SOPUCH KAZIMIERZ
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | + | [[File: Kazimierz_Sopuch_1969.jpg |thumb| Kazimierz Sopuch, 1969]] | |
'''KAZIMIERZ SOPUCH''' (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem ''Kraj uroku''. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy ''My dwoje'' (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie.<br/><br/> | '''KAZIMIERZ SOPUCH''' (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem ''Kraj uroku''. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy ''My dwoje'' (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie.<br/><br/> | ||
Od roku 1960 w Gdańsku, od 1965 mieszka w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (1977–1997). Od 1977 roku doktor (na podstawie rozprawy ''Przemiany społeczne na ziemi kościerskiej w okresie Polski Ludowej a uczestnictwo w kulturze''), od 1985 doktor habilitowany. Współzałożyciel Wyższej Szkoły Komunikacji Społecznej w Gdyni i w latach 2002–2004 jej pierwszy rektor. Pracował także w Kaszubsko-Pomorskiej Szkole Wyższej w Wejherowie. <br/><br/> | Od roku 1960 w Gdańsku, od 1965 mieszka w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (1977–1997). Od 1977 roku doktor (na podstawie rozprawy ''Przemiany społeczne na ziemi kościerskiej w okresie Polski Ludowej a uczestnictwo w kulturze''), od 1985 doktor habilitowany. Współzałożyciel Wyższej Szkoły Komunikacji Społecznej w Gdyni i w latach 2002–2004 jej pierwszy rektor. Pracował także w Kaszubsko-Pomorskiej Szkole Wyższej w Wejherowie. <br/><br/> |
Wersja z 16:42, 5 cze 2021
KAZIMIERZ SOPUCH (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem Kraj uroku. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy My dwoje (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie.
Od roku 1960 w Gdańsku, od 1965 mieszka w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Gdańskiego (1977–1997). Od 1977 roku doktor (na podstawie rozprawy Przemiany społeczne na ziemi kościerskiej w okresie Polski Ludowej a uczestnictwo w kulturze), od 1985 doktor habilitowany. Współzałożyciel Wyższej Szkoły Komunikacji Społecznej w Gdyni i w latach 2002–2004 jej pierwszy rektor. Pracował także w Kaszubsko-Pomorskiej Szkole Wyższej w Wejherowie.
Swoje utwory literackie publikował na łamach „Głosu Wybrzeża”, „Dziennika Bałtyckiego”, „Liter”, „Poezji” (tutaj ukazywały się również jego tłumaczenia z literatury kazachskiej, gruzińskiej, łotewskiej i ukraińskiej). Współpracował z rozgłośnią Radia Gdańsk oraz z gdańskim ośrodkiem Telewizji Polskiej.
Autor wierszy i poematów (Rwanie lnu, 1968, Wyjście z cienia, 1966, Astry, 1976, Oswoić ptaka, 1980, Gleba, 1986, Drażnienie niepokoju, 1998, Cztery poematy i epilog, Na wiekuistych pastwiskach, 2006, Ponad losem, 2009, Ku nieznanemu, 2012), w Dzienniku pokładowym zawarł refleksje z rejsów i podróży.
Autor rozpraw naukowych z dziedziny socjologii i kultury, między innymi Pisarz a region (1983), Postawy studentów wobec życia i wybór wartości (1994), Na obrzeżu. Studia z socjologii religii, antropologii kulturowej i regionalizmu (2001).
Członek między innymi Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Autorów Polskich (ZAIKS), Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki i Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego. Laureat I Nagrody i Medalu Zygmunta Glogera, przyznanego przez Społeczne Stowarzyszenie Prasoznawcze w Łomży (2000), Nagrody Prezydenta Miasta Gdyni (2010), wyróżniony odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018).