HEYN FRIEDRICH, kupiec, armator
(wstawienie ilustracji (e-mail z 28.01.2019)) |
(wstawianie_ilustracji (14.09.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Friedrich_Heyn.jpg|thumb|Z prawej kamienica przy Langgasse 75 (ul. Długa), własność w latach 1844–1892 Friedricha Heyna, z lewej kamienica nr 76, własność w latach 1844–1880 Johanna Christiana Lotzina (1803–1899) i siedziba jego firmy „Adolph Lotzin” z tkaninami, jedwabiem i obiciami tapicerskimi, fot. [[BALLERSTÄDT RICHARD ADALBERT| Richard Adalbert Ballerstädt]], 1870]] | ||
[[File:Heyn Friedrich.JPG|thumb|Friedrich Heyn]] | [[File:Heyn Friedrich.JPG|thumb|Friedrich Heyn]] | ||
[[File:Widok Gdańska od strony południowo-wschodniej, na pierwszym planie Lastadia, Herman Porch, 1846.JPG|thumb|Stocznia Friedricha Heyna przy Lastadii, Herman Porch,1846]] | [[File:Widok Gdańska od strony południowo-wschodniej, na pierwszym planie Lastadia, Herman Porch, 1846.JPG|thumb|Stocznia Friedricha Heyna przy Lastadii, Herman Porch,1846]] | ||
| − | '''FRIEDRICH HEYN''' (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava Heyna. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 roku przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), | + | '''FRIEDRICH HEYN''' (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava Heyna. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 roku przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), od 1844 do śmierci przy Langgasse 75 (ul. Długa). <br/><br/> |
| + | |||
| + | Właściciel żaglowych statków handlowych, w 1849 do jego firmy należały: pinka „Emma Heyn” (pojemność 383 łasztów), barki „Die Braut” (312 łasztów), „Stadt Colberg” (286 łasztów), szkuner „Brillant” (257 łasztów), brygi „Belohnung” (147 łasztów) i „Gute Hoffnung” (146 łasztów). W roku 1864 posiadał 7 jednostek typu pinka o pojemności od 130 do 430 łasztów (np. w lipcu 1875 roku jeden z jego statków, „Admiral Prinz Albert”, płynął z Gdańska do Liverpoolu z ładunkiem soli), z floty tej w roku 1880 pozostał w eksploatacji już tylko bark „Ottilia” (560 BRT). Posiadał małą stocznię przy [[LASTADIA | Lastadii]] 35, gdzie w latach 1855–1874 budowane były statki o ładowności nawet ponad tysiąca ton (650 łasztów). <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | W okresie 1851–1874 nieetatowy członek [[RADA MIEJSKA | Zarządu Miasta]], w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1834 członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W roku 1844 zgłosił projekt budowy w Gdańsku pierwszej [[GAZOWNIE | gazowni]]. <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Spadkobiercami majątku była jego czwarta żona Anna Augusta Schenck (ur. 3 V 1852 Gdańsk) i dzieci z poprzednich małżeństw. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:39, 14 wrz 2020
FRIEDRICH HEYN (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava Heyna. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 roku przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), od 1844 do śmierci przy Langgasse 75 (ul. Długa).
Właściciel żaglowych statków handlowych, w 1849 do jego firmy należały: pinka „Emma Heyn” (pojemność 383 łasztów), barki „Die Braut” (312 łasztów), „Stadt Colberg” (286 łasztów), szkuner „Brillant” (257 łasztów), brygi „Belohnung” (147 łasztów) i „Gute Hoffnung” (146 łasztów). W roku 1864 posiadał 7 jednostek typu pinka o pojemności od 130 do 430 łasztów (np. w lipcu 1875 roku jeden z jego statków, „Admiral Prinz Albert”, płynął z Gdańska do Liverpoolu z ładunkiem soli), z floty tej w roku 1880 pozostał w eksploatacji już tylko bark „Ottilia” (560 BRT). Posiadał małą stocznię przy Lastadii 35, gdzie w latach 1855–1874 budowane były statki o ładowności nawet ponad tysiąca ton (650 łasztów).
W okresie 1851–1874 nieetatowy członek Zarządu Miasta, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1834 członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo). W roku 1844 zgłosił projekt budowy w Gdańsku pierwszej gazowni.
Spadkobiercami majątku była jego czwarta żona Anna Augusta Schenck (ur. 3 V 1852 Gdańsk) i dzieci z poprzednich małżeństw.
