NAMIEŚNIK JACEK, rektor Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie AB)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Namieśnik Jacek.JPG|thumb|Jacek Namieśnik]]
 
[[File: Namieśnik Jacek.JPG|thumb|Jacek Namieśnik]]
  
'''JACEK NAMIEŚNIK''' (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), od 1972 pracownik tego wydziału. Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, w 1995 roku kierownik Katedry Chemii Analitycznej. Od 2016 rektor PG. <br/><br/>
+
'''JACEK NAMIEŚNIK''' (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), od 1972 pracownik tego wydziału. Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, w 1995 roku kierownik Katedry Chemii Analitycznej. Od 2016 rektor PG (zmarł w trakcie kadencji). <br/><br/>
Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk. Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii ''Podstawy analityki'' (1992), ''Pobieranie próbek środowiskowych do analizy'' (1995), ''Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy'' (2000), ''Bezpieczeństwo i ochrona informacji'' (2007), ''Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach'' (2009), ''Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems'' (2009) oraz 13 patentów. W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005). W 2001 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk ścisłych ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]), a w 2006 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk. Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii ''Podstawy analityki'' (1992), ''Pobieranie próbek środowiskowych do analizy'' (1995), ''Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy'' (2000), ''Bezpieczeństwo i ochrona informacji'' (2007), ''Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach'' (2009), ''Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems'' (2009) oraz trzynastu patentów. <br/><br/>
 +
W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005). W 2001 roku otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]] w kategorii nauk ścisłych, a w 2006 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska. <br/><br/>
 +
Został pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 18:24, 2 maj 2019

Jacek Namieśnik

JACEK NAMIEŚNIK (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (PG), od 1972 pracownik tego wydziału. Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, w 1995 roku kierownik Katedry Chemii Analitycznej. Od 2016 rektor PG (zmarł w trakcie kadencji).

Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk. Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii Podstawy analityki (1992), Pobieranie próbek środowiskowych do analizy (1995), Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy (2000), Bezpieczeństwo i ochrona informacji (2007), Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach (2009), Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems (2009) oraz trzynastu patentów.

W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005). W 2001 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk ścisłych, a w 2006 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska.

Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania