RHODE JACOB ISRAEL, drukarz
m |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 12.12.2018)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Jacob_Israel__Rhode.jpg|thumb|Ilustracja z pracy [[MÖLLER ANTON| Antona Möllera]], ''Dantziger Frauentrachenbuch'', wydanej przez Jacoba Rhodego]] | ||
| + | |||
'''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus; około 1540 Gdańsk? – 1602 Gdańsk?), drukarz. Syn [[RHODE FRANCISCIUS | Francisciusa Rhodego]], po którym w 1563 roku przejął zakład typograficzny (zob. [[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i [[KALENDARZE | kalendarze]]. Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (np. rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 roku otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS | Aedigusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON | Antona Möllera]]. Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus; około 1540 Gdańsk? – 1602 Gdańsk?), drukarz. Syn [[RHODE FRANCISCIUS | Francisciusa Rhodego]], po którym w 1563 roku przejął zakład typograficzny (zob. [[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i [[KALENDARZE | kalendarze]]. Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (np. rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 roku otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS | Aedigusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON | Antona Möllera]]. Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:30, 12 gru 2018
JACOB ISRAEL RHODE (Rhodus; około 1540 Gdańsk? – 1602 Gdańsk?), drukarz. Syn Francisciusa Rhodego, po którym w 1563 roku przejął zakład typograficzny (zob. drukarstwo i drukarnie), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej Rady Miejskiej i Gimnazjum Akademickiego, wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i kalendarze. Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (np. rozmówki Nicolausa Volckmara). W 1589 roku otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z Aedigusem Dickmannem, który rytował dla niego według rysunków Antona Möllera. Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. Duchowne pieśni Marcina Lutra (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich Constitutio nova Gymnasii Dantiscani Andreasa Franckenbergera.
