WERYFIKACJA DZIENNIKARZY

'''WERYFIKACJA DZIENNIKARZY.''' Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] 13 XII 1981, władze wojskowe i polityczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej rozpoczęły w styczniu 1982 roku weryfikację pracowników mediów pod względem lojalności wobec władz partyjno-rządowych, popularnie zwaną „czystką”. Represje likwidowały odradzający się pluralizm mediów, zapoczątkowany pokojową rewolucją Solidarności. Miały umożliwić zbudowanie jednolitego frontu propagandy, wspierającego stan wojenny i atakującego Solidarność oraz wszystkich przeciwników wojskowej dyktatury. Skala prześladowań, jakie spadły na dziennikarzy, była największa tam, gdzie przemiany po sierpniu 1980 zaszły najdalej. Do takich miejsc zaliczał się Gdańsk. W całym kraju przeprowadzono 10 tysięcy rozmów weryfikacyjnych, ich negatywne skutki dotknęły (średnio) 10% środowiska dziennikarskiego, natomiast w Gdańsku jedną trzecią. Usunięto z zawodu, zdegradowano i objęto różnymi zakazami 79 osób, w tym: 17 z tygodnika [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]]; 15 z Gdańskiego Ośrodka Telewizyjnego (5 z obsługi technicznej; [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizja Polska Gdańsk]]); 15 z tygodnika [[SAMORZĄDNOŚĆ | „Samorządność”]]; 12 z [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]]; 7 z [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]; 5 z Rozgłośni Gdańskiego Polskiego Radia ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]); 3 z [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]; 2 z „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (oddział gdański); 1 z „Głosu Stoczniowca”; 1 ze „Słowa Powszechnego” (oddział gdański); 1 z „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (oddział gdański). Czterech dziennikarzy zostało internowanych ([[DRZYCIMSKI ANDRZEJ | Andrzej Drzycimski]], [[FORTUNA GRZEGORZ | Grzegorz Fortuna]], [[KINASZEWSKI ADAM | Adam Kinaszewski]], Adam Żytkowiak Polskie Radio Gdańsk), a 2 ([[TERLECKI MARIAN | Marian Terlecki]], [[WILK MARIUSZ | Mariusz Wilk]]) ścigano listami gończymi. Represyjny charakter weryfikacji w Gdańsku przypieczętowała likwidacja najbardziej niepokornych wobec władzy tytułów prasowych: „Czasu” i „Samorządności”, co spowodowało utratę miejsc pracy przez 61 osób. Czystki w mediach trwały do połowy 1982 roku. Dotknęły w Polsce ponad tysiąc dziennikarzy. Rozwiązano 21 redakcji. Zlikwidowano też Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, które w latach 1980–1981 dążyło do poszerzenia granic wolności słowa oraz zmiany modelu środków przekazu, narzuconego przez komunizm. {{author: ALB}} <br /><br />

| pracownik [[UG | UG]], redaktor Biuletynu Informacyjnego „Spojrzenia”