RYBICKI MIROSŁAW BOGDAN, działacz opozycji demokratycznej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
  
  
'''MIROSŁAW BOGDAN RYBICKI ''' (ur. 9 XI 1955 Gdynia), działacz opozycji demokratycznej. Brat [[RYBICKI ARKADIUSZ | Arkadiusza Rybickiego]], [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA | Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej]] i [[RYBICKI SŁAWOMIR PIOTR | Sławomira Rybickiego]], mąż [[MODZELEWSKA-RYBICKA MAGDALENA | Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej]]. Od 1959 roku z rodziną w Gdańsku. W roku 1977 ukończył Technikum Przemysłu Okrętowego w Gdańsku; w 2012 absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1970–1977 pracownik Zakładów Urządzeń Okrętowych „Hydroster" w Gdańsku, 1978–1980 Biura Projektów Biprotechma. Od roku 1976 współpracownik KOR, ROPCiO, od 1977 Studenckiego Komitetu Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta SKS, od 1978 w [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża]], w 1979 współzałożyciel [[RMP | RMP]]. W okresie 1977–1979 organizator i szef zaplecza wydawniczo-poligraficznego Wydawnictwa Młoda Polska w Gdańsku. W 1977–1980 współorganizator i uczestnik patriotycznych demonstracji w rocznice 3 maja, 11 listopada i wydarzeń [[GRUDZIEŃ 1970 | grudnia 1970]]. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] roku uczestnik strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], jeden z organizatorów pierwszej stoczniowej drukarni wałkowej. Od jesieni 1980 roku współpracownik solidarnościowej agencji prasowej BIPS przy Komisji Krajowej Solidarności. Nadzorował druk gazety zjazdowej „Głos Wolny” podczas I Zjazdu NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] ukrywał się do grudnia 1982, zaangażowany był w przygotowanie, druk i kolportaż gdańskiego biuletynu Regionalnej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”: „Solidarności z Lwami”. W 1983–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Świetlik” w Gdańsku, od roku 1984 szef Rady Nadzorczej. W okresie 1990–1995 prezes Olivia Sp. z o.o. i specjalista do spraw handlowych w Przedsiębiorstwie Remontowym Corina, 1995–2002 prezes Zarządu Wydawnictwa Forum w Koszalinie, wydawca regionalnego dziennika „Głos Pomorza”. Od 2002 dyrektor do spraw rozwoju w Grupie Zarządzającej Pomerania w Gdańsku, następnie pracownik w prywatnej spółce w Gdańsku. Od 2011 roku Prezes Zarządu Fundacji im. Arkadiusza Rybickiego. W 2009 odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP. Wyróżniony w roku 1981 tytułem Honorowy Drukarz przez NSZZ „Solidarność” poligrafów, w 2005 przez Prezydenta Miasta Gdańska Medalem 25-lecia Porozumień Sierpniowych. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''MIROSŁAW BOGDAN RYBICKI ''' (ur. 9 XI 1955 Gdynia), działacz opozycji demokratycznej. Brat [[RYBICKI ARKADIUSZ | Arkadiusza Rybickiego]], [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA | Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej]] i [[RYBICKI SŁAWOMIR PIOTR | Sławomira Rybickiego]], mąż [[MODZELEWSKA-RYBICKA MAGDALENA | Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej]]. Od 1959 roku z rodziną w Gdańsku. W roku 1977 ukończył Technikum Przemysłu Okrętowego w Gdańsku; w 2012 absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1970–1977 pracownik Zakładów Urządzeń Okrętowych „Hydroster" w Gdańsku, 1978–1980 Biura Projektów Biprotechma. Od roku 1976 współpracownik Komitetu Obrony Robotników, Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, od 1977 Studenckiego Komitetu Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta SKS, od 1978 w [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża]], w 1979 współzałożyciel [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]]. W okresie 1977–1979 organizator i szef zaplecza wydawniczo-poligraficznego Wydawnictwa Młoda Polska w Gdańsku. W 1977–1980 współorganizator i uczestnik patriotycznych demonstracji w rocznice 3 maja, 11 listopada i wydarzeń [[GRUDZIEŃ 1970 | grudnia 1970]]. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] roku uczestnik strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], jeden z organizatorów pierwszej stoczniowej drukarni wałkowej. Od jesieni 1980 roku współpracownik solidarnościowej agencji prasowej Biura Informacji Prasowej Solidarności przy Komisji Krajowej Solidarności. Nadzorował druk gazety zjazdowej „Głos Wolny” podczas I Zjazdu [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]]. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] ukrywał się do grudnia 1982, zaangażowany był w przygotowanie, druk i kolportaż gdańskiego biuletynu Regionalnej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”: „Solidarności z Lwami”. W 1983–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Świetlik” w Gdańsku, od roku 1984 szef Rady Nadzorczej. W okresie 1990–1995 prezes Olivia Sp. z o.o. i specjalista do spraw handlowych w Przedsiębiorstwie Remontowym Corina, 1995–2002 prezes Zarządu Wydawnictwa Forum w Koszalinie, wydawca regionalnego dziennika „Głos Pomorza”. Od 2002 dyrektor do spraw rozwoju w Grupie Zarządzającej Pomerania w Gdańsku, następnie pracownik w prywatnej spółce w Gdańsku. Od 2011 roku Prezes Zarządu Fundacji im. Arkadiusza Rybickiego. W 2009 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżniony w roku 1981 tytułem Honorowy Drukarz przez NSZZ „Solidarność” poligrafów, w 2005 przez Prezydenta Miasta Gdańska Medalem 25-lecia Porozumień Sierpniowych. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 16:35, 31 gru 2015


MIROSŁAW BOGDAN RYBICKI (ur. 9 XI 1955 Gdynia), działacz opozycji demokratycznej. Brat Arkadiusza Rybickiego, Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej i Sławomira Rybickiego, mąż Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej. Od 1959 roku z rodziną w Gdańsku. W roku 1977 ukończył Technikum Przemysłu Okrętowego w Gdańsku; w 2012 absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1970–1977 pracownik Zakładów Urządzeń Okrętowych „Hydroster" w Gdańsku, 1978–1980 Biura Projektów Biprotechma. Od roku 1976 współpracownik Komitetu Obrony Robotników, Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, od 1977 Studenckiego Komitetu Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta SKS, od 1978 w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża, w 1979 współzałożyciel Ruchu Młodej Polski. W okresie 1977–1979 organizator i szef zaplecza wydawniczo-poligraficznego Wydawnictwa Młoda Polska w Gdańsku. W 1977–1980 współorganizator i uczestnik patriotycznych demonstracji w rocznice 3 maja, 11 listopada i wydarzeń grudnia 1970. W sierpniu 1980 roku uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej, jeden z organizatorów pierwszej stoczniowej drukarni wałkowej. Od jesieni 1980 roku współpracownik solidarnościowej agencji prasowej Biura Informacji Prasowej Solidarności przy Komisji Krajowej Solidarności. Nadzorował druk gazety zjazdowej „Głos Wolny” podczas I Zjazdu NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się do grudnia 1982, zaangażowany był w przygotowanie, druk i kolportaż gdańskiego biuletynu Regionalnej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”: „Solidarności z Lwami”. W 1983–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Świetlik” w Gdańsku, od roku 1984 szef Rady Nadzorczej. W okresie 1990–1995 prezes Olivia Sp. z o.o. i specjalista do spraw handlowych w Przedsiębiorstwie Remontowym Corina, 1995–2002 prezes Zarządu Wydawnictwa Forum w Koszalinie, wydawca regionalnego dziennika „Głos Pomorza”. Od 2002 dyrektor do spraw rozwoju w Grupie Zarządzającej Pomerania w Gdańsku, następnie pracownik w prywatnej spółce w Gdańsku. Od 2011 roku Prezes Zarządu Fundacji im. Arkadiusza Rybickiego. W 2009 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżniony w roku 1981 tytułem Honorowy Drukarz przez NSZZ „Solidarność” poligrafów, w 2005 przez Prezydenta Miasta Gdańska Medalem 25-lecia Porozumień Sierpniowych. RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania