SCHREIBER THOMAS JOHANNES, drukarz
(wstawienie ilustracji (e-mail z 30.05.2019)) |
|||
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Thomas_Johannes_Schreiberfdhdkf.jpg|thumb|Strona tytułowa polskojęzycznego kalendarza na rok 1753, wydanego przez Thomasa Johannesa Schreibera]] | [[File:Thomas_Johannes_Schreiberfdhdkf.jpg|thumb|Strona tytułowa polskojęzycznego kalendarza na rok 1753, wydanego przez Thomasa Johannesa Schreibera]] | ||
− | '''THOMAS JOHANNES SCHREIBER''' (2 III 1699 Lubeka – 30 VII 1778 Gdańsk), drukarz. Przybył z Lubeki do Gdańska najpewniej przed rokiem 1723. Pracował jako pomocnik w zakładzie typograficznym [[STOLLE JOHANN DANIEL | Johanna Daniela Stollego]] ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), między 14 września a 7 grudnia 1724 przejął zakład od wdowy po Johannie D. Stollem, Concordii Benigny. Drukarnię, przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), prowadził w latach 1724–1778. Miała ona wyłączność druku rozporządzeń, anonsów, biletów loteryjnych (od 1728) oraz publikacji gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Otrzymawszy od Rady Miejskiej tytuł drukarza miejskiego, odnowił zasób typograficzny drukarni i wydał ponad 210 tytułów, liczących łącznie ponad 2300 arkuszy. Wydawał dzieła [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfrieda Lengnicha]], [[KLEIN JACOB THEODOR | Jacoba Theodora Kleina]], [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH | Michaela Hanowa]], także literaturę popularną, w tym [[KALENDARZE | kalendarze]]. Wznowił popularne wydania polskich kronik Galla Anonima i Wincentego Kadłubka, tłoczył dzieła w języku polskim i podręczniki do nauki tego języka. Uważa się, że w roku 1763 wydał w języku polskim czasopismo „Monitor”, opatrzone piękną szatą graficzną, druki z okazji jubileuszy i uroczystości: rocznicy wynalezienia druku (1740), wyzwolenia Gdańska spod panowania krzyżackiego (1754), założenia Gimnazjum Akademickiego (1758), pokoju oliwskiego (1760). Zatrudniał kilku zecerów i uczniów, 9 czeladników, współpracowało z nim grono sztycharzy. W latach 50. i 60. XVIII wieku prowadził handel książkami, które reklamował na łamach wydawanego przez siebie czasopisma „Danziger Erfahrungen”. Oferował literaturę religijną, podręczniki szkolne oraz własne wydawnictwa. W 1740 | + | '''THOMAS JOHANNES SCHREIBER''' (2 III 1699 Lubeka – 30 VII 1778 Gdańsk), drukarz. Przybył z Lubeki do Gdańska najpewniej przed rokiem 1723. Pracował jako pomocnik w zakładzie typograficznym [[STOLLE JOHANN DANIEL | Johanna Daniela Stollego]] ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), między 14 września a 7 grudnia 1724 przejął zakład od wdowy po Johannie D. Stollem, Concordii Benigny.<br/><br/> |
+ | Drukarnię, przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), prowadził w latach 1724–1778. Miała ona wyłączność druku rozporządzeń, anonsów, biletów loteryjnych (od 1728) oraz publikacji gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Otrzymawszy od [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] tytuł drukarza miejskiego, odnowił zasób typograficzny drukarni i wydał ponad 210 tytułów, liczących łącznie ponad 2300 arkuszy. Wydawał dzieła [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfrieda Lengnicha]], [[KLEIN JACOB THEODOR | Jacoba Theodora Kleina]], [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH | Michaela Hanowa]], także literaturę popularną, w tym [[KALENDARZE | kalendarze]]. Wznowił popularne wydania polskich kronik Galla Anonima i Wincentego Kadłubka, tłoczył dzieła w języku polskim i podręczniki do nauki tego języka.<br/><br/> | ||
+ | Uważa się, że w roku 1763 wydał w języku polskim czasopismo „Monitor”, opatrzone piękną szatą graficzną, druki z okazji jubileuszy i uroczystości: rocznicy wynalezienia druku (1740), wyzwolenia Gdańska spod panowania krzyżackiego (1754), założenia Gimnazjum Akademickiego (1758), pokoju oliwskiego (1760). Zatrudniał kilku zecerów i uczniów, 9 czeladników, współpracowało z nim grono sztycharzy. W latach 50. i 60. XVIII wieku prowadził handel książkami, które reklamował na łamach wydawanego przez siebie czasopisma „Danziger Erfahrungen”. Oferował literaturę religijną, podręczniki szkolne oraz własne wydawnictwa.<br/><br/> | ||
+ | W 1740, we współpracy z profesorem z Gimnazjum Akademickiego, zorganizował jubileusz 300-lecia wynalazku czcionki drukarskiej, z tej okazji oficyna wydała pierwsze opracowanie typografii gdańskiej, autorstwa Michaela Hanowa. W 1759, dzięki jego zabiegom, Rada Miejska Gdańska wydała ordynację drukarską, która ustalała sytuację prawną drukarstwa w Gdańsku, procedurę cenzurowania tekstów i ceny za usługi typograficzne. Powodzenie jego działalności wynikało z dobrego zarządzania zakładem oraz z rozwoju w Gdańsku nauki oświeceniowej (której podstawowym nośnikiem informacji były drukowane publikacje).<br/><br/> | ||
+ | Od 1765 drukarnię przy Große Wollwebergasse (ul. Tkacka) prowadził jego syn Carol Ludwig, bez powodzenia, skoro w 1772 musiał ją ponownie przejąć. Po jego śmierci drukarnia przy Fleischergasse przeszła na własność innego z synów, Johanna Carla, w 1780 nabył ją [[WEDEL DANIEL LUDWIG | Daniel Ludwig Wedel]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:29, 20 wrz 2021
THOMAS JOHANNES SCHREIBER (2 III 1699 Lubeka – 30 VII 1778 Gdańsk), drukarz. Przybył z Lubeki do Gdańska najpewniej przed rokiem 1723. Pracował jako pomocnik w zakładzie typograficznym Johanna Daniela Stollego ( drukarstwo i drukarnie), między 14 września a 7 grudnia 1724 przejął zakład od wdowy po Johannie D. Stollem, Concordii Benigny.
Drukarnię, przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), prowadził w latach 1724–1778. Miała ona wyłączność druku rozporządzeń, anonsów, biletów loteryjnych (od 1728) oraz publikacji gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Otrzymawszy od Rady Miejskiej tytuł drukarza miejskiego, odnowił zasób typograficzny drukarni i wydał ponad 210 tytułów, liczących łącznie ponad 2300 arkuszy. Wydawał dzieła Gottfrieda Lengnicha, Jacoba Theodora Kleina, Michaela Hanowa, także literaturę popularną, w tym kalendarze. Wznowił popularne wydania polskich kronik Galla Anonima i Wincentego Kadłubka, tłoczył dzieła w języku polskim i podręczniki do nauki tego języka.
Uważa się, że w roku 1763 wydał w języku polskim czasopismo „Monitor”, opatrzone piękną szatą graficzną, druki z okazji jubileuszy i uroczystości: rocznicy wynalezienia druku (1740), wyzwolenia Gdańska spod panowania krzyżackiego (1754), założenia Gimnazjum Akademickiego (1758), pokoju oliwskiego (1760). Zatrudniał kilku zecerów i uczniów, 9 czeladników, współpracowało z nim grono sztycharzy. W latach 50. i 60. XVIII wieku prowadził handel książkami, które reklamował na łamach wydawanego przez siebie czasopisma „Danziger Erfahrungen”. Oferował literaturę religijną, podręczniki szkolne oraz własne wydawnictwa.
W 1740, we współpracy z profesorem z Gimnazjum Akademickiego, zorganizował jubileusz 300-lecia wynalazku czcionki drukarskiej, z tej okazji oficyna wydała pierwsze opracowanie typografii gdańskiej, autorstwa Michaela Hanowa. W 1759, dzięki jego zabiegom, Rada Miejska Gdańska wydała ordynację drukarską, która ustalała sytuację prawną drukarstwa w Gdańsku, procedurę cenzurowania tekstów i ceny za usługi typograficzne. Powodzenie jego działalności wynikało z dobrego zarządzania zakładem oraz z rozwoju w Gdańsku nauki oświeceniowej (której podstawowym nośnikiem informacji były drukowane publikacje).
Od 1765 drukarnię przy Große Wollwebergasse (ul. Tkacka) prowadził jego syn Carol Ludwig, bez powodzenia, skoro w 1772 musiał ją ponownie przejąć. Po jego śmierci drukarnia przy Fleischergasse przeszła na własność innego z synów, Johanna Carla, w 1780 nabył ją Daniel Ludwig Wedel.