JAENICKE FRITZ, architekt, felietonista
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Emeryt_Franz_Poguttke.jpg |thumb| Emeryt Franz Poguttke, jeden ze zbiorów felietonów, 1932]] | [[File: Emeryt_Franz_Poguttke.jpg |thumb| Emeryt Franz Poguttke, jeden ze zbiorów felietonów, 1932]] | ||
| − | '''FRITZ JAENICKE''' (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt. Ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkołę św. Jana]], następnie studia architektoniczne w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Rysunku uczył się u [[STRYOWSKI WILHELM AUGUST | Wilhelma A. Stryowskiego]].<br/><br/> | + | '''FRITZ JAENICKE''' (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt, felietonista. Ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkołę św. Jana]], następnie studia architektoniczne w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Rysunku uczył się u [[STRYOWSKI WILHELM AUGUST | Wilhelma A. Stryowskiego]].<br/><br/> |
Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 roku gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN | „Danziger Neueste Nachrichten”]] (DNN). W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyła mu dobroduszna, postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka. Zamieszczane w felietonach krótkie wierszyki, po dodaniu muzyki stawały się często szlagierami ulicy. Wydawał zbiory tych felietonów, między innymi w 1935 wydał ich wybór ''Poguttke erzählt. Lustige Abenteuer und gemütliche Danziger Geschichten'' (''Poguttke opowiada. Zabawne przygody i miła gdańska historia''), entuzjastycznie przyjęty przez czytelników. Pozostawił niedokończoną powieść ''Dröse''. <br/><br/> | Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 roku gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN | „Danziger Neueste Nachrichten”]] (DNN). W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyła mu dobroduszna, postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka. Zamieszczane w felietonach krótkie wierszyki, po dodaniu muzyki stawały się często szlagierami ulicy. Wydawał zbiory tych felietonów, między innymi w 1935 wydał ich wybór ''Poguttke erzählt. Lustige Abenteuer und gemütliche Danziger Geschichten'' (''Poguttke opowiada. Zabawne przygody i miła gdańska historia''), entuzjastycznie przyjęty przez czytelników. Pozostawił niedokończoną powieść ''Dröse''. <br/><br/> | ||
Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 roku aresztowany przez Rosjan, osadzony w więzieniu ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszt Śledczy]]), zmarł na tyfus w czasie [[EPIDEMIA 1945–1946 | epidemii 1945–1946]]. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 roku aresztowany przez Rosjan, osadzony w więzieniu ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszt Śledczy]]), zmarł na tyfus w czasie [[EPIDEMIA 1945–1946 | epidemii 1945–1946]]. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:39, 21 sie 2021
FRITZ JAENICKE (9 XII 1885 Gdańsk – 27 VII 1945 Gdańsk), architekt, felietonista. Ukończył średnią szkołę św. Jana, następnie studia architektoniczne w Technische Hochschule Danzig. Rysunku uczył się u Wilhelma A. Stryowskiego.
Pracował w zawodzie architekta, jednocześnie tworzył rysunki (liczne obecnie w zbiorach prywatnych i muzealnych). Poświęcił się dziennikarstwu, początkowo pisał relacje z gdańskich wydarzeń kulturalnych oraz artykuły z zakresu malarstwa i sztuki. Zasłynął jako "Rentier und Maurerpoliers a. D. Franz Poguttke" („emerytowany podmajstrzy murarski Poguttke”) w satyrycznych felietonach pisanych od 1907 roku gdańską gwarą na łamach sobotnio-niedzielnych wydań „Danziger Neueste Nachrichten” (DNN). W krótkich felietonach, pełnych humoru i lekkiej ironii, prezentował obraz Gdańska widziany oczyma prostego człowieka i komentował aktualne wydarzenia (ale nie polityczne), towarzyszyła mu dobroduszna, postępująca zdroworozsądkowo żona Olga Poguttke, przyjaciel fryzjer Adolf Schweiter, sprzątaczka pani Pistaniewska, niekiedy nielubiana sąsiadka Szmikacka. Zamieszczane w felietonach krótkie wierszyki, po dodaniu muzyki stawały się często szlagierami ulicy. Wydawał zbiory tych felietonów, między innymi w 1935 wydał ich wybór Poguttke erzählt. Lustige Abenteuer und gemütliche Danziger Geschichten (Poguttke opowiada. Zabawne przygody i miła gdańska historia), entuzjastycznie przyjęty przez czytelników. Pozostawił niedokończoną powieść Dröse.
Mieszkał w wynajmowanym mu przez redakcję DNN mieszkaniu przy Johannisgasse 23 (ul. Świętojańska). Wiosną 1945 roku aresztowany przez Rosjan, osadzony w więzieniu ( Areszt Śledczy), zmarł na tyfus w czasie epidemii 1945–1946. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie.
