HOTEL CONTINENTAL
(wstawienie ilustracji (e-mail z 18.12.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Hotel Continental, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Continental, początek XX wieku]] | [[File:Hotel Continental, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Continental, początek XX wieku]] | ||
| + | [[File:Hotel_Continential.jpg|thumb|Reklama Hotelu Continental, 1921]] | ||
| + | |||
'''HOTEL CONTINENTAL''', u zbiegu obecnej ul. Elżbietańskiej i Podwale Grodzkie 7, naprzeciw [[DWORZEC GDAŃSK GŁÓWNY | Dworca Głównego]]. Budowany od 1896 roku, otwarty 20 VI 1899. Początkowo własność Baltische Terrain-Gesellschaft (Bałtyckie Towarzystwo Terenowe), następnie do I wojny światowej Heinricha Schützego. <br/><br/> | '''HOTEL CONTINENTAL''', u zbiegu obecnej ul. Elżbietańskiej i Podwale Grodzkie 7, naprzeciw [[DWORZEC GDAŃSK GŁÓWNY | Dworca Głównego]]. Budowany od 1896 roku, otwarty 20 VI 1899. Początkowo własność Baltische Terrain-Gesellschaft (Bałtyckie Towarzystwo Terenowe), następnie do I wojny światowej Heinricha Schützego. <br/><br/> | ||
Trzypiętrowy, wydłużony budynek zwieńczony był szczytami, w narożniku znajdowała się półokrągła wieża z baniastym hełmem. Pierwotnie hotel dysponował 35 pokojami, po rozbudowie w 1914 roku – 90 (ze 120 łóżkami), dużą restauracją z winiarnią Zum Rüdesheimer, kawiarnią i pijalnią piwa, zakładem fryzjerskim, kantorem wymiany walut. W 1920 roku przebudowano część zaplecza kuchenno-gospodarczego. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] znajdowała się tutaj między innymi agencja polskiego Biura Podróży Orbis. Pokoje były wówczas wyposażone w telefon, łazienkę i WC. W polskich pismach (na przykład w miesięczniku „Morze”) obiekt reklamował się jako obsługujący gości również w języku polskim. W hotelu 11 VII 1922 roku powołano polskie [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (z siedzibą w budynku [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]]), tutaj też odbywały się pierwsze zebrania zarządu klubu sportowego [[GEDANIA, klub sportowy | Gedania]], utworzonego 15 IX 1922 roku. W 1924 roku urządzono część hotelową na poddaszu, w 1934 odnowiono elewację. Od 1934 roku dyrektorem i współwłaścicielem był Piotr Bresiński (1870–1940), działacz Polonii sopockiej (były powstaniec wielkopolski). Za jego czasów hotel był miejscem zebrań gdańskiej Polonii, przyjmował też Żydów przed ich wymuszonym wyjazdem z Gdańska ([[ŻYDZI | Żydzi]], [[POMNIK KINDERTRANSPORTÓW | pomnik Kindertransportów]]). W 1938 roku nazistowskie władze miasta w przyjętym planie przebudowy centrum Gdańska założyły rozbiórkę hotelu (ze względów politycznych). Do wybuchu II wojny światowej przedsięwzięcia nie udało się zrealizować. 7 września 1939 roku w budynku przetrzymywano polskich oficerów z [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Piotr Bresiński, aresztowany, zginął w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]] (po ekshumacji pochowany na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]). Hotel, zniszczony w [[ROK 1945 | 1945 roku]], nie został odbudowany. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Trzypiętrowy, wydłużony budynek zwieńczony był szczytami, w narożniku znajdowała się półokrągła wieża z baniastym hełmem. Pierwotnie hotel dysponował 35 pokojami, po rozbudowie w 1914 roku – 90 (ze 120 łóżkami), dużą restauracją z winiarnią Zum Rüdesheimer, kawiarnią i pijalnią piwa, zakładem fryzjerskim, kantorem wymiany walut. W 1920 roku przebudowano część zaplecza kuchenno-gospodarczego. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] znajdowała się tutaj między innymi agencja polskiego Biura Podróży Orbis. Pokoje były wówczas wyposażone w telefon, łazienkę i WC. W polskich pismach (na przykład w miesięczniku „Morze”) obiekt reklamował się jako obsługujący gości również w języku polskim. W hotelu 11 VII 1922 roku powołano polskie [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (z siedzibą w budynku [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]]), tutaj też odbywały się pierwsze zebrania zarządu klubu sportowego [[GEDANIA, klub sportowy | Gedania]], utworzonego 15 IX 1922 roku. W 1924 roku urządzono część hotelową na poddaszu, w 1934 odnowiono elewację. Od 1934 roku dyrektorem i współwłaścicielem był Piotr Bresiński (1870–1940), działacz Polonii sopockiej (były powstaniec wielkopolski). Za jego czasów hotel był miejscem zebrań gdańskiej Polonii, przyjmował też Żydów przed ich wymuszonym wyjazdem z Gdańska ([[ŻYDZI | Żydzi]], [[POMNIK KINDERTRANSPORTÓW | pomnik Kindertransportów]]). W 1938 roku nazistowskie władze miasta w przyjętym planie przebudowy centrum Gdańska założyły rozbiórkę hotelu (ze względów politycznych). Do wybuchu II wojny światowej przedsięwzięcia nie udało się zrealizować. 7 września 1939 roku w budynku przetrzymywano polskich oficerów z [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Piotr Bresiński, aresztowany, zginął w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]] (po ekshumacji pochowany na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]). Hotel, zniszczony w [[ROK 1945 | 1945 roku]], nie został odbudowany. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 09:31, 18 gru 2018
HOTEL CONTINENTAL, u zbiegu obecnej ul. Elżbietańskiej i Podwale Grodzkie 7, naprzeciw Dworca Głównego. Budowany od 1896 roku, otwarty 20 VI 1899. Początkowo własność Baltische Terrain-Gesellschaft (Bałtyckie Towarzystwo Terenowe), następnie do I wojny światowej Heinricha Schützego.
Trzypiętrowy, wydłużony budynek zwieńczony był szczytami, w narożniku znajdowała się półokrągła wieża z baniastym hełmem. Pierwotnie hotel dysponował 35 pokojami, po rozbudowie w 1914 roku – 90 (ze 120 łóżkami), dużą restauracją z winiarnią Zum Rüdesheimer, kawiarnią i pijalnią piwa, zakładem fryzjerskim, kantorem wymiany walut. W 1920 roku przebudowano część zaplecza kuchenno-gospodarczego. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska znajdowała się tutaj między innymi agencja polskiego Biura Podróży Orbis. Pokoje były wówczas wyposażone w telefon, łazienkę i WC. W polskich pismach (na przykład w miesięczniku „Morze”) obiekt reklamował się jako obsługujący gości również w języku polskim. W hotelu 11 VII 1922 roku powołano polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki (z siedzibą w budynku Gimnazjum Polskiego), tutaj też odbywały się pierwsze zebrania zarządu klubu sportowego Gedania, utworzonego 15 IX 1922 roku. W 1924 roku urządzono część hotelową na poddaszu, w 1934 odnowiono elewację. Od 1934 roku dyrektorem i współwłaścicielem był Piotr Bresiński (1870–1940), działacz Polonii sopockiej (były powstaniec wielkopolski). Za jego czasów hotel był miejscem zebrań gdańskiej Polonii, przyjmował też Żydów przed ich wymuszonym wyjazdem z Gdańska ( Żydzi, pomnik Kindertransportów). W 1938 roku nazistowskie władze miasta w przyjętym planie przebudowy centrum Gdańska założyły rozbiórkę hotelu (ze względów politycznych). Do wybuchu II wojny światowej przedsięwzięcia nie udało się zrealizować. 7 września 1939 roku w budynku przetrzymywano polskich oficerów z Westerplatte. Piotr Bresiński, aresztowany, zginął w obozie Stutthof (po ekshumacji pochowany na cmentarzu na Zaspie). Hotel, zniszczony w 1945 roku, nie został odbudowany.
