ŻUREK ALFONS, działacz harcerski, nauczyciel
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''ALFONS ŻUREK''' (8 IX 1910 Piekło, powiat sztumski – 22 VI 1939 Poznań), nauczyciel. Syn Józefa Żurka. W latach 1917–1921 był uczniem szkoły powszechnej w Piekle, 1922–1926 szkoły wydziałowej w Toruniu, 1926–1932 | + | '''ALFONS ŻUREK''' (8 IX 1910 Piekło, powiat sztumski – 22 VI 1939 Poznań), nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]]. Syn Józefa Żurka. W latach 1917–1921 był uczniem szkoły powszechnej w Piekle, 1922–1926 szkoły wydziałowej w Toruniu, 1926–1932 gdańskiego Gimnazjum Polskiego. Po maturze, w latach 1932–1935 studiował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie.<br/><br/> |
+ | Od 7 VII 1935 do 16 IX 1936 roku był nauczycielem wychowania fizycznego w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, następnie w [[POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | polskich szkołach handlowych]] i jednocześnie w Szkole Średniej Macierzy Szkolnej ([[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcja Kolei]]). W stopniu harcmistrza pełnił funkcję komendanta II Hufca Harcerzy i zastępcy komendanta Gdańskiej Chorągwi Harcerzy ([[HARCERSTWO | harcerstwo]]). W maju 1939 roku, podczas prowadzenia grupy harcerzy, został pobity w Gdańsku przez bojówkę hitlerowską. Przewieziony do szpitala w Poznaniu, zmarł podczas operacji. Pochowany na starym cmentarzu na Wildzie w Poznaniu. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:27, 9 maj 2021
ALFONS ŻUREK (8 IX 1910 Piekło, powiat sztumski – 22 VI 1939 Poznań), nauczyciel w Gimnazjum Polskim. Syn Józefa Żurka. W latach 1917–1921 był uczniem szkoły powszechnej w Piekle, 1922–1926 szkoły wydziałowej w Toruniu, 1926–1932 gdańskiego Gimnazjum Polskiego. Po maturze, w latach 1932–1935 studiował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Od 7 VII 1935 do 16 IX 1936 roku był nauczycielem wychowania fizycznego w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, następnie w polskich szkołach handlowych i jednocześnie w Szkole Średniej Macierzy Szkolnej ( Dyrekcja Kolei). W stopniu harcmistrza pełnił funkcję komendanta II Hufca Harcerzy i zastępcy komendanta Gdańskiej Chorągwi Harcerzy ( harcerstwo). W maju 1939 roku, podczas prowadzenia grupy harcerzy, został pobity w Gdańsku przez bojówkę hitlerowską. Przewieziony do szpitala w Poznaniu, zmarł podczas operacji. Pochowany na starym cmentarzu na Wildzie w Poznaniu.