DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Dom_Dziecka_katolicki_sierociniec_dla_chłopcow.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi przed przebudową]] | [[File:Dom_Dziecka_katolicki_sierociniec_dla_chłopcow.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi przed przebudową]] | ||
[[File:3_Dom_Dziecka_katolicki_sierocineic_dla_chłopców.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi po przebudowie w latach 30. XX wieku]] | [[File:3_Dom_Dziecka_katolicki_sierocineic_dla_chłopców.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi po przebudowie w latach 30. XX wieku]] | ||
| + | [[File: Polsko-Japońska_Akademia.jpg |thumb| Były budynek sierocińca dla chłopców, siedziba Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, 2021]] | ||
'''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW''' (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]], Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitala Najświętszej Panny Marii]] na Dolnym Mieście. Powstał ze składek społecznych i dzięki staraniom ks. [[SCHARMER FRANZ | Franza Scharmera]] w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego. Otwarty 1 V 1896 roku.<br/><br/> | '''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW''' (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]], Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitala Najświętszej Panny Marii]] na Dolnym Mieście. Powstał ze składek społecznych i dzięki staraniom ks. [[SCHARMER FRANZ | Franza Scharmera]] w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego. Otwarty 1 V 1896 roku.<br/><br/> | ||
Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się [[BOROMEUSZKI | boromeuszki]]). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ([[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarze w Starych Szkotach]])). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje).<br/><br/> | Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się [[BOROMEUSZKI | boromeuszki]]). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ([[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarze w Starych Szkotach]])). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje).<br/><br/> | ||
W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 15:56, 28 maj 2021
DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), Stare Szkoty, Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu szpitala Najświętszej Panny Marii na Dolnym Mieście. Powstał ze składek społecznych i dzięki staraniom ks. Franza Scharmera w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego. Otwarty 1 V 1896 roku.
Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się boromeuszki). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ( cmentarze w Starych Szkotach)). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje).
W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.
