DATA JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(nowe_hasło_04.2018)
(wstawianie_ilustracji (14.07.2020))
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''JAN DATA''' (ur. 5 IV 1940 Łęgowo, powiat wągrowiecki), naukowiec, literaturoznawca. Syn Jana (rozstrzelanego przez Niemców 6 IX 1939 w Wągrowcu) i Bronisławy z domu Kwiatkowskiej. W 1961 roku ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Witkowie (agrotechnik). W latach 1961–1966 studiował filologię polską w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA| Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku, pracę magisterską napisał pod kierunkiem [[JANION MARIA| Marii Janion]]. W roku szkolnym 1966/1967 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Pucku, od roku szkolnego 1967/1968 w Technikum Rolniczym w Gdańsku-Oruni, w latach 1970–1974 jako adiunkt w WSP w Bydgoszczy. Od 1972 roku doktor (w WSP w Gdańsku, doktorat napisał pod kierunkiem [[BUKOWSKI ANDRZEJ| Andrzeja Bukowskiego]]).<br/><br/>
+
[[File:Jan_Data.jpg|thumb|Dziekan Jan Data otwiera na Wydziale Filologiczno-Historycznym rok akademicki 1992/1993; po lewej prodziekan da kształcenia [[GROTH ANDRZEJ JAN| Andrzej Groth]], po prawej (do skraju zdjęcia) rektor UG [[GRZONKA ZBIGNIEW| Zbigniew Grzonka]], prorektor ds. studenckich [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN| Paweł Adamowicz]], prodziekan ds. studenckich [[ŚLIWIŃSKI BŁAŻEJ| Błażej Śliwiński]]]]
 +
 
 +
'''JAN DATA''' (5 IV 1940 Łęgowo, powiat wągrowiecki – 16 VII Gdańsk), naukowiec, literaturoznawca. Syn Jana (rozstrzelanego przez Niemców 6 IX 1939 w Wągrowcu) i Bronisławy z domu Kwiatkowskiej. W 1961 roku ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Witkowie (agrotechnik). W latach 1961–1966 studiował filologię polską w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA| Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku, pracę magisterską napisał pod kierunkiem [[JANION MARIA| Marii Janion]]. W roku szkolnym 1966/1967 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Pucku, od roku szkolnego 1967/1968 w Technikum Rolniczym w Gdańsku-Oruni, w latach 1970–1974 jako adiunkt w WSP w Bydgoszczy. Od 1972 roku doktor (w WSP w Gdańsku, doktorat napisał pod kierunkiem [[BUKOWSKI ANDRZEJ| Andrzeja Bukowskiego]]).<br/><br/>
 
Od 1974 roku pracował w Instytucie Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), początkowo w Zakładzie Historii Literatury i Kultury Pomorza XIX i XX Wieku. W latach 1976–1978 był lektorem języka polskiego na Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg, w roku akademickim 1980/1981 odbył staż naukowy w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1984 roku doktor habilitowany, od 1985 pracował na UG na stanowisku docenta, od 1991 na stanowisku profesora UG.<br/><br/>
 
Od 1974 roku pracował w Instytucie Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), początkowo w Zakładzie Historii Literatury i Kultury Pomorza XIX i XX Wieku. W latach 1976–1978 był lektorem języka polskiego na Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg, w roku akademickim 1980/1981 odbył staż naukowy w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1984 roku doktor habilitowany, od 1985 pracował na UG na stanowisku docenta, od 1991 na stanowisku profesora UG.<br/><br/>
W latach 1984–1987 był wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej UG, 1987–1990 prodziekanem Wydziału Humanistycznego UG, 1990–1996 (przez dwie kadencje) dziekanem tegoż wydziału, 1990–1999 członkiem Senatu UG. Z jego inicjatywy nadano promocje doktorskie honoris causa Richardowi von Weizsäckerowi, [[GRASS GÜNTER| Günterowi Grassowi]], Marii Janion, [[CIEŚLAK EDMUND| Edmundowi Cieślakowi]] i Henrykowi Markiewiczowi. W latach 2001–2007 był kierownikiem Zakładu Historii Literatury XIX wieku. Jednocześnie w latach 1988–1996 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku, a od 1997 do 2002 w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie był prodziekanem Wydziału Humanistycznego (1999–2002), kierownikiem Katedry Filologii Polskiej (2000/2001), kierownikiem Katedry Literaturoznawstwa (2002–2004). Od 2005 na emeryturze, pracował do 2011 roku.<br/><br/>
+
W latach 1984–1987 był wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej UG, 1987–1990 prodziekanem Wydziału Humanistycznego UG, 1990–1996 (przez dwie kadencje) dziekanem Wydziału Filologiczno-Historycznego UG, 1990–1999 członkiem Senatu UG. Z jego inicjatywy nadano promocje doktorskie honoris causa Richardowi von Weizsäckerowi, [[GRASS GÜNTER| Günterowi Grassowi]], Marii Janion, [[CIEŚLAK EDMUND| Edmundowi Cieślakowi]] i Henrykowi Markiewiczowi. W latach 2001–2007 był kierownikiem Zakładu Historii Literatury XIX wieku. Jednocześnie w latach 1988–1996 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku, a od 1997 do 2002 w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie był prodziekanem Wydziału Humanistycznego (1999–2002), kierownikiem Katedry Filologii Polskiej (2000/2001), kierownikiem Katedry Literaturoznawstwa (2002–2004). Od 2005 na emeryturze, pracował do 2011 roku.<br/><br/>
 
Autor monografii ''Tendencje pozytywistyczne w czasopiśmiennictwie wielkopolskim w latach 1848–1870'' (1975), ''Problematyka literacka w czasopismach poznańskich w latach 1869–1896'' (1984), ''O życiu literackim w polskim wieku dziewiętnastym'' (2010). Do jego znaczących osiągnięć należy także opracowanie haseł przedmiotowych w ''Słowniku literatury polskiej XIX wieku'' (1991) oraz w ''Historii literatury polskiej w dziesięciu tomach'' (t. 6: ''Pozytywizm'', 2004).<br/><br/>
 
Autor monografii ''Tendencje pozytywistyczne w czasopiśmiennictwie wielkopolskim w latach 1848–1870'' (1975), ''Problematyka literacka w czasopismach poznańskich w latach 1869–1896'' (1984), ''O życiu literackim w polskim wieku dziewiętnastym'' (2010). Do jego znaczących osiągnięć należy także opracowanie haseł przedmiotowych w ''Słowniku literatury polskiej XIX wieku'' (1991) oraz w ''Historii literatury polskiej w dziesięciu tomach'' (t. 6: ''Pozytywizm'', 2004).<br/><br/>
 
Członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE| Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 1985), Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992–1994), Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (w latach 1989–2001 prezes oddziału gdańskiego, ponadto był członkiem Zarządu Głównego).<br/><br/>
 
Członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE| Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 1985), Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992–1994), Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (w latach 1989–2001 prezes oddziału gdańskiego, ponadto był członkiem Zarządu Głównego).<br/><br/>
 
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995).  31 III 2011 roku Wydział Filologiczny UG zorganizował uroczysty jubileusz, połączony z wręczeniem zbioru studiów ''Teka rozmaitości z wieku nie tylko XIX. Prace ofiarowane Profesorowi Janowi Dacie z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin'' (2011).<br/><br/>
 
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995).  31 III 2011 roku Wydział Filologiczny UG zorganizował uroczysty jubileusz, połączony z wręczeniem zbioru studiów ''Teka rozmaitości z wieku nie tylko XIX. Prace ofiarowane Profesorowi Janowi Dacie z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin'' (2011).<br/><br/>
 
Od 1966 roku mąż Teresy Trzebiatowskiej-Daty. {{author: RBL}} {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Od 1966 roku mąż Teresy Trzebiatowskiej-Daty. {{author: RBL}} {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 08:25, 20 lip 2020

Dziekan Jan Data otwiera na Wydziale Filologiczno-Historycznym rok akademicki 1992/1993; po lewej prodziekan da kształcenia Andrzej Groth, po prawej (do skraju zdjęcia) rektor UG Zbigniew Grzonka, prorektor ds. studenckich Paweł Adamowicz, prodziekan ds. studenckich Błażej Śliwiński

JAN DATA (5 IV 1940 Łęgowo, powiat wągrowiecki – 16 VII Gdańsk), naukowiec, literaturoznawca. Syn Jana (rozstrzelanego przez Niemców 6 IX 1939 w Wągrowcu) i Bronisławy z domu Kwiatkowskiej. W 1961 roku ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Witkowie (agrotechnik). W latach 1961–1966 studiował filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku, pracę magisterską napisał pod kierunkiem Marii Janion. W roku szkolnym 1966/1967 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Pucku, od roku szkolnego 1967/1968 w Technikum Rolniczym w Gdańsku-Oruni, w latach 1970–1974 jako adiunkt w WSP w Bydgoszczy. Od 1972 roku doktor (w WSP w Gdańsku, doktorat napisał pod kierunkiem Andrzeja Bukowskiego).

Od 1974 roku pracował w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego (UG), początkowo w Zakładzie Historii Literatury i Kultury Pomorza XIX i XX Wieku. W latach 1976–1978 był lektorem języka polskiego na Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg, w roku akademickim 1980/1981 odbył staż naukowy w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1984 roku doktor habilitowany, od 1985 pracował na UG na stanowisku docenta, od 1991 na stanowisku profesora UG.

W latach 1984–1987 był wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej UG, 1987–1990 prodziekanem Wydziału Humanistycznego UG, 1990–1996 (przez dwie kadencje) dziekanem Wydziału Filologiczno-Historycznego UG, 1990–1999 członkiem Senatu UG. Z jego inicjatywy nadano promocje doktorskie honoris causa Richardowi von Weizsäckerowi, Günterowi Grassowi, Marii Janion, Edmundowi Cieślakowi i Henrykowi Markiewiczowi. W latach 2001–2007 był kierownikiem Zakładu Historii Literatury XIX wieku. Jednocześnie w latach 1988–1996 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku, a od 1997 do 2002 w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie był prodziekanem Wydziału Humanistycznego (1999–2002), kierownikiem Katedry Filologii Polskiej (2000/2001), kierownikiem Katedry Literaturoznawstwa (2002–2004). Od 2005 na emeryturze, pracował do 2011 roku.

Autor monografii Tendencje pozytywistyczne w czasopiśmiennictwie wielkopolskim w latach 1848–1870 (1975), Problematyka literacka w czasopismach poznańskich w latach 1869–1896 (1984), O życiu literackim w polskim wieku dziewiętnastym (2010). Do jego znaczących osiągnięć należy także opracowanie haseł przedmiotowych w Słowniku literatury polskiej XIX wieku (1991) oraz w Historii literatury polskiej w dziesięciu tomach (t. 6: Pozytywizm, 2004).

Członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 1985), Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992–1994), Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (w latach 1989–2001 prezes oddziału gdańskiego, ponadto był członkiem Zarządu Głównego).

Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995). 31 III 2011 roku Wydział Filologiczny UG zorganizował uroczysty jubileusz, połączony z wręczeniem zbioru studiów Teka rozmaitości z wieku nie tylko XIX. Prace ofiarowane Profesorowi Janowi Dacie z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin (2011).

Od 1966 roku mąż Teresy Trzebiatowskiej-Daty. RBL

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania