ALMONDE CORNELIUS van, kupiec
(uzupelnienie LM (8.04.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''CORNELIUS van ALMONDE''' (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat [[ALMONDE HERMANN van | Hermanna]] (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]]. <br/><br/> | '''CORNELIUS van ALMONDE''' (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat [[ALMONDE HERMANN van | Hermanna]] (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]]. <br/><br/> | ||
| − | Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 | + | Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 był prezesem zarządu [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitali św. Ducha]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]]. Mieszkał w pałacyku przy Langgarten 201 (ul. Długie Ogrody, później nr 47, obecnie mnie więcej przed nr 20); od 1803 dzierżawił go od współwłaścicieli [[UPHAGEN JOHANN | Johanna Uphagena]] i gdańskiego kupca Adama Gottlieba Freudego, a w 1808 nabył od ich spadkobierców. W 1807 gościł tam przebywającego po raz pierwszy w Gdańsku Napoleona Bonaparte, tam też wieczorem 1 VI 1807 cesarz przyjął delegację kupców i notabli gdańskich protestujących przeciwko narzuconej na miasto kontrybucji. W latach 1806–1817 właściciel kamienic przy Langgasse 377 (ul. Długa 19) i Hundegasse 272 (ul. Ogarna 51), spichrza Król Dawid (König David) na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]] (Wyspie Spichrzów), spalonego w czasie działań wojennych jesienią 1813. Był właścicielem wsi [[PIECKI | Piecki]], w 1808 wsi Arciszewo (Artschau) pod Gdańskiem. W latach 1815–1828 wspólnik [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR | Theodora Behrenda]] w firmie Almonde und Behrend, dominującej na gdańskim rynku zbożowym. W 1817 kantor firmy znajdował się przy Hundegasse 51. Jako pośrednik spółka sprowadziła z Anglii bocznokołowy statek parowy „Xiążę Xavery”, który 15 VI 1827 pod dowództwem kpt. Barrenta odbył pierwszy rejs z 65 gośćmi na pokładzie z Gdańska do Sopotu i z powrotem. Spółkę rozwiązano 15 IX 1828. W latach 1808–1843 konsul Niderlandów w Gdańsku. <br/><br/> |
| − | W 1818 | + | W 1818 był współzałożycielem chóru mieszanego Danziger Gesangverein ([[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Stowarzyszenie Śpiewacze]]), w latach 1818–1822 – członkiem zarządu. Był też członkiem [[RESURSY | resursy]] Concordia zu den drei Ringen. <br/><br/> |
| − | Od 19 X 1795 | + | Od 19 X 1795 żonaty z Marią (8 VII 1762 – 20 III 1844 Gdańsk), córką [[MAC LEAN, rodzina | Archibalda Mac Leana]], wdową po kupcu Michaelu Barstowie (1741–1794). Przed ślubem z Michaelem Barstowem, zawartym 10 II 1785, była śpiewaczką amatorką, występowała w [[DOM ANGIELSKI | Domu Angielskim]] na koncertach organizowanych przez [[GRALATH DANIEL II | Daniela II Gralatha]] i kupca Andreasa Peltrégo (1747–1824). Potomkami ich byli: Cornelius Archibald (ur. 31 VII 1798) oraz Maria (ur. 30 VII 1796), Emilia Charlotta (1797–1865), panna, i [[ALMONDE MARIANNE ANGELICA van | Marianna Angelica]] (9 X 1804 – 28 VIII 1866). Pałacyk przy Długich Ogrodach odziedziczyły córki wdowy Marii z jej pierwszego małżeństwa, Emilia i Mathylda Brastow, w 1872 nabyły go władze wojskowe i przebudowały na siedzibę dowództwa, zniszczony w 1945. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:13, 8 kwi 2020
CORNELIUS van ALMONDE (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat Hermanna (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony Jakoba Kabruna.
Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 był prezesem zarządu szpitali św. Ducha i św. Elżbiety. Mieszkał w pałacyku przy Langgarten 201 (ul. Długie Ogrody, później nr 47, obecnie mnie więcej przed nr 20); od 1803 dzierżawił go od współwłaścicieli Johanna Uphagena i gdańskiego kupca Adama Gottlieba Freudego, a w 1808 nabył od ich spadkobierców. W 1807 gościł tam przebywającego po raz pierwszy w Gdańsku Napoleona Bonaparte, tam też wieczorem 1 VI 1807 cesarz przyjął delegację kupców i notabli gdańskich protestujących przeciwko narzuconej na miasto kontrybucji. W latach 1806–1817 właściciel kamienic przy Langgasse 377 (ul. Długa 19) i Hundegasse 272 (ul. Ogarna 51), spichrza Król Dawid (König David) na Spichlerzach (Wyspie Spichrzów), spalonego w czasie działań wojennych jesienią 1813. Był właścicielem wsi Piecki, w 1808 wsi Arciszewo (Artschau) pod Gdańskiem. W latach 1815–1828 wspólnik Theodora Behrenda w firmie Almonde und Behrend, dominującej na gdańskim rynku zbożowym. W 1817 kantor firmy znajdował się przy Hundegasse 51. Jako pośrednik spółka sprowadziła z Anglii bocznokołowy statek parowy „Xiążę Xavery”, który 15 VI 1827 pod dowództwem kpt. Barrenta odbył pierwszy rejs z 65 gośćmi na pokładzie z Gdańska do Sopotu i z powrotem. Spółkę rozwiązano 15 IX 1828. W latach 1808–1843 konsul Niderlandów w Gdańsku.
W 1818 był współzałożycielem chóru mieszanego Danziger Gesangverein ( Stowarzyszenie Śpiewacze), w latach 1818–1822 – członkiem zarządu. Był też członkiem resursy Concordia zu den drei Ringen.
Od 19 X 1795 żonaty z Marią (8 VII 1762 – 20 III 1844 Gdańsk), córką Archibalda Mac Leana, wdową po kupcu Michaelu Barstowie (1741–1794). Przed ślubem z Michaelem Barstowem, zawartym 10 II 1785, była śpiewaczką amatorką, występowała w Domu Angielskim na koncertach organizowanych przez Daniela II Gralatha i kupca Andreasa Peltrégo (1747–1824). Potomkami ich byli: Cornelius Archibald (ur. 31 VII 1798) oraz Maria (ur. 30 VII 1796), Emilia Charlotta (1797–1865), panna, i Marianna Angelica (9 X 1804 – 28 VIII 1866). Pałacyk przy Długich Ogrodach odziedziczyły córki wdowy Marii z jej pierwszego małżeństwa, Emilia i Mathylda Brastow, w 1872 nabyły go władze wojskowe i przebudowały na siedzibę dowództwa, zniszczony w 1945.
