DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Ze względu na wiedzę i dar przemawiania nazywany Chrysostomusem Gedanensis. Jako przedstawiciel Ministerium Duchownego skrytykował pismo Irenicum sive de differentiis religionum conciliandis succincta commentatio autorstwa zwolennika irenizmu [[NICOLAI HEINRICH | Heinricha Nicolai]] i zmusił go do odwołania swoich poglądów. Wydawał kazania i pisma polemiczne, skierowane głównie przeciw synkretyzmowi religijnemu, a także [[KAZANIE POGRZEBOWE | kazania pogrzebowe]] (między innymi po śmierci [[WINTER VALENTIN von | Valentina von Wintera]], Georga Daniela Koschwitza, Cathariny z domu Rebeske, pierwszej żony [[HEWELIUSZ JAN | Jana Heweliusza]]. <br/><br/> | Ze względu na wiedzę i dar przemawiania nazywany Chrysostomusem Gedanensis. Jako przedstawiciel Ministerium Duchownego skrytykował pismo Irenicum sive de differentiis religionum conciliandis succincta commentatio autorstwa zwolennika irenizmu [[NICOLAI HEINRICH | Heinricha Nicolai]] i zmusił go do odwołania swoich poglądów. Wydawał kazania i pisma polemiczne, skierowane głównie przeciw synkretyzmowi religijnemu, a także [[KAZANIE POGRZEBOWE | kazania pogrzebowe]] (między innymi po śmierci [[WINTER VALENTIN von | Valentina von Wintera]], Georga Daniela Koschwitza, Cathariny z domu Rebeske, pierwszej żony [[HEWELIUSZ JAN | Jana Heweliusza]]. <br/><br/> | ||
Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną od 11 I 1639 była Elisabeth (1608 – 20 XII 1639), najmłodsza córka [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] Tidemanna Giesego, z która doczekał się córki Gertrudy (1639 – 1674), żony burmistrza [[PROITE DANIEL | Daniela Proite]]. W 1643 ożenił się z Elisabeth, córką Hansa Ibschera, z którą miał ośmioro dzieci: dwóch synów i sześć córek. Przeżyli go jedynie synowie Nathanael II (1644–1685), wojskowy, i Samuel (1648–1679), magister teologii, oraz córki Agatha (zm. 1693) i Catharina Elisabeth (16501724). <br/><br/> | Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną od 11 I 1639 była Elisabeth (1608 – 20 XII 1639), najmłodsza córka [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] Tidemanna Giesego, z która doczekał się córki Gertrudy (1639 – 1674), żony burmistrza [[PROITE DANIEL | Daniela Proite]]. W 1643 ożenił się z Elisabeth, córką Hansa Ibschera, z którą miał ośmioro dzieci: dwóch synów i sześć córek. Przeżyli go jedynie synowie Nathanael II (1644–1685), wojskowy, i Samuel (1648–1679), magister teologii, oraz córki Agatha (zm. 1693) i Catharina Elisabeth (16501724). <br/><br/> | ||
| − | Pochowany 11 IV 1679 w kościele NMP. Kazanie pogrzebowe wygłosił Abraham Heyse, w związku z jego z kolei śmiercią w 1680, kazanie zostało przygotowane do druku i wydane w 1683 przez zięcia z pierwszego małżeństwa, burmistrza Daniela Proite. {{author: DJA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany 11 IV 1679 w kościele NMP. Kazanie pogrzebowe wygłosił pastor [[HEYSE ABRAHAM | Abraham Heyse]], w związku z jego z kolei śmiercią w 1680, kazanie zostało przygotowane do druku i wydane w 1683 przez zięcia z pierwszego małżeństwa, burmistrza Daniela Proite. {{author: DJA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:01, 28 wrz 2021
NATHANAEL DILGER (5 IX 1604, Gdańsk – 31 III 1679, Gdańsk), teolog, pastor kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). Syn drugiego pastora w kościele NMP Daniela Dilgera (1572–1645) i Anny, córki pastora Michaela Coletusa. Uczeń Gimnazjum Akademickiego, w latach 1619 –1626 studiował w Królewcu. Odbył podróże do Danii, Holandii, Anglii i Francji, po czym powrócił do studiów teologicznych na uniwersytecie w Strasburgu. W 1630 objął funkcję nadwornego kaznodziei w Rappoltstein. W 1637 wrócił do Gdańska, był początkowo diakonem, od 1672 pastorem w kościele NMP i seniorem Ministerium Duchownego. Zwolennik pietyzmu, między innymi wspólnie z ojcem toczył spory z Johannem Corvinem. W latach 1673–1675 na polecenie Ministerium Duchownego, wspólnie z pastorem kościoła św. Jana, Christianem Omuthem oraz kaznodzieją z kościoła św. Katarzyny Michaelem Bürichem, pełnił rolę negocjatora w sporach teologicznych i konfliktach społecznych, do których doprowadzała działalność pastora kościoła św. Trójcy, Aegidiusa Straucha.
Ze względu na wiedzę i dar przemawiania nazywany Chrysostomusem Gedanensis. Jako przedstawiciel Ministerium Duchownego skrytykował pismo Irenicum sive de differentiis religionum conciliandis succincta commentatio autorstwa zwolennika irenizmu Heinricha Nicolai i zmusił go do odwołania swoich poglądów. Wydawał kazania i pisma polemiczne, skierowane głównie przeciw synkretyzmowi religijnemu, a także kazania pogrzebowe (między innymi po śmierci Valentina von Wintera, Georga Daniela Koschwitza, Cathariny z domu Rebeske, pierwszej żony Jana Heweliusza.
Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną od 11 I 1639 była Elisabeth (1608 – 20 XII 1639), najmłodsza córka ławnika i rajcy Tidemanna Giesego, z która doczekał się córki Gertrudy (1639 – 1674), żony burmistrza Daniela Proite. W 1643 ożenił się z Elisabeth, córką Hansa Ibschera, z którą miał ośmioro dzieci: dwóch synów i sześć córek. Przeżyli go jedynie synowie Nathanael II (1644–1685), wojskowy, i Samuel (1648–1679), magister teologii, oraz córki Agatha (zm. 1693) i Catharina Elisabeth (16501724).
Pochowany 11 IV 1679 w kościele NMP. Kazanie pogrzebowe wygłosił pastor Abraham Heyse, w związku z jego z kolei śmiercią w 1680, kazanie zostało przygotowane do druku i wydane w 1683 przez zięcia z pierwszego małżeństwa, burmistrza Daniela Proite.
