WIECZERSKA-ZABŁOCKA JANINA, powieściopisarka, dziennikarka
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''JANINA WIECZERSKA-ZABŁOCKA''' (ur. 15 IX 1931 Zakopane), powieściopisarka, krytyk literacki, wykładowca literatury powszechnej i dziennikarstwa na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG). W roku 1955 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach | + | '''JANINA WIECZERSKA-ZABŁOCKA''' (ur. 15 IX 1931 Zakopane), powieściopisarka, krytyk literacki, wykładowca literatury powszechnej i dziennikarstwa na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG). W roku 1955 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutowała w tym roku jako krytyk literacki we wrocławskiej „Gazecie Robotniczej”. W latach 1955–1968 redaktor, następnie kierownik redakcji literackiej w wydawnictwie Ossolineum, 1969–1976 sekretarz i zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Odra”.<br/><br/> |
+ | W Gdańsku od 1976, do 1981 kierownik działu kulturalnego, publicystka i felietonistka w tygodniku [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]]. W latach 1982–1990 wykładowca literatury powszechnej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytecie Gdańskim]]. Należała do kręgu literatów skupionych wokół [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościoła św. Mikołaja]]. Od 1989 roku pisała felietony w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]]: do 2007 ''Pomysły humanisty'' i do 2002 codzienny felieton ''Pisane po Wiadomościach'' (komentarz do programu TVP). W okresie 1991–1992 współpracowała także z [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazetą Gdańską”]]. Publikowała ponadto przegląd wydarzeń krajowych ''O czym szumiały media'' w „Magazynie Solidarność” i felietony ''Refleksje, rewizje'' w „Pielgrzymie”.<br/><br/> | ||
+ | Debiutowała powieścią dla młodzieży ''Zawsze jest jakieś jutro'' (1964, siedem wydań), autorka między innymi sagi rodzinnej ''Pusty wieczór'' (1972), ''Nie ma sprawy'', ''Lekcja dzielenia'' (1977), ''Firma zamiast'' (1978), ''Dzieci z blokowiska'' (1993), powieści fantasy ''Korzeniacy czyli Jesień wsamrazków'' (1986), słuchowisk radiowych o tematyce fantastyczno-moralitetowej. Nagrodzona za powieści ''Nie ma sprawy'', ''Firma zamiast'' i ''Lekcja dzielenia''.<br/><br/> | ||
+ | Członek założyciel Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 2002 roku uhonorowana [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Od 2001 honorowa obywatelka Koźmina Wielkopolskiego. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:06, 28 gru 2019
JANINA WIECZERSKA-ZABŁOCKA (ur. 15 IX 1931 Zakopane), powieściopisarka, krytyk literacki, wykładowca literatury powszechnej i dziennikarstwa na Uniwersytecie Gdańskim (UG). W roku 1955 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutowała w tym roku jako krytyk literacki we wrocławskiej „Gazecie Robotniczej”. W latach 1955–1968 redaktor, następnie kierownik redakcji literackiej w wydawnictwie Ossolineum, 1969–1976 sekretarz i zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Odra”.
W Gdańsku od 1976, do 1981 kierownik działu kulturalnego, publicystka i felietonistka w tygodniku „Czas”. W latach 1982–1990 wykładowca literatury powszechnej na Uniwersytecie Gdańskim. Należała do kręgu literatów skupionych wokół kościoła św. Mikołaja. Od 1989 roku pisała felietony w „Dzienniku Bałtyckim”: do 2007 Pomysły humanisty i do 2002 codzienny felieton Pisane po Wiadomościach (komentarz do programu TVP). W okresie 1991–1992 współpracowała także z „Gazetą Gdańską”. Publikowała ponadto przegląd wydarzeń krajowych O czym szumiały media w „Magazynie Solidarność” i felietony Refleksje, rewizje w „Pielgrzymie”.
Debiutowała powieścią dla młodzieży Zawsze jest jakieś jutro (1964, siedem wydań), autorka między innymi sagi rodzinnej Pusty wieczór (1972), Nie ma sprawy, Lekcja dzielenia (1977), Firma zamiast (1978), Dzieci z blokowiska (1993), powieści fantasy Korzeniacy czyli Jesień wsamrazków (1986), słuchowisk radiowych o tematyce fantastyczno-moralitetowej. Nagrodzona za powieści Nie ma sprawy, Firma zamiast i Lekcja dzielenia.
Członek założyciel Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 2002 roku uhonorowana Medalem Księcia Mściwoja II. Od 2001 honorowa obywatelka Koźmina Wielkopolskiego.