DU GRAIN JEAN JEREMIAS, kompozytor, organista
(wstawienie ilustracji (e-mail z 8.11.2018)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Jean_Jeremias_du_Grain.jpg|thumb|Jean Jeremias du Grain, kantata ''Hertzlich lieb hab ich dich, o Herr'' (fragment)]] | [[File:Jean_Jeremias_du_Grain.jpg|thumb|Jean Jeremias du Grain, kantata ''Hertzlich lieb hab ich dich, o Herr'' (fragment)]] | ||
| − | '''JEAN''' (Johann) '''JEREMIAS DU GRAIN''' (Dügrain, Dugren; zm. 14 I 1756 Gdańsk), kompozytor, klawesynista, organista, prawdopodobnie potomek francuskich hugenotów. Muzyki uczył się u Georga Philippa Telemanna w Hamburgu, następnie działał w Elblągu jako muzyk. W 1737 roku napisał recytatywy do uroczystej [[KANTATA | kantaty]] skomponowanej z okazji 500-lecia miasta przez bawiącego krótko w Elblągu Georga Friedricha Händla. W 1739 osiadł w Gdańsku; od roku 1747 organista [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. W 1740 dał pierwszy w Gdańsku publiczny koncert w wykonaniu chóru i orkiestry. Organizował koncerty, w których występował jako dyrygent i klawesynista. Wykonywał | + | '''JEAN''' (Johann) '''JEREMIAS DU GRAIN''' (Dügrain, Dugren, de Grain; zm. 14 I 1756 Gdańsk), kompozytor, klawesynista, organista, prawdopodobnie potomek francuskich hugenotów. Muzyki uczył się u Georga Philippa Telemanna w Hamburgu, następnie działał w Elblągu jako muzyk. W 1737 roku napisał recytatywy do uroczystej [[KANTATA | kantaty]] skomponowanej z okazji 500-lecia miasta przez bawiącego krótko w Elblągu Georga Friedricha Händla. W 1739 osiadł w Gdańsku; od roku 1747 organista [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. W 1740 dał pierwszy w Gdańsku publiczny koncert w wykonaniu chóru i orkiestry. Organizował koncerty, w których występował jako dyrygent i klawesynista. Wykonywał między innymi kompozycje Telemanna i własne. Komponował oratoria, kantaty, utwory klawesynowe i inne. Zmarł w trakcie koncertu w [[DOM ANGIELSKI | Domu Angielskim]]; pochowany 19 stycznia w kościele św. Elżbiety.<br/><br/> |
| + | Był dwukrotnie żonaty. 6 XII 1731 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]] poślubił Dorotheę Wollmann (zm. przed 1750), córkę Johanna Christopha, do 1704 kantora kościoła św. Anny w Elblągu, następnie nauczyciela w szkole dla ubogich chłopców, tzw. Freischule ([[SZKOLNICTWO | Szkolnictwo. Do końca XVIII wieku]]) przy Schwalbengasse (ul. Jaskółcza) na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]]. Doczekał się trzech synów: Johannesa Jeremiasa (ochrzczony 31 VII 1732 Elbląg – przed 1750), Christiana Gottfrieda (ochrzczony 23 I 1738 Elbląg – przed 1750) i Carla Ludwiga (ochrzczony 21 VIII 1734 Elbląg – przed 1771). Carl Ludwig poślubił Louisę Renatę Wichgang (1735 – pochowana 11 XI 1771 Gdańsk), z którą miał dwóch synów: Friedricha Augusta Xaveriusa (ochrzczony 14 IX 1760 Gdańsk), w 1769 ucznia w klasie quinta [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], i Carla Gustava Ferdinanda (ochrzczony 5 VI 1763 Gdańsk – po 1781), w 1769 zapisanego do klasy quinta Gimnazjum Akademickiego, w 1780 huzara w pułku huzarów pod dowództwem Matthiasa Ludwiga von Lossowa (później: Pułk Czarnych Huzarów (Regiment Schwarze Husaren)). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:25, 27 lis 2019
JEAN (Johann) JEREMIAS DU GRAIN (Dügrain, Dugren, de Grain; zm. 14 I 1756 Gdańsk), kompozytor, klawesynista, organista, prawdopodobnie potomek francuskich hugenotów. Muzyki uczył się u Georga Philippa Telemanna w Hamburgu, następnie działał w Elblągu jako muzyk. W 1737 roku napisał recytatywy do uroczystej kantaty skomponowanej z okazji 500-lecia miasta przez bawiącego krótko w Elblągu Georga Friedricha Händla. W 1739 osiadł w Gdańsku; od roku 1747 organista kościoła św. Elżbiety. W 1740 dał pierwszy w Gdańsku publiczny koncert w wykonaniu chóru i orkiestry. Organizował koncerty, w których występował jako dyrygent i klawesynista. Wykonywał między innymi kompozycje Telemanna i własne. Komponował oratoria, kantaty, utwory klawesynowe i inne. Zmarł w trakcie koncertu w Domu Angielskim; pochowany 19 stycznia w kościele św. Elżbiety.
Był dwukrotnie żonaty. 6 XII 1731 w kościele św. Barbary poślubił Dorotheę Wollmann (zm. przed 1750), córkę Johanna Christopha, do 1704 kantora kościoła św. Anny w Elblągu, następnie nauczyciela w szkole dla ubogich chłopców, tzw. Freischule ( Szkolnictwo. Do końca XVIII wieku) przy Schwalbengasse (ul. Jaskółcza) na Dolnym Mieście. Doczekał się trzech synów: Johannesa Jeremiasa (ochrzczony 31 VII 1732 Elbląg – przed 1750), Christiana Gottfrieda (ochrzczony 23 I 1738 Elbląg – przed 1750) i Carla Ludwiga (ochrzczony 21 VIII 1734 Elbląg – przed 1771). Carl Ludwig poślubił Louisę Renatę Wichgang (1735 – pochowana 11 XI 1771 Gdańsk), z którą miał dwóch synów: Friedricha Augusta Xaveriusa (ochrzczony 14 IX 1760 Gdańsk), w 1769 ucznia w klasie quinta Gimnazjum Akademickiego, i Carla Gustava Ferdinanda (ochrzczony 5 VI 1763 Gdańsk – po 1781), w 1769 zapisanego do klasy quinta Gimnazjum Akademickiego, w 1780 huzara w pułku huzarów pod dowództwem Matthiasa Ludwiga von Lossowa (później: Pułk Czarnych Huzarów (Regiment Schwarze Husaren)).
