KÖHNE-JASKI ANDREAS, kupiec
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''ANDREAS KÖHNE-JASKI''' (Jaschke; 7 XII 1571 Gdańsk – 5 VI 1636 Gdańsk), kupiec wyznania kalwińskiego. Wnuk [[KÖHNE-JASKI PAUL | Paula Köhne-Jaskiego]] (1492–1564), syn Paula II (1535–1585), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] i [[SĘDZIA | sędziego]], starszy brat [[KÖHNE-JASKI ISRAEL | Israela]]. <br/><br/> | '''ANDREAS KÖHNE-JASKI''' (Jaschke; 7 XII 1571 Gdańsk – 5 VI 1636 Gdańsk), kupiec wyznania kalwińskiego. Wnuk [[KÖHNE-JASKI PAUL | Paula Köhne-Jaskiego]] (1492–1564), syn Paula II (1535–1585), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] i [[SĘDZIA | sędziego]], starszy brat [[KÖHNE-JASKI ISRAEL | Israela]]. <br/><br/> | ||
W 1581 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], prowadził z bratem Israelem rodzinną firmę handlu bursztynem, choć faktycznie scedował barta jej prowadzenie. Od 1603 roku przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, ze względu na handlowe powiązania z Prusami Książęcymi pełnił na nim funkcję agenta elektora brandenburskiego Joachima Fryderyka Hohenzollerna (z pensją 400 talarów rocznie), dążącego do przejęcia kurateli nad umysłowo chorym księciem pruskim, synem Albrechta I Hohenzollerna, Albrechtem Fryderykiem (do czego doszło w 1605) i unii personalnej brandenbursko-pruskiej (do czego doszło w 1618). W 1611 roku, wraz z bratem Israelem, uzyskał potwierdzenie przywileju na monopol bursztynowy u elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna (następcy Joachima Fryderyka). Aktywny w dyplomacji, początkowo zarówno jako poseł Zygmunta III Wazy do Prus Książęcych, jak i elektorów brandenburskich do króla polskiego, następnie z ramienia elektorów. <br/><br/> | W 1581 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], prowadził z bratem Israelem rodzinną firmę handlu bursztynem, choć faktycznie scedował barta jej prowadzenie. Od 1603 roku przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, ze względu na handlowe powiązania z Prusami Książęcymi pełnił na nim funkcję agenta elektora brandenburskiego Joachima Fryderyka Hohenzollerna (z pensją 400 talarów rocznie), dążącego do przejęcia kurateli nad umysłowo chorym księciem pruskim, synem Albrechta I Hohenzollerna, Albrechtem Fryderykiem (do czego doszło w 1605) i unii personalnej brandenbursko-pruskiej (do czego doszło w 1618). W 1611 roku, wraz z bratem Israelem, uzyskał potwierdzenie przywileju na monopol bursztynowy u elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna (następcy Joachima Fryderyka). Aktywny w dyplomacji, początkowo zarówno jako poseł Zygmunta III Wazy do Prus Książęcych, jak i elektorów brandenburskich do króla polskiego, następnie z ramienia elektorów. <br/><br/> | ||
| − | W 1616 za 4,5 tysiąca florenów nabył [[JAŚKOWY MŁYN | Jaśkowy Młyn]]. W roku 1629 wraz z bratem Israelem otrzymał polski indygenat i przyjęty został do herbu Półkozic. Ostatnie lata (stracił wzrok) spędził w Gdańsku. Kawaler; na mocy jego testamentu powstała z dóbr pod Gdańskiem rodzinna ordynacja (niepodzielny majątek). {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1616 za 4,5 tysiąca florenów nabył od wdowy po Winholdzie Speymannie dzierżawione od miasta [[PIECKI| Piecki]] z dworem i ogrodem, oraz dzierżawione od |
| + | [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztoru cystersów w Oliwie]] stawy i młyn nad [[STRZYŻA, potok| potokiem Strzyżą]], posiadłości nad Strzyżą nosiła później nazwę [[JAŚKOWY MŁYN | Jaśkowy Młyn]]. W roku 1629 wraz z bratem Israelem otrzymał polski indygenat i przyjęty został do herbu Półkozic. Ostatnie lata (stracił wzrok) spędził w Gdańsku. Kawaler; na mocy jego testamentu powstała z dóbr pod Gdańskiem rodzinna ordynacja (niepodzielny majątek). {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:56, 4 wrz 2019
ANDREAS KÖHNE-JASKI (Jaschke; 7 XII 1571 Gdańsk – 5 VI 1636 Gdańsk), kupiec wyznania kalwińskiego. Wnuk Paula Köhne-Jaskiego (1492–1564), syn Paula II (1535–1585), ławnika Głównego Miasta, rajcy i sędziego, starszy brat Israela.
W 1581 uczeń Gimnazjum Akademickiego, prowadził z bratem Israelem rodzinną firmę handlu bursztynem, choć faktycznie scedował barta jej prowadzenie. Od 1603 roku przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, ze względu na handlowe powiązania z Prusami Książęcymi pełnił na nim funkcję agenta elektora brandenburskiego Joachima Fryderyka Hohenzollerna (z pensją 400 talarów rocznie), dążącego do przejęcia kurateli nad umysłowo chorym księciem pruskim, synem Albrechta I Hohenzollerna, Albrechtem Fryderykiem (do czego doszło w 1605) i unii personalnej brandenbursko-pruskiej (do czego doszło w 1618). W 1611 roku, wraz z bratem Israelem, uzyskał potwierdzenie przywileju na monopol bursztynowy u elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna (następcy Joachima Fryderyka). Aktywny w dyplomacji, początkowo zarówno jako poseł Zygmunta III Wazy do Prus Książęcych, jak i elektorów brandenburskich do króla polskiego, następnie z ramienia elektorów.
W 1616 za 4,5 tysiąca florenów nabył od wdowy po Winholdzie Speymannie dzierżawione od miasta Piecki z dworem i ogrodem, oraz dzierżawione od
klasztoru cystersów w Oliwie stawy i młyn nad potokiem Strzyżą, posiadłości nad Strzyżą nosiła później nazwę Jaśkowy Młyn. W roku 1629 wraz z bratem Israelem otrzymał polski indygenat i przyjęty został do herbu Półkozic. Ostatnie lata (stracił wzrok) spędził w Gdańsku. Kawaler; na mocy jego testamentu powstała z dóbr pod Gdańskiem rodzinna ordynacja (niepodzielny majątek).
