KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA (Świbno)
(wstawienie ilustracji (e-mail z 19.09.2018)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:KOŚCIÓŁ_ŚW._WOJCIECHA_(Świbno).jpeg|thumb|Kościół św. Wojciecha w Świbnie, 2018]] | [[File:KOŚCIÓŁ_ŚW._WOJCIECHA_(Świbno).jpeg|thumb|Kościół św. Wojciecha w Świbnie, 2018]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA''', [[ŚWIBNO | Świbno]], ul. Boguckiego 52A. Kaplica protestancka, powstała w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików. Na przełomie lat 1947–1948 poświęcona i przemianowana na św. Wojciecha. Początkowo jako świątynia filialna parafii i [[KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ SALETYŃSKIEJ | kościoła Matki Boskiej Saletyńskiej]], prowadzonej przez księży [[SALETYNI | saletynów]]. Od 1967 roku jeden z zakonników zamieszkał na stałe w Świbnie (w mieszkaniu przy ul. Wiosłowej 3). Kaplicę przebudowano w latach 1968–1970 według projektu inż. arch. Włodzimierza Taraszkiewicza. W roku 1974 duszpasterstwo przejęli księża diecezjalni, ustanowiono tu tzw. rektorat. W 1981, po latach starań (władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ograniczyły teren kościelnej parceli i blokowały budowę plebanii) ustanowiono w Świbnie parafię św. Wojciecha, obejmującą także [[WIENIEC | Wieniec]], [[ORLINKI | Orlinki]], Rybitwę, [[KOMARY | Komary]] i [[PRZEGALINA | Przegalinę]], czyli wschodnią część [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. W roku 1982 parafia otrzymała nową działkę budowlaną przy ul. Boguckiego, na której w roku 1983 stanęła tymczasowa kaplica z salą katechetyczną i pomieszczeniami zaplecza. W okresie 1984–1986 wybudowano budynek plebanii, a w 1988–2000 według projektu inż. architekta [[BAUM SZCZEPAN KAROL | Szczepana Bauma]] wzniesiono nowy kościół (przejął nazwę parafii) z przyległym od wschodu domem katechetycznym. Stara kaplica otrzymała wówczas nowe wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1997 ustanowiono w parafii Milenijne Sanktuarium Chrzciciela Gdańska św. Wojciecha (w 1994 przywieziono z Gniezna relikwie świętego), kościół otrzymał tytuł: Pomnik Tysiąclecia. W roku 2000, po ostatecznym zakończeniu budowy, konsekrowany przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. Świątynia dwunawowa z wieżą i dwuspadowym dachem, doświetlona świetlikami dachowymi umieszczonymi w kalenicy nawy głównej i bocznej. Wieża kwadratowa, przykryta hełmem zwieńczonym stalowym krzyżem św. Wojciecha na poczwórnej literze „M”, symbolizującej milenium Gdańska, umieszczona w północno-zachodnim narożniku kościoła, w części chórowej. W ścianie prezbiterium, nad tabernakulum krzyż ścienny z kamieniami i czerwonym światłem, symbolizujący męczeństwo św. Szczepana, po prawej stronie mensy ołtarzowej figura patrona świątyni naturalnej wielkości, wykonana przez A. Kamińską z tworzyw sztucznych powlekanych żywicami, pierwotnie przeznaczona dla kościoła św. Jerzego w Sopocie, w roku 1993 przekazana do Świbna. W nawie bocznej dwie kaplice: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kopią obrazu (wykonaną przez Gerarda Drawza) oraz Matki Bożej z Fatimy (z jej figurą). Przy parafii obok tradycyjnych grup duszpasterskich działa | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA''', [[ŚWIBNO | Świbno]], ul. Boguckiego 52A. Kaplica protestancka, powstała w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików. Na przełomie lat 1947–1948 poświęcona i przemianowana na św. Wojciecha. Początkowo jako świątynia filialna parafii i [[KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ SALETYŃSKIEJ | kościoła Matki Boskiej Saletyńskiej]], prowadzonej przez księży [[SALETYNI | saletynów]]. Od 1967 roku jeden z zakonników zamieszkał na stałe w Świbnie (w mieszkaniu przy ul. Wiosłowej 3). Kaplicę przebudowano w latach 1968–1970 według projektu inż. arch. Włodzimierza Taraszkiewicza.<br/><br/> |
| + | W roku 1974 duszpasterstwo przejęli księża diecezjalni, ustanowiono tu tzw. rektorat. W 1981, po latach starań (władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ograniczyły teren kościelnej parceli i blokowały budowę plebanii) ustanowiono w Świbnie parafię św. Wojciecha, obejmującą także [[WIENIEC | Wieniec]], [[ORLINKI | Orlinki]], Rybitwę, [[KOMARY | Komary]] i [[PRZEGALINA | Przegalinę]], czyli wschodnią część [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. W roku 1982 parafia otrzymała nową działkę budowlaną przy ul. Boguckiego, na której w roku 1983 stanęła tymczasowa kaplica z salą katechetyczną i pomieszczeniami zaplecza. W okresie 1984–1986 wybudowano budynek plebanii, a w 1988–2000 według projektu inż. architekta [[BAUM SZCZEPAN KAROL | Szczepana Bauma]] wzniesiono nowy kościół (przejął nazwę parafii) z przyległym od wschodu domem katechetycznym. Stara kaplica otrzymała wówczas nowe wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1997 ustanowiono w parafii Milenijne Sanktuarium Chrzciciela Gdańska św. Wojciecha (w 1994 przywieziono z Gniezna relikwie świętego), kościół otrzymał tytuł: Pomnik Tysiąclecia. W roku 2000, po ostatecznym zakończeniu budowy, konsekrowany przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | abp. Tadeusza Gocłowskiego]].<br/><br/> | ||
| + | Świątynia dwunawowa z wieżą i dwuspadowym dachem, doświetlona świetlikami dachowymi umieszczonymi w kalenicy nawy głównej i bocznej. Wieża kwadratowa, przykryta hełmem zwieńczonym stalowym krzyżem św. Wojciecha na poczwórnej literze „M”, symbolizującej milenium Gdańska, umieszczona w północno-zachodnim narożniku kościoła, w części chórowej. W ścianie prezbiterium, nad tabernakulum krzyż ścienny z kamieniami i czerwonym światłem, symbolizujący męczeństwo św. Szczepana, po prawej stronie mensy ołtarzowej figura patrona świątyni naturalnej wielkości, wykonana przez A. Kamińską z tworzyw sztucznych powlekanych żywicami, pierwotnie przeznaczona dla kościoła św. Jerzego w Sopocie, w roku 1993 przekazana do Świbna. W nawie bocznej dwie kaplice: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kopią obrazu (wykonaną przez Gerarda Drawza) oraz Matki Bożej z Fatimy (z jej figurą). Przy parafii obok tradycyjnych grup duszpasterskich działa między innymi Bractwo św. Wojciecha Chrzciciela Gdańska. {{author: SK}} <br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 20: | Linia 22: | ||
|- | |- | ||
| 1974–2004 | | 1974–2004 | ||
| − | | ks. Ryszard Wołos (do 1981 rektor) | + | | ks. Ryszard Wołos (do 1981 rektor) (8 X 1933 Grabówka-Kolonia koło Kraśnika – 29 VI 2015 Gdańsk) |
|- | |- | ||
| 2004– | | 2004– | ||
Wersja z 17:00, 2 wrz 2019
.jpeg)
KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA, Świbno, ul. Boguckiego 52A. Kaplica protestancka, powstała w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików. Na przełomie lat 1947–1948 poświęcona i przemianowana na św. Wojciecha. Początkowo jako świątynia filialna parafii i kościoła Matki Boskiej Saletyńskiej, prowadzonej przez księży saletynów. Od 1967 roku jeden z zakonników zamieszkał na stałe w Świbnie (w mieszkaniu przy ul. Wiosłowej 3). Kaplicę przebudowano w latach 1968–1970 według projektu inż. arch. Włodzimierza Taraszkiewicza.
W roku 1974 duszpasterstwo przejęli księża diecezjalni, ustanowiono tu tzw. rektorat. W 1981, po latach starań (władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ograniczyły teren kościelnej parceli i blokowały budowę plebanii) ustanowiono w Świbnie parafię św. Wojciecha, obejmującą także Wieniec, Orlinki, Rybitwę, Komary i Przegalinę, czyli wschodnią część Wyspy Sobieszewskiej. W roku 1982 parafia otrzymała nową działkę budowlaną przy ul. Boguckiego, na której w roku 1983 stanęła tymczasowa kaplica z salą katechetyczną i pomieszczeniami zaplecza. W okresie 1984–1986 wybudowano budynek plebanii, a w 1988–2000 według projektu inż. architekta Szczepana Bauma wzniesiono nowy kościół (przejął nazwę parafii) z przyległym od wschodu domem katechetycznym. Stara kaplica otrzymała wówczas nowe wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1997 ustanowiono w parafii Milenijne Sanktuarium Chrzciciela Gdańska św. Wojciecha (w 1994 przywieziono z Gniezna relikwie świętego), kościół otrzymał tytuł: Pomnik Tysiąclecia. W roku 2000, po ostatecznym zakończeniu budowy, konsekrowany przez abp. Tadeusza Gocłowskiego.
Świątynia dwunawowa z wieżą i dwuspadowym dachem, doświetlona świetlikami dachowymi umieszczonymi w kalenicy nawy głównej i bocznej. Wieża kwadratowa, przykryta hełmem zwieńczonym stalowym krzyżem św. Wojciecha na poczwórnej literze „M”, symbolizującej milenium Gdańska, umieszczona w północno-zachodnim narożniku kościoła, w części chórowej. W ścianie prezbiterium, nad tabernakulum krzyż ścienny z kamieniami i czerwonym światłem, symbolizujący męczeństwo św. Szczepana, po prawej stronie mensy ołtarzowej figura patrona świątyni naturalnej wielkości, wykonana przez A. Kamińską z tworzyw sztucznych powlekanych żywicami, pierwotnie przeznaczona dla kościoła św. Jerzego w Sopocie, w roku 1993 przekazana do Świbna. W nawie bocznej dwie kaplice: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kopią obrazu (wykonaną przez Gerarda Drawza) oraz Matki Bożej z Fatimy (z jej figurą). Przy parafii obok tradycyjnych grup duszpasterskich działa między innymi Bractwo św. Wojciecha Chrzciciela Gdańska.
| 1966–1967 | Leon Mikuła |
| 1967 | Marian Wojtunik MS (administrator) |
| 1967–1971 | Czesław Hałgas MS (administrator) |
| 1971–1974 | Józef Haraczewski MS (administrator) |
| 1974–2004 | ks. Ryszard Wołos (do 1981 rektor) (8 X 1933 Grabówka-Kolonia koło Kraśnika – 29 VI 2015 Gdańsk) |
| 2004– | ks. Krzysztof Gnich (proboszcz) |
