TAYLOR KAROL (II), rektor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(BŚ – uzupełnienie wersji EG)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
  
'''KAROL TAYLOR''' (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk), naukowiec, biochemik, mikrobiolog. Syn Edwarda (1884–1964), ekonomisty, profesora uniwersytetu w Poznaniu. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i podjął studia chemiczne w Poznaniu. Kontynuował je do 1950 roku na [[PG | PG]] (Wydział Chemiczny; technologia leków), gdzie został zatrudniony w Katedrze Chemii Organicznej. Specjalizując się w biochemii drobnoustrojów, w 1953 podjął pracę w Pracowni Wirusologii [[MIĘDZYWYDZIAŁOWY INSTYTUT MEDYCYNY MORSKIEJ I TROPIKALNEJ | Międzywydziałowego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej]], gdzie pracował do 1969, początkowo jako adiunkt, następnie kierownik Pracowni Biochemii. Od 1958 doktor, od 1966 doktor habilitowany. Od 1969 związany z [[WSP | WSP]] (zorganizował Zakład Biochemii), 1969–1970 członek Komitetu do spraw Organizacji UG, 1970–1975 dyrektor Instytutu Biologii; w 1978 profesor tytularny, od 1988 profesor zwyczajny. Wybrany 31 V 1984 na rektora UG (kadencja 1984–1987), odwołany przez władze państwowe 27 XI 1985 z powodów politycznych (wziął udział w pogrzebie studenta UG, Marcina Antonowicza, ofiary działań sił bezpieczeństwa). Zajmował się genetyką molekularną bakteriofagów, był pierwszym naukowcem, który wykazał zjawisko transkrypcji obu nici DNA, twórca gdańskiej szkoły biologii molekularnej (którą zainteresował się podczas pobytu w latach 1966–1967 w Laboratorium Rakowym McArdle Uniwersytetu Wisconsin, Madison). Pochowany na cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Ludzie]]
+
'''KAROL TAYLOR''' (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk), naukowiec, biochemik, mikrobiolog. Syn Edwarda (1884–1964), ekonomisty, profesora uniwersytetu w Poznaniu. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i podjął studia chemiczne w Poznaniu. Kontynuował je do 1950 roku na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] (Wydział Chemiczny; technologia leków), gdzie został zatrudniony w Katedrze Chemii Organicznej. Specjalizując się w biochemii drobnoustrojów, w 1953 podjął pracę w Pracowni Wirusologii [[MIĘDZYWYDZIAŁOWY INSTYTUT MEDYCYNY MORSKIEJ I TROPIKALNEJ | Międzywydziałowego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej]], gdzie pracował do 1969, początkowo jako adiunkt, następnie kierownik Pracowni Biochemii. Od 1958 doktor, od 1966 doktor habilitowany. Od 1969 związany z [[WSP | WSP]] (zorganizował Zakład Biochemii), 1969–1970 członek Komitetu do spraw Organizacji UG, 1970–1975 dyrektor Instytutu Biologii; w 1978 profesor tytularny, od 1988 profesor zwyczajny. Wybrany 31 V 1984 na rektora UG (kadencja 1984–1987), odwołany przez władze państwowe 27 XI 1985 z powodów politycznych (wziął udział w pogrzebie studenta UG, Marcina Antonowicza, ofiary działań sił bezpieczeństwa). Zajmował się genetyką molekularną bakteriofagów, był pierwszym naukowcem, który wykazał zjawisko transkrypcji obu nici DNA; twórca gdańskiej szkoły biologii molekularnej (którą zainteresował się podczas pobytu w latach 1966–1967 w Laboratorium Rakowym McArdle Uniwersytetu Wisconsin, Madison). Od 1986 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Genetycznego. W 1995 roku laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE I nagrody miasta Gdańska). Jego imię nosi jedna z sal wykładowych Wydziału Biologii przy ul. Kładki 24. Pochowany na cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 16:48, 7 kwi 2015

KAROL TAYLOR (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk), naukowiec, biochemik, mikrobiolog. Syn Edwarda (1884–1964), ekonomisty, profesora uniwersytetu w Poznaniu. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i podjął studia chemiczne w Poznaniu. Kontynuował je do 1950 roku na Politechnice Gdańskiej (Wydział Chemiczny; technologia leków), gdzie został zatrudniony w Katedrze Chemii Organicznej. Specjalizując się w biochemii drobnoustrojów, w 1953 podjął pracę w Pracowni Wirusologii Międzywydziałowego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej, gdzie pracował do 1969, początkowo jako adiunkt, następnie kierownik Pracowni Biochemii. Od 1958 doktor, od 1966 doktor habilitowany. Od 1969 związany z WSP (zorganizował Zakład Biochemii), 1969–1970 członek Komitetu do spraw Organizacji UG, 1970–1975 dyrektor Instytutu Biologii; w 1978 profesor tytularny, od 1988 profesor zwyczajny. Wybrany 31 V 1984 na rektora UG (kadencja 1984–1987), odwołany przez władze państwowe 27 XI 1985 z powodów politycznych (wziął udział w pogrzebie studenta UG, Marcina Antonowicza, ofiary działań sił bezpieczeństwa). Zajmował się genetyką molekularną bakteriofagów, był pierwszym naukowcem, który wykazał zjawisko transkrypcji obu nici DNA; twórca gdańskiej szkoły biologii molekularnej (którą zainteresował się podczas pobytu w latach 1966–1967 w Laboratorium Rakowym McArdle Uniwersytetu Wisconsin, Madison). Od 1986 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Genetycznego. W 1995 roku laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE I nagrody miasta Gdańska). Jego imię nosi jedna z sal wykładowych Wydziału Biologii przy ul. Kładki 24. Pochowany na cmentarzu Katolickim w Sopocie.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania