EGGERT PETER, kupiec, senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''PETER EGGERT''' (14 IV 1754 Nickelswalde (Mikoszewo), Żuławy – 11 XI 1813 Gdańsk*), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (I WMG). Syn Davida Eggerta z Mikoszewa i Elisabethy Lietze. | + | '''PETER EGGERT''' (14 IV 1754 Nickelswalde (Mikoszewo), Żuławy – 11 XI 1813 Gdańsk*), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (I WMG). Syn Davida Eggerta z Mikoszewa i Elisabethy Lietze. 26 V 1784 nabył [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], w 1797 był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem z kantorem przy Heilige-Geist-Gasse 997 (ul. Świętego Ducha 53). W 1808 właściciel posesji przy Holzmarkt 5 (Targ Drzewny 15) i Langer Markt 489 (Długi Targ 31). <br/><br/> |
W 1792 wybrany został członkiem [[KWARTAŁY | Kwartału]] Szerokiego. Za pierwszych rządów pruskich (1793–1807), z nominacji króla Fryderyka Wilhelma II, był przewodniczącym Kolegium Sprawiedliwości. W okresie I WMG, po wzbogaceniu się na dostawach wojskowych, zmienił radykalnie front, opowiadając się za francuskimi reformami w Gdańsku. W 1807 został [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], za sprawą gubernatora Gdańska [[RAPP JEAN | Jeana Rappa]] od marca 1808 do 1814 był senatorem. Bezwzględność w prowadzonych interesach wywołała jednak szybko oburzenie gubernatora, w kwietniu 1810 przedstawiciele [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] żądali odwołania go z urzędu jako wprowadzonego nań „niekonstytucyjnie”. Zmarł w wyniku ran od pocisku, odniesionych podczas oblężenia Gdańska przez wojska rosyjskie. <br/><br/> | W 1792 wybrany został członkiem [[KWARTAŁY | Kwartału]] Szerokiego. Za pierwszych rządów pruskich (1793–1807), z nominacji króla Fryderyka Wilhelma II, był przewodniczącym Kolegium Sprawiedliwości. W okresie I WMG, po wzbogaceniu się na dostawach wojskowych, zmienił radykalnie front, opowiadając się za francuskimi reformami w Gdańsku. W 1807 został [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], za sprawą gubernatora Gdańska [[RAPP JEAN | Jeana Rappa]] od marca 1808 do 1814 był senatorem. Bezwzględność w prowadzonych interesach wywołała jednak szybko oburzenie gubernatora, w kwietniu 1810 przedstawiciele [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] żądali odwołania go z urzędu jako wprowadzonego nań „niekonstytucyjnie”. Zmarł w wyniku ran od pocisku, odniesionych podczas oblężenia Gdańska przez wojska rosyjskie. <br/><br/> | ||
Od około 1782 żonaty był z Johanną Henriettą (15 XI 1755 – 31 V 1800 Gdańsk) córką ławnika (od 1774), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1781) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdański (w 1787) Samuela Flandera oraz Marii z domu Schwan. Po raz drugi ożenił się około 1802 z Marie Susanne, córką majora i komendanta twierdzy w Brzegu na Dolnym Śląsku, Antona Zglinitzkego. Syn Peter w 1792 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. <br/><br/> | Od około 1782 żonaty był z Johanną Henriettą (15 XI 1755 – 31 V 1800 Gdańsk) córką ławnika (od 1774), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1781) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdański (w 1787) Samuela Flandera oraz Marii z domu Schwan. Po raz drugi ożenił się około 1802 z Marie Susanne, córką majora i komendanta twierdzy w Brzegu na Dolnym Śląsku, Antona Zglinitzkego. Syn Peter w 1792 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. <br/><br/> | ||
Wersja z 18:01, 8 cze 2021
PETER EGGERT (14 IV 1754 Nickelswalde (Mikoszewo), Żuławy – 11 XI 1813 Gdańsk*), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (I WMG). Syn Davida Eggerta z Mikoszewa i Elisabethy Lietze. 26 V 1784 nabył obywatelstwo Gdańska, w 1797 był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem z kantorem przy Heilige-Geist-Gasse 997 (ul. Świętego Ducha 53). W 1808 właściciel posesji przy Holzmarkt 5 (Targ Drzewny 15) i Langer Markt 489 (Długi Targ 31).
W 1792 wybrany został członkiem Kwartału Szerokiego. Za pierwszych rządów pruskich (1793–1807), z nominacji króla Fryderyka Wilhelma II, był przewodniczącym Kolegium Sprawiedliwości. W okresie I WMG, po wzbogaceniu się na dostawach wojskowych, zmienił radykalnie front, opowiadając się za francuskimi reformami w Gdańsku. W 1807 został ławnikiem, za sprawą gubernatora Gdańska Jeana Rappa od marca 1808 do 1814 był senatorem. Bezwzględność w prowadzonych interesach wywołała jednak szybko oburzenie gubernatora, w kwietniu 1810 przedstawiciele Trzeciego Ordynku żądali odwołania go z urzędu jako wprowadzonego nań „niekonstytucyjnie”. Zmarł w wyniku ran od pocisku, odniesionych podczas oblężenia Gdańska przez wojska rosyjskie.
Od około 1782 żonaty był z Johanną Henriettą (15 XI 1755 – 31 V 1800 Gdańsk) córką ławnika (od 1774), rajcy (od 1781) i burgrabiego królewskiego w Gdański (w 1787) Samuela Flandera oraz Marii z domu Schwan. Po raz drugi ożenił się około 1802 z Marie Susanne, córką majora i komendanta twierdzy w Brzegu na Dolnym Śląsku, Antona Zglinitzkego. Syn Peter w 1792 był uczniem Gimnazjum Akademickiego.
Pochowany został obok obu żon w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
- Sporną w historiografii datę zgonu rozstrzygają informacje prasowe: „Danziger Intelligenzblatt”, nr 3 z 8 I 1814, s. 40-41 i nr 85 z 22 X 1814, s. 1947.
