WALLENBERG ADOLF, lekarz
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Adolf_Wallenberg.jpg|thumb|Adolf Wallenberg]] | [[File:Adolf_Wallenberg.jpg|thumb|Adolf Wallenberg]] | ||
− | [[File: Dr_Adolf_Wallenberg.jpg |thumb|Kamienice przy Heilige-Geist-Gasse 81-82 (ul. św. Ducha 109-111), po lewej Dom Żeglarza, po prawej kamienica Wallenbergów | + | [[File: Dr_Adolf_Wallenberg.jpg |thumb|Kamienice przy Heilige-Geist-Gasse 81-82 (ul. św. Ducha 109-111), po lewej Dom Żeglarza, po prawej kamienica Wallenbergów „Dom pod Żółwiem”, widok ze skrzyżowania ul. Mokrej i św. Ducha, po lewej ul. Przędzalnicza, przed 1900]] |
− | '''ADOLF WALLENBERG''' (10 XI 1862 Starogard Gdański – 10 IV 1949 USA), lekarz. Syn Abrahama (1839–1914), lekarza z Nowego Dworu Gdańskiego, po przybyciu do Gdańska zamieszkałego w 1880 w zakupionej od kupca i nieetatowego [[RADA MIEJSKA | radcy]] miejskiego Carla Theodora Lemcke | + | [[File:3_Adolf_Wallenberg.jpg |thumb|Szczyt kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111), „Domu pod Żółwiem”, z czasów gdy należała ona do Wallenbergów, fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT | Rudolf Theodor Robert Kuhn]], przed 1900]] |
− | Maturę uzyskał w 1881 roku w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], studiował medycynę na uniwersytecie w Lipsku i Heidelbergu. Po studiach lekarz prywatny w Gdańsku (z gabinetem w ojcowskiej kamienicy, którą sprzedał w 1897), pracował także dla miejskiej kasy chorych. 1 X 1907 roku zatrudniony przez władze miasta na stanowisku kierownika oddziału wewnętrznego [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego]] (Lazaret przy Bramie Oliwskiej, od 1911 roku w kompleksie | + | |
+ | |||
+ | '''ADOLF WALLENBERG''' (10 XI 1862 Starogard Gdański – 10 IV 1949 USA), lekarz. Syn Abrahama (1839–1914), lekarza z Nowego Dworu Gdańskiego, po przybyciu do Gdańska zamieszkałego w 1880 w zakupionej od kupca i nieetatowego [[RADA MIEJSKA | radcy]] miejskiego Carla Theodora Lemcke położonej przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111/113) kamienicy zwanej „Domem pod Żółwiem” (zob. [[TROSIENER CHRISTIAN HEINRICH | Christian Heinrich Trosiener]]). | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | Maturę uzyskał w 1881 roku w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], studiował medycynę na uniwersytecie w Lipsku i Heidelbergu. Po studiach lekarz prywatny w Gdańsku (z gabinetem w ojcowskiej kamienicy, którą sprzedał w 1897), pracował także dla miejskiej kasy chorych. 1 X 1907 roku zatrudniony przez władze miasta na stanowisku kierownika oddziału wewnętrznego [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego]] (Lazaret przy Bramie Oliwskiej, od 1911 roku w kompleksie [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu]], od maja 1910 – profesor.<br/><br/> | ||
Autor prac naukowych i podręczników z zakresu medycyny, opisał objawy kliniczne (1895) i wyniki własnych badań (1901) zespołu neurologicznego wywoływanego zamknięciem tętnicy móżdżkowej tylnej dolnej, znanego obecnie jako zespół Wallenberga. W marcu 1928 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu. Od 1 IV 1928 roku na emeryturze; opuścił Gdańsk po przejęciu władzy przez nazistów. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Autor prac naukowych i podręczników z zakresu medycyny, opisał objawy kliniczne (1895) i wyniki własnych badań (1901) zespołu neurologicznego wywoływanego zamknięciem tętnicy móżdżkowej tylnej dolnej, znanego obecnie jako zespół Wallenberga. W marcu 1928 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu. Od 1 IV 1928 roku na emeryturze; opuścił Gdańsk po przejęciu władzy przez nazistów. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:43, 6 mar 2021
ADOLF WALLENBERG (10 XI 1862 Starogard Gdański – 10 IV 1949 USA), lekarz. Syn Abrahama (1839–1914), lekarza z Nowego Dworu Gdańskiego, po przybyciu do Gdańska zamieszkałego w 1880 w zakupionej od kupca i nieetatowego radcy miejskiego Carla Theodora Lemcke położonej przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111/113) kamienicy zwanej „Domem pod Żółwiem” (zob. Christian Heinrich Trosiener).
Maturę uzyskał w 1881 roku w Gimnazjum Miejskim, studiował medycynę na uniwersytecie w Lipsku i Heidelbergu. Po studiach lekarz prywatny w Gdańsku (z gabinetem w ojcowskiej kamienicy, którą sprzedał w 1897), pracował także dla miejskiej kasy chorych. 1 X 1907 roku zatrudniony przez władze miasta na stanowisku kierownika oddziału wewnętrznego Szpitala Miejskiego (Lazaret przy Bramie Oliwskiej, od 1911 roku w kompleksie Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu, od maja 1910 – profesor.
Autor prac naukowych i podręczników z zakresu medycyny, opisał objawy kliniczne (1895) i wyniki własnych badań (1901) zespołu neurologicznego wywoływanego zamknięciem tętnicy móżdżkowej tylnej dolnej, znanego obecnie jako zespół Wallenberga. W marcu 1928 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu. Od 1 IV 1928 roku na emeryturze; opuścił Gdańsk po przejęciu władzy przez nazistów.