POTRYKUS, rodzina
(Nowe hasło (16.09.2020)) |
(Nowe hasło (16.09.2020)) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''POTRYKUS RODZINA''' <br/><br/> | '''POTRYKUS RODZINA''' <br/><br/> | ||
− | ''' | + | |
− | JOSEPH POTRYKUS''' (4 II 1782 Koleczkowo koło Gdyni – 8 III 1863 Gdańsk), kupiec. Syn Valentego i Constacji Schlase (1753 – 2 II 1846 Gdańsk). Brat kupców Valentina, Ignatza Petera i Valentego Franza. W latach 1817–1839 prowadził firmę hurtowego handlu tkaninami z lnu, w tym bielizną pościelową, sklep, kantor firmy i jego mieszkanie znajdowały się przy Holzmarkt 81 (Targ Drzewny 10). 1 I 1854 wolą Marii Eyding, wdowy po zmarłym kuzynie Ignatzu Franzu Potrykusie (1814–1850), przejął kierownictwo jego dawnego sklepu z lnem i materiałami przy Heiligeistgasse 143 (ul. Św. Ducha). W 1826 i 1831 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH| Korporacji Kupców Gdańskich]]. W 1854 wdowiec i emeryt. Ojciec kupca Juliusa Alexandra (1814–1861).<br/><br/> | + | '''JOSEPH POTRYKUS''' (4 II 1782 Koleczkowo koło Gdyni – 8 III 1863 Gdańsk), kupiec. Syn Valentego i Constacji Schlase (1753 – 2 II 1846 Gdańsk). Brat kupców Valentina, Ignatza Petera i Valentego Franza. W latach 1817–1839 prowadził firmę hurtowego handlu tkaninami z lnu, w tym bielizną pościelową, sklep, kantor firmy i jego mieszkanie znajdowały się przy Holzmarkt 81 (Targ Drzewny 10). 1 I 1854 wolą Marii Eyding, wdowy po zmarłym kuzynie Ignatzu Franzu Potrykusie (1814–1850), przejął kierownictwo jego dawnego sklepu z lnem i materiałami przy Heiligeistgasse 143 (ul. Św. Ducha). W 1826 i 1831 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH| Korporacji Kupców Gdańskich]]. W 1854 wdowiec i emeryt. Ojciec kupca Juliusa Alexandra (1814–1861).<br/><br/> |
'''VALENTIN POTRYKUS''' (24 III 1784 Koleczkowo koło Gdyni – 19 VI 1855 Gdańsk), katolik, kupiec. Brat Josefa, Ignatza Petera i Valentina Franza. Działalność handlową w Gdańsku rozpoczął 1 X 1807, zostając wspólnikiem w sklepie kolonialnym Johanna Benjamina Dettlofa przy Ketterhagergasse 2065 (ul. Zbytki 7/8). Od lutego1809 prowadził już własny interes handlowy pod tym adresem. W latach 1839–1854 obok domu mieszkalnego ze sklepem posiadał też spichlerz na zboże (ul. Zbytki 8). Członek założyciel Korporacji Kupców Gdańskich w 1822, do śmierci jej członek. W latach 1829–1832 członek Rady Miejskiej. Katolik.<br/><br/> | '''VALENTIN POTRYKUS''' (24 III 1784 Koleczkowo koło Gdyni – 19 VI 1855 Gdańsk), katolik, kupiec. Brat Josefa, Ignatza Petera i Valentina Franza. Działalność handlową w Gdańsku rozpoczął 1 X 1807, zostając wspólnikiem w sklepie kolonialnym Johanna Benjamina Dettlofa przy Ketterhagergasse 2065 (ul. Zbytki 7/8). Od lutego1809 prowadził już własny interes handlowy pod tym adresem. W latach 1839–1854 obok domu mieszkalnego ze sklepem posiadał też spichlerz na zboże (ul. Zbytki 8). Członek założyciel Korporacji Kupców Gdańskich w 1822, do śmierci jej członek. W latach 1829–1832 członek Rady Miejskiej. Katolik.<br/><br/> |
Wersja z 13:47, 16 wrz 2020
POTRYKUS RODZINA
JOSEPH POTRYKUS (4 II 1782 Koleczkowo koło Gdyni – 8 III 1863 Gdańsk), kupiec. Syn Valentego i Constacji Schlase (1753 – 2 II 1846 Gdańsk). Brat kupców Valentina, Ignatza Petera i Valentego Franza. W latach 1817–1839 prowadził firmę hurtowego handlu tkaninami z lnu, w tym bielizną pościelową, sklep, kantor firmy i jego mieszkanie znajdowały się przy Holzmarkt 81 (Targ Drzewny 10). 1 I 1854 wolą Marii Eyding, wdowy po zmarłym kuzynie Ignatzu Franzu Potrykusie (1814–1850), przejął kierownictwo jego dawnego sklepu z lnem i materiałami przy Heiligeistgasse 143 (ul. Św. Ducha). W 1826 i 1831 był członkiem Korporacji Kupców Gdańskich. W 1854 wdowiec i emeryt. Ojciec kupca Juliusa Alexandra (1814–1861).
VALENTIN POTRYKUS (24 III 1784 Koleczkowo koło Gdyni – 19 VI 1855 Gdańsk), katolik, kupiec. Brat Josefa, Ignatza Petera i Valentina Franza. Działalność handlową w Gdańsku rozpoczął 1 X 1807, zostając wspólnikiem w sklepie kolonialnym Johanna Benjamina Dettlofa przy Ketterhagergasse 2065 (ul. Zbytki 7/8). Od lutego1809 prowadził już własny interes handlowy pod tym adresem. W latach 1839–1854 obok domu mieszkalnego ze sklepem posiadał też spichlerz na zboże (ul. Zbytki 8). Członek założyciel Korporacji Kupców Gdańskich w 1822, do śmierci jej członek. W latach 1829–1832 członek Rady Miejskiej. Katolik.
Żonaty z Constantią z domu Rogatzki (1 III 1800 Reda – 24 I 1872 Gdańsk). Doczekał się licznego potomstwa. Z około piętnaściorgu jego dzieci kilkoro zmarło w dzieciństwie. Wieku dojrzałego doczekało się dwanaścioro, z nich: Robert August Ferdinand (9 II 1816 Gdańsk – 2 II 1870 Gdańsk) kawaler, po 1841 mieszkał w Pruszczu Gdańskim i Kartuzach; Rudolf Theodor (14 IV 1817 Gdańsk – 3 XII 1893) robotnik; Hermann Richard (16 VI 1822 Gdańsk – po 1884) kupiec w Gdańsku, podobnie jak kawaler Carl Emil (3 II 1830 Gdańsk – 21 VII 1883 Gdańsk) i Gustav Adolf (7 VI 1831 – 24 II 1879).
IGNATZ PETER POTRYKUS (29 VI 1788 Koleczkowo koło Gdyni – 21 I 1850 Gdańsk), kupiec, członek Rady Miejskiej w latach 1830–1833. Brat kupców Josefa, Valentina i Valentina Franza. W 1809 mieszkał w Starych Szkotach. W 1817–1850 prowadził sklep z towarami kolonialnymi przy Fischmarkt 1572 (Targ Rybny 12). Od 1822 do śmierci członek założyciel Korporacji Kupców Gdańskich.
W I 1809 zawarł w katolickim kościele pw. św. Ignacego (Stare Szkoty) związek małżeński z Julianną Pauline Caroline Bertram (1795 Stare Szkoty – 21 III 1867 Gdańsk). Miał syna Adolfa Roberta (25 VII 1821 Gdańsk – 3 VIII 1859 Gdańsk) i córki: Franziska Emilia (ur. 20 II 1831 Gdańsk) po zamążpójściu w 1858 wyjechała do Gniewu, Maria Louisa (ur. 15 VIII 1832 Gdańsk) po ślubie w 1859 zamieszkała wraz z mężem w Starogardzie Gdańskim.
VALENTIN FRANZ POTRYKUS (przed 1800 Koleczkowo – 1841/1843), kupiec. Młodszy brat Josefa, Petera Ignatza i Valentego. W latach 1836–1839 powadził bliżej nieokreśloną działalność handlową przy Langgarten 186 (Długie Ogrody 61). Żonaty z Renatą Milaster (18 V 1800 Gdańsk – 17 II 1876 Gdańsk). Ojciec Renaty Amalii (2 X 1826 Gdańsk – 12 XI 1893 Gdańsk); Hanny Josephiny (ur. 12 II 1834 Gdańsk), która 8 IV 1858 wyszła za mąż za Alberta Heinricha Clavier i w 1869 przeprowadziła się z mężem do Torunia; Marii Julianny (ur. 30 V 1836 Gdańsk), która 3 IV 1872 została żoną robotnika Johanna Buscha; Malwiny Rosalii (25 VII 1838 Gdańsk – 12X 1858 Gdańsk). Córka Renata Amalia sama doczekała się trojga nieślubnych dzieci, urodzonych w Gdańsku: Simon Eugen (13 XI 1847 – 10 X 1898 Gdańsk), Rosalia (ur. 7 VIII 1849) i Johann Eugen (8 X 1859 – 4 XII 1859).