GIERSZEWSKI STANISŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''STANISŁAW GIERSZEWSKI''' (28 VIII 1929 Czarnowo koło Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, | + | '''STANISŁAW GIERSZEWSKI''' (28 VIII 1929 Czarnowo koło Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn Józefa, podczas II wojny światowej komendanta naczelnego Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Po 1945 roku uzyskał eksternistycznie świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, w 1947 zdał maturę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie.<br/><br/> |
| − | W roku 1951 ukończył studia historyczne w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP), w 1952 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu otrzymał tytuł magistra historii, a w 1960 doktorat (na podstawie rozprawy ''Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815''). Od roku 1965 doktor habilitowany (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu) na podstawie pracy ''Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w.''. Od 1972 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1950–1955 pracował w Archiwum Państwowym ([[ARCHIWA | archiwa]]), w 1955–1966 w Zakładzie Historii Pomorza Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku. Od 1966 roku w gdańskiej WSP, następnie na | + | W roku 1951 ukończył studia historyczne w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP), w 1952 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu otrzymał tytuł magistra historii, a w 1960 doktorat (na podstawie rozprawy ''Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815''). Od roku 1965 doktor habilitowany (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu) na podstawie pracy ''Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w.''. Od 1972 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1950–1955 pracował w Archiwum Państwowym ([[ARCHIWA | archiwa]]), w 1955–1966 w Zakładzie Historii Pomorza Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku. Od 1966 roku w gdańskiej WSP, następnie na UG, gdzie w latach 1978–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego, dyrektora Instytutu Historii, kierownika Zakładu Historii Polski i Powszechnej XVI–XVIII wieku.<br/><br/> |
Zajmował się problemami gospodarki morskiej w epoce feudalnej i dziejami ludności polskiego Pomorza w okresie zaboru pruskiego oraz dziejami miast i mieszczaństwa. Autor między innymi monografii ''Elbląg – przeszłość i teraźniejszość'' (1970, 1978 i 1988), ''Wisła w dziejach Polski''. Członek Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz zespołów redakcyjnych wielu czasopism naukowych. Redagował serię „Pomorze Gdańskie” (t. 1–8), „Biblioteczkę Elbląską” (nr 1–10), zbiorowe dzieje Chojnic, ziemi bytowskiej i Słupska, wydawnictwa słownikowe: ''Pomorscy patroni ulic Trójmiasta'' i ''Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego'' (t. 1, 1992).<br/><br/> | Zajmował się problemami gospodarki morskiej w epoce feudalnej i dziejami ludności polskiego Pomorza w okresie zaboru pruskiego oraz dziejami miast i mieszczaństwa. Autor między innymi monografii ''Elbląg – przeszłość i teraźniejszość'' (1970, 1978 i 1988), ''Wisła w dziejach Polski''. Członek Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz zespołów redakcyjnych wielu czasopism naukowych. Redagował serię „Pomorze Gdańskie” (t. 1–8), „Biblioteczkę Elbląską” (nr 1–10), zbiorowe dzieje Chojnic, ziemi bytowskiej i Słupska, wydawnictwa słownikowe: ''Pomorscy patroni ulic Trójmiasta'' i ''Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego'' (t. 1, 1992).<br/><br/> | ||
Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]] (1972). Pośmiertnie poświęcono mu księgę pamiątkową ''W kręgu badań Profesora Stanisława Gierszewskiego'' (1995). Pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]] (1972). Pośmiertnie poświęcono mu księgę pamiątkową ''W kręgu badań Profesora Stanisława Gierszewskiego'' (1995). Pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:53, 30 sie 2021
STANISŁAW GIERSZEWSKI (28 VIII 1929 Czarnowo koło Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Józefa, podczas II wojny światowej komendanta naczelnego Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Po 1945 roku uzyskał eksternistycznie świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, w 1947 zdał maturę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie.
W roku 1951 ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP), w 1952 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu otrzymał tytuł magistra historii, a w 1960 doktorat (na podstawie rozprawy Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815). Od roku 1965 doktor habilitowany (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu) na podstawie pracy Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w.. Od 1972 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1950–1955 pracował w Archiwum Państwowym ( archiwa), w 1955–1966 w Zakładzie Historii Pomorza Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku. Od 1966 roku w gdańskiej WSP, następnie na UG, gdzie w latach 1978–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego, dyrektora Instytutu Historii, kierownika Zakładu Historii Polski i Powszechnej XVI–XVIII wieku.
Zajmował się problemami gospodarki morskiej w epoce feudalnej i dziejami ludności polskiego Pomorza w okresie zaboru pruskiego oraz dziejami miast i mieszczaństwa. Autor między innymi monografii Elbląg – przeszłość i teraźniejszość (1970, 1978 i 1988), Wisła w dziejach Polski. Członek Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz zespołów redakcyjnych wielu czasopism naukowych. Redagował serię „Pomorze Gdańskie” (t. 1–8), „Biblioteczkę Elbląską” (nr 1–10), zbiorowe dzieje Chojnic, ziemi bytowskiej i Słupska, wydawnictwa słownikowe: Pomorscy patroni ulic Trójmiasta i Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego (t. 1, 1992).
Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Stolema (1972). Pośmiertnie poświęcono mu księgę pamiątkową W kręgu badań Profesora Stanisława Gierszewskiego (1995). Pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
