DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupelnienie LM (29.11.2020))
Linia 4: Linia 4:
 
[[File:3_Dom_Dziecka_katolicki_sierocineic_dla_chłopców.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi po przebudowie w latach 30. XX wieku]]
 
[[File:3_Dom_Dziecka_katolicki_sierocineic_dla_chłopców.jpg|thumb|Dom Dziecka przy ul. Brzegi po przebudowie w latach 30. XX wieku]]
  
'''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW''' (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]], Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitala Najświętszej Panny Marii]] na Dolnym Mieście. Powstał w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego ([[SCHARMER FRANZ | Franz Scharmer]]). Otwarty 1 V 1896 roku. Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się [[BOROMEUSZKI | boromeuszki]]). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ([[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarze w Starych Szkotach]])). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje). W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]
+
'''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW''' (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]], Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitala Najświętszej Panny Marii]] na Dolnym Mieście. Powstał ze składek społecznych i dzięki staraniom ks. [[SCHARMER FRANZ | Franza Scharmera]] w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego. Otwarty 1 V 1896 roku.<br/><br/>
 +
Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się [[BOROMEUSZKI | boromeuszki]]). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ([[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarze w Starych Szkotach]])). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje).<br/><br/>
 +
W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Wersja z 09:16, 25 kwi 2021

Dom Dziecka (w środku, ze szczytami) przy ul. Brzegi, skrajnie z prawej kościele św. Ignacego
Dom Dziecka przy ul. Brzegi przed przebudową
Dom Dziecka przy ul. Brzegi po przebudowie w latach 30. XX wieku

DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW (Katholisches Knabenwaisenhaus und Krüppelheim), Stare Szkoty, Radauneufer 54/56 (ul. Brzegi), powołany z inicjatywy zarządu szpitala Najświętszej Panny Marii na Dolnym Mieście. Powstał ze składek społecznych i dzięki staraniom ks. Franza Scharmera w specjalnie na ten cel zbudowanym w latach 1894–1895 dwupiętrowym budynku na terenie należącym do parafii św. Ignacego. Otwarty 1 V 1896 roku.

Jego kuratorami byli księża gdańskich parafii (prowadzeniem domu zajmowały się boromeuszki). W budynku znajdowała się mała kaplica, dostępna w czasie nabożeństw także osobom z zewnątrz. Po roku 1920 przez wiele lat jej kapelanem był pochodzący z Estonii ks. dr Arved Dankmann (19 X 1868 – 13 IV 1945 Gdańsk, pochowany na cmentarzu kościoła św. Ignacego ( cmentarze w Starych Szkotach)). W 1908 roku w domu przebywało 125 chłopców; po 1900 – w sąsiednim budynku mieszkały dzieci oraz osoby dorosłe z trwałym inwalidztwem lub upośledzeniem umysłowym. Chłopcy uczyli się w katolickiej szkole działającej na terenie parafii. Dom był utrzymywany z funduszy prywatnych (datki wiernych, donacje).

W latach 1945–2008 w budynku (nr 55) mieścił się Państwowy Dom Dziecka dla sierot i półsierot. Od 2008 siedziba gdańskich wydziałów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania