 1922–1972'' (1973), ''Stocznia Północna'' (1975). W latach 1959–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, działacz Klubu Publicystów Morskich. <br/><br/> |
| + | Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), w 1973 Krzyżem Kawalerskim OOP, w 1972 Krzyżem Partyzanckim, w 1970 odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1978 „Zasłużony Pracownik Morza”. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:42, 6 paź 2021
TADEUSZ DASZCZYŃSKI (20 I 1923 Zeńbok, województwo mazowieckie – 26 V 2009 Gdańsk), publicysta, redaktor. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, w 1959 uzyskał magisterium w sopockiej Wyższej Szkole Ekonomicznej ( Uniwersytet Gdański). Od 1956 do emerytury w 1981 pracował w redakcji tygodnika „Głos Stoczniowca”, początkowo jako sekretarz redakcji, od 1957 do 1981 na stanowisku redaktora naczelnego.
Jako redaktor naczelny ukształtował profil nowoczesnego tygodnika branżowego; podejmował w nim nie tylko problemy ekonomiczne i techniczne stoczni i zakładów kooperujących, ale szeroko wprowadził na łamy publicystykę społeczną, reportaż, a nawet dział literacki; w redakcji obok inżynierów okrętowców czy ekonomistów skupił również pisarzy i poetów. Jednocześnie pełnił funkcję szefa działu wydawnictw Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego, redagował monografie, albumy, specjalne wydawnictwa targowe na potrzeby branży.
Jako publicysta specjalizował się w problematyce zarządzania i ekonomiki przemysłu okrętowego. Autor monografii: Stocznia Gdańska 1848–1958 (1960), 1000 statków polskiego przemysłu okrętowego (1970), Stocznia im. Komuny Paryskiej w Gdyni 1922–1972 (1973), Stocznia Północna (1975). W latach 1959–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, działacz Klubu Publicystów Morskich.
Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), w 1973 Krzyżem Kawalerskim OOP, w 1972 Krzyżem Partyzanckim, w 1970 odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, w 1978 „Zasłużony Pracownik Morza”.
