BRAMA BOŻEGO CIAŁA
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: BŚ}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: BŚ}} | + | '''BRAMA BOŻEGO CIAŁA''' (Heiligeleichnamstor), zlokalizowana na q Starym Mieście, nieistniejąca, w czasach funkcjonowania jedna z najważniejszych strategicznych bram Gdańska. Zamykała od północy obecną ul. Korzenną. Wraz z położoną nieco dalej na wschód Bramą św. Jerzego obsługiwała trakty wiodące w kierunku północnym. Koncentrowała ruch w kierunku [[WRZESZCZ | Wrzeszcza]], [[NOWE SZKOTY | Nowych Szkotów]], [[ŚWIĘTA STUDZIENKA | Świętej Studzienki]] (obecny tzw. trakt koński ([[ZWYCIĘSTWA, aleja | al. Zwycięstwa]]), a także w kierunku zachodnio-północnym, do [[SUCHANINO | Suchanina].<br/><br/> |
| − | [[Category: | + | Zalążkiem bramy była furta w palisadzie przed fosą, jedna z tych, którymi otaczano Stare Miasto od 1454 roku, czyli od początku [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojny trzynastoletniej]]. Po zastąpieniu palisady wałami ziemnymi, zapewne już w 1461, w miejscu furty powstała ceglana (lub ceglano-kamienna) brama, po raz pierwszy wzmiankowana w 1487 roku. W 1490 wykopano przed wałem i bramą fosę, z wybranej ziemi usypano wał zewnętrzny i utworzono drugą fosę, zewnętrzną, wzmocnioną palisadą i blokhauzem. W latach 1490–1491 do wału istniejącego między nią a Bramą św. Jakuba dodano ceglany mur, w ciągu którego wybudowano flankującą Basztę św. Bartłomieja. Od zachodu flankowały ją tak zwane Baszty nad Rowem.<br/><br/> |
| + | W okresie 1499–1501 wybudowano przedbramie. W 1515 oskarpowano fosę przybramną, a w latach 1518–1519, przed ostatnią wojną z zakonem krzyżackim, w linii jej i Bramy św. Bartłomieja, na wale między fosami wybudowano blokhauz. W okresie 1547–1559 zbudowano przed bramą flankujący ją rondel i nowy most nad fosą. Rozebrana między 1633 i 1634 rokiem w celu pozyskania miejsca na budowę Bastionu Bożego Ciała. Zastąpiła ją nowa Brama św. Jakuba, do XVIII wieku zwana jeszcze Bramą Bożego Ciała.<br/><br/> | ||
| + | Była dwuwieżową budowlą przystosowaną do użycia broni palnej, z przesklepionym przejazdem i znajdującą się nad nim izbą straży, ze szkieletowymi hurdycjami (drewnianymi gankami) wieńczącymi ostatnią kondygnację, połączonymi wspólnym dachem. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 20:22, 29 lip 2019
BRAMA BOŻEGO CIAŁA (Heiligeleichnamstor), zlokalizowana na q Starym Mieście, nieistniejąca, w czasach funkcjonowania jedna z najważniejszych strategicznych bram Gdańska. Zamykała od północy obecną ul. Korzenną. Wraz z położoną nieco dalej na wschód Bramą św. Jerzego obsługiwała trakty wiodące w kierunku północnym. Koncentrowała ruch w kierunku Wrzeszcza, Nowych Szkotów, Świętej Studzienki (obecny tzw. trakt koński ( al. Zwycięstwa), a także w kierunku zachodnio-północnym, do [[SUCHANINO | Suchanina].
Zalążkiem bramy była furta w palisadzie przed fosą, jedna z tych, którymi otaczano Stare Miasto od 1454 roku, czyli od początku wojny trzynastoletniej. Po zastąpieniu palisady wałami ziemnymi, zapewne już w 1461, w miejscu furty powstała ceglana (lub ceglano-kamienna) brama, po raz pierwszy wzmiankowana w 1487 roku. W 1490 wykopano przed wałem i bramą fosę, z wybranej ziemi usypano wał zewnętrzny i utworzono drugą fosę, zewnętrzną, wzmocnioną palisadą i blokhauzem. W latach 1490–1491 do wału istniejącego między nią a Bramą św. Jakuba dodano ceglany mur, w ciągu którego wybudowano flankującą Basztę św. Bartłomieja. Od zachodu flankowały ją tak zwane Baszty nad Rowem.
W okresie 1499–1501 wybudowano przedbramie. W 1515 oskarpowano fosę przybramną, a w latach 1518–1519, przed ostatnią wojną z zakonem krzyżackim, w linii jej i Bramy św. Bartłomieja, na wale między fosami wybudowano blokhauz. W okresie 1547–1559 zbudowano przed bramą flankujący ją rondel i nowy most nad fosą. Rozebrana między 1633 i 1634 rokiem w celu pozyskania miejsca na budowę Bastionu Bożego Ciała. Zastąpiła ją nowa Brama św. Jakuba, do XVIII wieku zwana jeszcze Bramą Bożego Ciała.
Była dwuwieżową budowlą przystosowaną do użycia broni palnej, z przesklepionym przejazdem i znajdującą się nad nim izbą straży, ze szkieletowymi hurdycjami (drewnianymi gankami) wieńczącymi ostatnią kondygnację, połączonymi wspólnym dachem.
