KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA (Świbno)

{{paper}}

{{paper}}

'''KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA''', [[ŚWIBNO | Świbno]], ul. Boguckiego 52A. Kaplica protestancka, powstała w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików. Na przełomie lat 1947–1948 poświęcona i przemianowana na św. Wojciecha. Początkowo jako świątynia filialna parafii i [[KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ SALETYŃSKIEJ | kościoła Matki Boskiej Saletyńskiej]], prowadzonej przez księży [[SALETYNI | saletynów]]. Od 1967 roku jeden z zakonników zamieszkał na stałe  w Świbnie (w mieszkaniu przy ul. Wiosłowej 3). Kaplicę przebudowano w latach 1968–1970 według projektu inż. arch. Włodzimierza Taraszkiewicza. W roku 1974 duszpasterstwo przejęli księża diecezjalni, ustanowiono tu tzw. rektorat. W 1981, po latach starań (władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ograniczyły teren kościelnej parceli i blokowały budowę plebanii) ustanowiono w Świbnie parafię św. Wojciecha, obejmującą także [[WIENIEC | Wieniec]], [[ORLINKI | Orlinki]], Rybitwę, [[KOMARY | Komary]] i [[PRZEGALINA | Przegalinę]], czyli wschodnią część [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. W roku 1982 parafia otrzymała nową działkę budowlaną przy ul. Boguckiego, na której w roku 1983 stanęła tymczasowa kaplica z salą katechetyczną i pomieszczeniami zaplecza. W okresie 1984–1986 wybudowano budynek plebanii, a w 1988–2000 według projektu inż. architekta [[BAUM SZCZEPAN KAROL | Szczepana Bauma]] wzniesiono nowy kościół (przejął nazwę parafii) z przyległym od wschodu domem katechetycznym. Stara kaplica otrzymała wówczas nowe wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1997 ustanowiono w parafii Milenijne Sanktuarium Chrzciciela Gdańska św. Wojciecha (w 1994 przywieziono z Gniezna relikwie świętego), kościół otrzymał tytuł: Pomnik Tysiąclecia. W roku 2000, po ostatecznym zakończeniu budowy, konsekrowany przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ |  abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. Świątynia dwunawowa z wieżą i dwuspadowym dachem, doświetlona świetlikami dachowymi umieszczonymi w kalenicy nawy głównej i bocznej. Wieża kwadratowa, przykryta hełmem zwieńczonym stalowym krzyżem św. Wojciecha na poczwórnej literze „M”, symbolizującej milenium Gdańska, umieszczona w północno-zachodnim narożniku kościoła, w części chórowej. W ścianie prezbiterium, nad tabernakulum krzyż ścienny z kamieniami i czerwonym światłem, symbolizujący męczeństwo św. Szczepana, po prawej stronie mensy ołtarzowej figura patrona świątyni naturalnej wielkości, wykonana przez A. Kamińską z tworzyw sztucznych powlekanych żywicami, pierwotnie przeznaczona dla kościoła św. Jerzego w Sopocie, w roku 1993 przekazana do Świbna. W nawie bocznej dwie kaplice: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kopią obrazu (wykonaną przez Gerarda Drawza) oraz Matki Bożej z Fatimy (z jej figurą). Przy parafii obok tradycyjnych grup duszpasterskich działa m.in. Bractwo św. Wojciecha Chrzciciela Gdańska. {{author: SK}} <br /><br />

'''KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA''', [[ŚWIBNO | Świbno]], ul. Boguckiego 52A. Kaplica protestancka, powstała w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików. Na przełomie lat 1947–1948 poświęcona i przemianowana na św. Wojciecha. Początkowo jako świątynia filialna parafii i [[KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ SALETYŃSKIEJ | kościoła Matki Boskiej Saletyńskiej]], prowadzonej przez księży [[SALETYNI | saletynów]]. Od 1967 roku jeden z zakonników zamieszkał na stałe  w Świbnie (w mieszkaniu przy ul. Wiosłowej 3). Kaplicę przebudowano w latach 1968–1970 według projektu inż. arch. Włodzimierza Taraszkiewicza. W roku 1974 duszpasterstwo przejęli księża diecezjalni, ustanowiono tu tzw. rektorat. W 1981, po latach starań (władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ograniczyły teren kościelnej parceli i blokowały budowę plebanii) ustanowiono w Świbnie parafię św. Wojciecha, obejmującą także [[WIENIEC | Wieniec]], [[ORLINKI | Orlinki]], Rybitwę, [[KOMARY | Komary]] i [[PRZEGALINA | Przegalinę]], czyli wschodnią część [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. W roku 1982 parafia otrzymała nową działkę budowlaną przy ul. Boguckiego, na której w roku 1983 stanęła tymczasowa kaplica z salą katechetyczną i pomieszczeniami zaplecza. W okresie 1984–1986 wybudowano budynek plebanii, a w 1988–2000 według projektu inż. architekta [[BAUM SZCZEPAN KAROL | Szczepana Bauma]] wzniesiono nowy kościół (przejął nazwę parafii) z przyległym od wschodu domem katechetycznym. Stara kaplica otrzymała wówczas nowe wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1997 ustanowiono w parafii Milenijne Sanktuarium Chrzciciela Gdańska św. Wojciecha (w 1994 przywieziono z Gniezna relikwie świętego), kościół otrzymał tytuł: Pomnik Tysiąclecia. W roku 2000, po ostatecznym zakończeniu budowy, konsekrowany przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ |  abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. Świątynia dwunawowa z wieżą i dwuspadowym dachem, doświetlona świetlikami dachowymi umieszczonymi w kalenicy nawy głównej i bocznej. Wieża kwadratowa, przykryta hełmem zwieńczonym stalowym krzyżem św. Wojciecha na poczwórnej literze „M”, symbolizującej milenium Gdańska, umieszczona w północno-zachodnim narożniku kościoła, w części chórowej. W ścianie prezbiterium, nad tabernakulum krzyż ścienny z kamieniami i czerwonym światłem, symbolizujący męczeństwo św. Szczepana, po prawej stronie mensy ołtarzowej figura patrona świątyni naturalnej wielkości, wykonana przez A. Kamińską z tworzyw sztucznych powlekanych żywicami, pierwotnie przeznaczona dla kościoła św. Jerzego w Sopocie, w roku 1993 przekazana do Świbna. W nawie bocznej dwie kaplice: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kopią obrazu (wykonaną przez Gerarda Drawza) oraz Matki Bożej z Fatimy (z jej figurą). Przy parafii obok tradycyjnych grup duszpasterskich działa m.in. Bractwo św. Wojciecha Chrzciciela Gdańska. {{author: SK}} <br /><br />

{| class="tableGda"

{| class="tableGda"