SOKOŁOWSKI JANUSZ, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
m |
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 2.06.2019)) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''JANUSZ SOKOŁOWSKI''' (29 X 1921 Karniszewice, powiat Łaski – 18 V 1997 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1945–1949 studiował na Wydziale Chemii [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], gdzie pracował (1948–1953). W okresie 1951–1970 pracował w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP), od 1962 doktor, od 1964 docent, od 1968 profesor tytularny, od 1977 profesor zwyczajny. W WSP kierował Zakładem i Katedrą Chemii Organicznej, w 1956–1958 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1965 prorektor, od 1 IX 1968 rektor. 15 VII 1969 powołany na organizatora [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), jego rektor 1 V 1970 – 31 VIII 1981 (przez 4 kadencje). 24 IX 1981 otrzymał tytuł Rektora Honorowego UG, a 23 X 1986 doktor honoris causa. W 1989 roku powołany w skład Trybunału Stanu, od 1991 członek Komisji Organizacji i Rozwoju UG i jego reprezentant w obchodach jubileuszu uniwersytetu w Bolonii i podpisania wielkiej karty bolońskiej. Członek Komisji Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1982–1985), członek Komitetu Nauk Chemicznych Polskiej Akademii Nauk (1987–1989). Od roku 1992 na emeryturze. Specjalizował się w chemii cukrów, głównie glikozydów. Jego imię nosi sala posiedzeń Senatu UG. Był mężem [[SOKOŁOWSKA TERESA | prof. Teresy Sokołowskiej]]. | + | '''JANUSZ SOKOŁOWSKI''' (29 X 1921 Karniszewice, powiat Łaski – 18 V 1997 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1945–1949 studiował na Wydziale Chemii [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], gdzie pracował (1948–1953). W okresie 1951–1970 pracował w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (WSP), od 1962 doktor, od 1964 docent, od 1968 profesor tytularny, od 1977 profesor zwyczajny. W WSP kierował Zakładem i Katedrą Chemii Organicznej, w 1956–1958 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1965 prorektor, od 1 IX 1968 rektor. 15 VII 1969 powołany na organizatora [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), jego rektor 1 V 1970 – 31 VIII 1981 (przez 4 kadencje). 24 IX 1981 otrzymał tytuł Rektora Honorowego UG, a 23 X 1986 doktor honoris causa. W 1989 roku powołany w skład Trybunału Stanu, od 1991 członek Komisji Organizacji i Rozwoju UG i jego reprezentant w obchodach jubileuszu uniwersytetu w Bolonii i podpisania wielkiej karty bolońskiej. Członek Komisji Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1982–1985), członek Komitetu Nauk Chemicznych Polskiej Akademii Nauk (1987–1989). Od roku 1992 na emeryturze. Specjalizował się w chemii cukrów, głównie glikozydów. Jego imię nosi sala posiedzeń Senatu UG, od 2015 nadawany jest przez UG „Medal Janusza Sokołowskiego – De Chemia Gedanensi Bene Maritus”. Był mężem [[SOKOŁOWSKA TERESA | prof. Teresy Sokołowskiej]]. |
{{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:46, 2 cze 2019
JANUSZ SOKOŁOWSKI (29 X 1921 Karniszewice, powiat Łaski – 18 V 1997 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1945–1949 studiował na Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej, gdzie pracował (1948–1953). W okresie 1951–1970 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP), od 1962 doktor, od 1964 docent, od 1968 profesor tytularny, od 1977 profesor zwyczajny. W WSP kierował Zakładem i Katedrą Chemii Organicznej, w 1956–1958 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1965 prorektor, od 1 IX 1968 rektor. 15 VII 1969 powołany na organizatora Uniwersytetu Gdańskiego (UG), jego rektor 1 V 1970 – 31 VIII 1981 (przez 4 kadencje). 24 IX 1981 otrzymał tytuł Rektora Honorowego UG, a 23 X 1986 doktor honoris causa. W 1989 roku powołany w skład Trybunału Stanu, od 1991 członek Komisji Organizacji i Rozwoju UG i jego reprezentant w obchodach jubileuszu uniwersytetu w Bolonii i podpisania wielkiej karty bolońskiej. Członek Komisji Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1982–1985), członek Komitetu Nauk Chemicznych Polskiej Akademii Nauk (1987–1989). Od roku 1992 na emeryturze. Specjalizował się w chemii cukrów, głównie glikozydów. Jego imię nosi sala posiedzeń Senatu UG, od 2015 nadawany jest przez UG „Medal Janusza Sokołowskiego – De Chemia Gedanensi Bene Maritus”. Był mężem prof. Teresy Sokołowskiej.
