DREWITZ LEONHARD FERDINAND HERMANN, kupiec, śpiewak
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W 1874 roku był w Gdańsku przedstawicielem niemieckich firm ubezpieczeniowych, mieszkał przy Holzmarkt 22 (Targ Drzewny). Po śmierci ojca najpierw prowadził pod nazwą jego byłej firmy sklep z papierosami i tytoniem przy Kohlenmarkt 2. Od około 1890 roku był już tylko agentem berlińskiej firmy ubezpieczeniowej na życie (Berlinische Lebens-Versicherung Gesellschaft), prowadząc firmę pod nazwą Leo Drewitz. W 1892 mieszkał oraz miał kantor przy Vorstädtischer Graben 58, w 1897 przy Frauengasse 21 (ul. Mariacka). <br/><br/> | W 1874 roku był w Gdańsku przedstawicielem niemieckich firm ubezpieczeniowych, mieszkał przy Holzmarkt 22 (Targ Drzewny). Po śmierci ojca najpierw prowadził pod nazwą jego byłej firmy sklep z papierosami i tytoniem przy Kohlenmarkt 2. Od około 1890 roku był już tylko agentem berlińskiej firmy ubezpieczeniowej na życie (Berlinische Lebens-Versicherung Gesellschaft), prowadząc firmę pod nazwą Leo Drewitz. W 1892 mieszkał oraz miał kantor przy Vorstädtischer Graben 58, w 1897 przy Frauengasse 21 (ul. Mariacka). <br/><br/> | ||
Działalność zawodową łączył z czynnym udziałem w życiu muzycznym Gdańska. Nie wiemy, gdzie kształcił swój basowy głos, brak również informacji o jego występach solowych. Około 1870 roku wstąpił do założonego w 1842 i kierowanego przez [[BRANDSTÄTER FRANZ AUGUST | Franza Augusta Brandstätera]] chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny); w listopadzie 1879 był jednym z założycieli chóru Danziger Männergesangverein (Gdański Chór Męski). Wraz z tenorami i podobnie jak on gdańskimi kupcami: [[REUTENER RICHARD | Richardem]] i [[REUTENER GEORG FERDINAND | Ferdinandem Reutenerami]] oraz śpiewakami o głosach basowych tworzył znany i ceniony w Gdańsku koncertujący kwartet wokalny. Z kupcem [[COHN EDUARD | Eduardem Cohnem]] wystąpili między innymi w lipcu 1874 roku na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewu w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig): 19 lipca zaśpiewali pieśń ''Flieg aus mein Lied'' [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL | Franza Joetzego]], 20 lipca – ''Waldröslein'' Franza Abta. Po śmierci Eduarda Cohna jego miejsce w kwartecie zajął [[GAMM JOHANN FRIEDRICH OSCAR | Johann Oscar Gamm]]. <br/><br/> | Działalność zawodową łączył z czynnym udziałem w życiu muzycznym Gdańska. Nie wiemy, gdzie kształcił swój basowy głos, brak również informacji o jego występach solowych. Około 1870 roku wstąpił do założonego w 1842 i kierowanego przez [[BRANDSTÄTER FRANZ AUGUST | Franza Augusta Brandstätera]] chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny); w listopadzie 1879 był jednym z założycieli chóru Danziger Männergesangverein (Gdański Chór Męski). Wraz z tenorami i podobnie jak on gdańskimi kupcami: [[REUTENER RICHARD | Richardem]] i [[REUTENER GEORG FERDINAND | Ferdinandem Reutenerami]] oraz śpiewakami o głosach basowych tworzył znany i ceniony w Gdańsku koncertujący kwartet wokalny. Z kupcem [[COHN EDUARD | Eduardem Cohnem]] wystąpili między innymi w lipcu 1874 roku na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewu w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig): 19 lipca zaśpiewali pieśń ''Flieg aus mein Lied'' [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL | Franza Joetzego]], 20 lipca – ''Waldröslein'' Franza Abta. Po śmierci Eduarda Cohna jego miejsce w kwartecie zajął [[GAMM JOHANN FRIEDRICH OSCAR | Johann Oscar Gamm]]. <br/><br/> | ||
| − | Od około 1872 roku Leonard Drewitz był żonaty z Marthą Otillie Höpfner (zm. po 1900). Mieli liczne potomstwo, kilkoro dzieci zmarło w dzieciństwie. Syn Ernst Leonhard (ur. 13 VII 1879 Gdańsk) w 1896 roku ukończył [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | średnią szkołę św. Piotra i Pawła]], poświęcając się zawodowi kupca. Od 1908 z jego potomków w Gdańsku notowano tylko syna Wernera (8 XI 1885 Gdańsk – po 1935), w latach 1921–1935 prowadzącego tu własną firmę handlową. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od około 1872 roku Leonard Drewitz był żonaty z Marthą Otillie Höpfner (zm. po 1900). Mieli liczne potomstwo, kilkoro dzieci zmarło w dzieciństwie. Syn Ernst Leonhard (ur. 13 VII 1879 Gdańsk) w 1896 roku ukończył [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | średnią szkołę św. Piotra i Pawła]], poświęcając się zawodowi kupca.<br/><br/> |
| + | Od 1908 z jego potomków w Gdańsku notowano tylko syna Wernera (8 XI 1885 Gdańsk – po 1935), w latach 1921–1935 prowadzącego tu własną firmę handlową, a od 1937 firmę Drewitz W. & Co, Devisen Effekten Hypotheken przy Hundegassse 12 (ul. Ogarna). Mieszkał w 1921 przy Hundegasse 108 (ul Ogarna), w 1924–1928 przy Hundegasse 123, w 1934-1936 przy Reitbahn 6 (ul. Bogusławskiego). Żonaty był z Annelise Heinze, miał syn Herbert, po 1925 zajmującego się handlem. Po 1938 rodzina nie notowana w księgach adresowych Gdańska. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:46, 11 kwi 2021
LEONHARD (Leo) FERDINAND HERMANN DREWITZ (1 III 1844 Gdańsk – 12 X 1900 Gdańsk), kupiec, śpiewak. Syn Adolfa Ferdinanda (15 I 1805 Gdańsk – 18 III 1875 Gdańsk) i jego drugiej (od 1841) żony Henrietty Mathildy Finkmann (29 VI 1808 Elbląg – 31 VIII 1852 Gdańsk). Brat Marii Louisy (2 VII 1850 Gdańsk – po 1872), od ślubu w Gdańsku 10 X 1872 żony kupca Karla Derszewskiego z Dzierzgonia, gdzie też zamieszkała; w dzieciństwie, od 1842 do 1853, zmarło siedmioro kolejnych jego braci i sióstr. W 1854 roku jego ojciec był agentem handlowym z kantorem w swoim domu przy Vorstädtischer Graben 37 (ul. Podwale Przedmiejskie), od 27 VII 1858 do śmierci mieszkał przy Kohlenmarkt 2 (Targ Węglowy), obok Teatru Miejskiego, prowadząc tam sklep tytoniowy oraz agencję ubezpieczeniową pod firmą Ferdinand Drewitz.
W 1862 roku Leonard Drewitz ukończył trzyletnią Akademię Handlową w Gdańsku, dzięki czemu mógł odbyć jako ochotnik (Freiwilliger) roczną służbę wojskową (19 XII 1862 – 1 X 1863) w gdańskim batalionie artylerii ciężkiej (Fuss Artillerie Abteilung), po czym został przeniesiony do rezerwy. Następnie praktykował w zawodzie kupca w firmie ojca i jego znajomych. W 1870 roku policja odnotowała jego krótki wyjazd do Hamburga bez podania celu.
W 1874 roku był w Gdańsku przedstawicielem niemieckich firm ubezpieczeniowych, mieszkał przy Holzmarkt 22 (Targ Drzewny). Po śmierci ojca najpierw prowadził pod nazwą jego byłej firmy sklep z papierosami i tytoniem przy Kohlenmarkt 2. Od około 1890 roku był już tylko agentem berlińskiej firmy ubezpieczeniowej na życie (Berlinische Lebens-Versicherung Gesellschaft), prowadząc firmę pod nazwą Leo Drewitz. W 1892 mieszkał oraz miał kantor przy Vorstädtischer Graben 58, w 1897 przy Frauengasse 21 (ul. Mariacka).
Działalność zawodową łączył z czynnym udziałem w życiu muzycznym Gdańska. Nie wiemy, gdzie kształcił swój basowy głos, brak również informacji o jego występach solowych. Około 1870 roku wstąpił do założonego w 1842 i kierowanego przez Franza Augusta Brandstätera chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny); w listopadzie 1879 był jednym z założycieli chóru Danziger Männergesangverein (Gdański Chór Męski). Wraz z tenorami i podobnie jak on gdańskimi kupcami: Richardem i Ferdinandem Reutenerami oraz śpiewakami o głosach basowych tworzył znany i ceniony w Gdańsku koncertujący kwartet wokalny. Z kupcem Eduardem Cohnem wystąpili między innymi w lipcu 1874 roku na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewu w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig): 19 lipca zaśpiewali pieśń Flieg aus mein Lied Franza Joetzego, 20 lipca – Waldröslein Franza Abta. Po śmierci Eduarda Cohna jego miejsce w kwartecie zajął Johann Oscar Gamm.
Od około 1872 roku Leonard Drewitz był żonaty z Marthą Otillie Höpfner (zm. po 1900). Mieli liczne potomstwo, kilkoro dzieci zmarło w dzieciństwie. Syn Ernst Leonhard (ur. 13 VII 1879 Gdańsk) w 1896 roku ukończył średnią szkołę św. Piotra i Pawła, poświęcając się zawodowi kupca.
Od 1908 z jego potomków w Gdańsku notowano tylko syna Wernera (8 XI 1885 Gdańsk – po 1935), w latach 1921–1935 prowadzącego tu własną firmę handlową, a od 1937 firmę Drewitz W. & Co, Devisen Effekten Hypotheken przy Hundegassse 12 (ul. Ogarna). Mieszkał w 1921 przy Hundegasse 108 (ul Ogarna), w 1924–1928 przy Hundegasse 123, w 1934-1936 przy Reitbahn 6 (ul. Bogusławskiego). Żonaty był z Annelise Heinze, miał syn Herbert, po 1925 zajmującego się handlem. Po 1938 rodzina nie notowana w księgach adresowych Gdańska.
