FIDALKE JOHANN, pastor kościoła św. Bartłomieja
(wstawianie_ilustracji (30.09.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Fidalke Johann.JPG|thumb|Johann Fidalke, miedzioryt Johanna Martina Bernigerotha według Jacoba Wessela, 1764]] | [[File:Fidalke Johann.JPG|thumb|Johann Fidalke, miedzioryt Johanna Martina Bernigerotha według Jacoba Wessela, 1764]] | ||
| + | [[File:2_Johann_Fidalke.jpg|thumb|Zaginiony w 1945 portret Johanna Fidalke z 1764, z kościoła św. Bartłomieja]] | ||
| − | '''JOHANN FIDALKE''' (30 VII 1703 Gdańsk – 19 IX 1763 Gdańsk?), orientalista. Syn kupca Matthiasa i Dorothei Erdmann. Uczeń [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], następnie [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1723 roku studiował teologię na uniwersytecie w Rostoku, od 1725 teologię i język hebrajski na uniwersytecie w Lipsku. W 1727 roku obronił tam pracę magisterską poświęconą tematyce biblijnej i językowi hebrajskiemu ''Theocratiam Iudaicam ex historia sacra et antiqvitatum monumentis delineat'' (1728). Zweryfikowany jako kaznodzieja 12 V 1730. Od 1732 roku był profesorem greki i języków orientalnych w Gimnazjum Akademickim. Autor wielu dysertacji, miedzy innymi ''Historiae infanticidii Herodis...'' (1738) czy ''De more Hebraeorum reficiendi lugentes epulo'' (1741). <br/><br/> | + | '''JOHANN FIDALKE''' (30 VII 1703 Gdańsk – 19 IX 1763 Gdańsk?), pastor |
| + | [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]], orientalista. Syn kupca Matthiasa i Dorothei Erdmann. Uczeń [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], następnie [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1723 roku studiował teologię na uniwersytecie w Rostoku, od 1725 teologię i język hebrajski na uniwersytecie w Lipsku. W 1727 roku obronił tam pracę magisterską poświęconą tematyce biblijnej i językowi hebrajskiemu ''Theocratiam Iudaicam ex historia sacra et antiqvitatum monumentis delineat'' (1728). Zweryfikowany jako kaznodzieja 12 V 1730. Od 1732 roku był profesorem greki i języków orientalnych w Gimnazjum Akademickim. Autor wielu dysertacji, miedzy innymi ''Historiae infanticidii Herodis...'' (1738) czy ''De more Hebraeorum reficiendi lugentes epulo'' (1741). <br/><br/> | ||
Od 1743 roku do śmierci pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Posiadał bogatą bibliotekę obejmującą około 11 tysięcy woluminów. Nie powiodły się podejmowane po jego śmierci próby udostępnienia jej do celów publicznych, zlicytowano ją, w czterech częściach, w latach 1764–1766. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1743 roku do śmierci pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Posiadał bogatą bibliotekę obejmującą około 11 tysięcy woluminów. Nie powiodły się podejmowane po jego śmierci próby udostępnienia jej do celów publicznych, zlicytowano ją, w czterech częściach, w latach 1764–1766. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:46, 30 wrz 2020
JOHANN FIDALKE (30 VII 1703 Gdańsk – 19 IX 1763 Gdańsk?), pastor
kościoła św. Bartłomieja, orientalista. Syn kupca Matthiasa i Dorothei Erdmann. Uczeń szkoły mariackiej, następnie Gimnazjum Akademickiego. Od 1723 roku studiował teologię na uniwersytecie w Rostoku, od 1725 teologię i język hebrajski na uniwersytecie w Lipsku. W 1727 roku obronił tam pracę magisterską poświęconą tematyce biblijnej i językowi hebrajskiemu Theocratiam Iudaicam ex historia sacra et antiqvitatum monumentis delineat (1728). Zweryfikowany jako kaznodzieja 12 V 1730. Od 1732 roku był profesorem greki i języków orientalnych w Gimnazjum Akademickim. Autor wielu dysertacji, miedzy innymi Historiae infanticidii Herodis... (1738) czy De more Hebraeorum reficiendi lugentes epulo (1741).
Od 1743 roku do śmierci pastor kościoła św. Bartłomieja. Posiadał bogatą bibliotekę obejmującą około 11 tysięcy woluminów. Nie powiodły się podejmowane po jego śmierci próby udostępnienia jej do celów publicznych, zlicytowano ją, w czterech częściach, w latach 1764–1766.
