MOST SIENNICKI
(aktualizacja BŚ (e-mail z 16.09.2015)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Most Siennicki na Martwej Wiśle, 1912.JPG|thumb|Most Siennicki na Martwej Wiśle, 1912]] | [[File:Most Siennicki na Martwej Wiśle, 1912.JPG|thumb|Most Siennicki na Martwej Wiśle, 1912]] | ||
| − | '''MOST SIENNICKI''' (Breitenbach-Brücke), na Martwej Wiśle ([[WISŁA | Wisła]]), w ciągu obecnej ul. Siennickiej. Zastąpił przeprawę przy [[GĘSIA KARCZMA | Gęsiej Karczmie]]. Niemiecka nazwa nawiązywała do nazwiska ministra kolei, transportu i robót publicznych, pochodzącego z Gdańska [[BREITENBACH PAUL JUSTIN | Paula Justina Breitenbacha]], który dokonał jego otwarcia 8 VI 1912. Ze zwodzoną częścią środkową i wieżyczkami operatorów, w chwili otwarcia największy most zwodzony nad Morzem Bałtyckim. Od lipca 1927 roku z linią tramwajową na [[STOGI | Stogi]]. Poważnie zniszczony w roku 1945, odbudowany w 1947 już jako stały. Kolejno przebudowywany i wzmacniany w latach 1949, 1954, 1964, 1975. Obliczony na nośność 15 ton, podczas budowy [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] (pod wpływem ruchu ciężarówek) zaczął się obsuwać. Rozebrany i zbudowany na nowo w okresie 1986–1989 (według projektu Maksymiliana Wolffa, oddany do użytku 31 VIII 1989 | + | '''MOST SIENNICKI''' (Breitenbach-Brücke), na Martwej Wiśle ([[WISŁA | Wisła]]), w ciągu obecnej ul. Siennickiej. Zastąpił przeprawę przy [[GĘSIA KARCZMA | Gęsiej Karczmie]]. Niemiecka nazwa nawiązywała do nazwiska ministra kolei, transportu i robót publicznych, pochodzącego z Gdańska [[BREITENBACH PAUL JUSTIN | Paula Justina Breitenbacha]], który dokonał jego otwarcia 8 VI 1912. Ze zwodzoną częścią środkową i wieżyczkami operatorów, w chwili otwarcia największy most zwodzony nad Morzem Bałtyckim. Od lipca 1927 roku z linią tramwajową na [[STOGI | Stogi]]. Poważnie zniszczony w roku 1945, odbudowany w 1947 już jako stały. Kolejno przebudowywany i wzmacniany w latach 1949, 1954, 1964, 1975. Obliczony na nośność 15 ton, podczas budowy [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] (pod wpływem ruchu ciężarówek) zaczął się obsuwać. Rozebrany i zbudowany na nowo w okresie 1986–1989 (według projektu Maksymiliana Wolffa), oddany do użytku 31 VIII 1989; węższy, o szerokości 17,46 m, długości 95,70 m, nośności 30 ton. W związku z przebudową linii tramwajowej na ulicach Siennickiej i Lenartowicza od 27/28 VI 2014 roku zamknięty dla ruchu tramwajowego (do 24 grudnia 2014) i samochodowego (do 16 IX 2015); w trakcie prac wzmocniono konstrukcję mostu i wymieniono nawierzchnię. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 19:19, 16 wrz 2015
MOST SIENNICKI (Breitenbach-Brücke), na Martwej Wiśle ( Wisła), w ciągu obecnej ul. Siennickiej. Zastąpił przeprawę przy Gęsiej Karczmie. Niemiecka nazwa nawiązywała do nazwiska ministra kolei, transportu i robót publicznych, pochodzącego z Gdańska Paula Justina Breitenbacha, który dokonał jego otwarcia 8 VI 1912. Ze zwodzoną częścią środkową i wieżyczkami operatorów, w chwili otwarcia największy most zwodzony nad Morzem Bałtyckim. Od lipca 1927 roku z linią tramwajową na Stogi. Poważnie zniszczony w roku 1945, odbudowany w 1947 już jako stały. Kolejno przebudowywany i wzmacniany w latach 1949, 1954, 1964, 1975. Obliczony na nośność 15 ton, podczas budowy Portu Północnego (pod wpływem ruchu ciężarówek) zaczął się obsuwać. Rozebrany i zbudowany na nowo w okresie 1986–1989 (według projektu Maksymiliana Wolffa), oddany do użytku 31 VIII 1989; węższy, o szerokości 17,46 m, długości 95,70 m, nośności 30 ton. W związku z przebudową linii tramwajowej na ulicach Siennickiej i Lenartowicza od 27/28 VI 2014 roku zamknięty dla ruchu tramwajowego (do 24 grudnia 2014) i samochodowego (do 16 IX 2015); w trakcie prac wzmocniono konstrukcję mostu i wymieniono nawierzchnię.
