MINKIEWICZ WITOLD, architekt, pracownik Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Nagrobek_Witolda_Minkiewicza.jpg|thumb|Nagrobek Witolda Minkiewicza]] | [[File:Nagrobek_Witolda_Minkiewicza.jpg|thumb|Nagrobek Witolda Minkiewicza]] | ||
| − | '''WITOLD MINKIEWICZ''' (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), | + | '''WITOLD MINKIEWICZ''' (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), od 1900 we Lwowie (na Wydziale Architektury Szkoły Politechnicznej). W latach 1908–1910 pracował w Szkole Politechnicznej, w 1910–1914 nauczyciel w Państwowej Szkole Przemysłowej. Podczas I wojny światowej służył w oddziałach technicznych Armii Austro-Węgier. W 1920 uczestnik obrony Lwowa w 1920 i wojny polsko-rosyjskiej.<br/><br/> |
| + | Od 1919 pracował w Szkole Politechnicznej, w latach 1920–1939 na Politechnice Lwowskiej. Od 1920 profesor nadzwyczajny, od 1925 profesor zwyczajny, w latach 1920–1939 kierownik Katedry Architektury Monumentalnej i Form Architektonicznych, w 1923–1924 i 1926–1927 dziekan Wydziału Architektury, prodziekan 1921–1923 i 1927–1930, rektor w 1930–1931. Od 1938 członek-korespondent Akademii Nauk Technicznych w Warszawie. W latach 1939–1941 profesor w Lwowskim Instytucie Politechnicznym, od 1941 doktor, wykładał także na tajnych kursach. | ||
| + | d 1941 dr nauk technicznych. Od 1946 roku w Gdańsku; objął tu Katedrę Architektury Monumentalnej [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Projektował rozbudowę uczelni, w latach 1947–1951 kierował odnową Zamku Królewskiego na Wawelu, w 1948 roku opracował pierwsze plany odbudowania gmachu [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]]. | ||
| + | |||
| + | Od roku 1956 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w 1960 doktor honoris causa PG. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Uhonorowany między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1972). Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:37, 31 sie 2021
WITOLD MINKIEWICZ (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), od 1900 we Lwowie (na Wydziale Architektury Szkoły Politechnicznej). W latach 1908–1910 pracował w Szkole Politechnicznej, w 1910–1914 nauczyciel w Państwowej Szkole Przemysłowej. Podczas I wojny światowej służył w oddziałach technicznych Armii Austro-Węgier. W 1920 uczestnik obrony Lwowa w 1920 i wojny polsko-rosyjskiej.
Od 1919 pracował w Szkole Politechnicznej, w latach 1920–1939 na Politechnice Lwowskiej. Od 1920 profesor nadzwyczajny, od 1925 profesor zwyczajny, w latach 1920–1939 kierownik Katedry Architektury Monumentalnej i Form Architektonicznych, w 1923–1924 i 1926–1927 dziekan Wydziału Architektury, prodziekan 1921–1923 i 1927–1930, rektor w 1930–1931. Od 1938 członek-korespondent Akademii Nauk Technicznych w Warszawie. W latach 1939–1941 profesor w Lwowskim Instytucie Politechnicznym, od 1941 doktor, wykładał także na tajnych kursach.
d 1941 dr nauk technicznych. Od 1946 roku w Gdańsku; objął tu Katedrę Architektury Monumentalnej Politechniki Gdańskiej (PG). Projektował rozbudowę uczelni, w latach 1947–1951 kierował odnową Zamku Królewskiego na Wawelu, w 1948 roku opracował pierwsze plany odbudowania gmachu Teatru Wybrzeże.
Od roku 1956 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w 1960 doktor honoris causa PG.
Uhonorowany między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1972). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
