SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
[[File:Posąg króla Zygmunta Augusta z ryciny Ratusz Głównego Miasta Johanna Carla Schultza, około 1860.JPG|thumb|Johann Carl Schultz, posąg króla Zygmunta Augusta<br/>z ryciny ''Ratusz Głównego Miasta'', około 1860]] | [[File:Posąg króla Zygmunta Augusta z ryciny Ratusz Głównego Miasta Johanna Carla Schultza, około 1860.JPG|thumb|Johann Carl Schultz, posąg króla Zygmunta Augusta<br/>z ryciny ''Ratusz Głównego Miasta'', około 1860]] | ||
[[File: Przedproże kamienicy przy ul. Korzennej, Johann Carl Schultz, 1867.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Przedproże kamienicy<br/>przy ul. Korzennej'', 1867]] | [[File: Przedproże kamienicy przy ul. Korzennej, Johann Carl Schultz, 1867.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Przedproże kamienicy<br/>przy ul. Korzennej'', 1867]] | ||
+ | [[File:Wielka Zbrojownia, której budową kierował Anton von Obberghen, widok od strony zachodniej (u góry) i wschodniej, Johann Carl Schultz, 1872.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Wielka Zbrojownia, widok od strony zachodniej (u góry)<br/>i wschodniej'', 1872]] | ||
[[File:Kościół św. Mikołaja, Johann Carl Schultz, około 1872.JPG|thumb|''Kościół św. Mikołaja'', Johann Carl Schultz,<br/>około 1872]] | [[File:Kościół św. Mikołaja, Johann Carl Schultz, około 1872.JPG|thumb|''Kościół św. Mikołaja'', Johann Carl Schultz,<br/>około 1872]] | ||
[[File:Kościół i klasztor franciszkanów św. Trójcy, Johann Carl Schultz, 1873 .JPG|thumb|''Kościół i klasztor franciszkanów św. Trójcy'', Johann Carl Schultz, 1873 ]] | [[File:Kościół i klasztor franciszkanów św. Trójcy, Johann Carl Schultz, 1873 .JPG|thumb|''Kościół i klasztor franciszkanów św. Trójcy'', Johann Carl Schultz, 1873 ]] | ||
'''JOHANN CARL SCHULTZ''' (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u [[BREYSIG JOHANN ADAM | Johanna A. Breysiga]] w [[SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH I RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH | Szkole Sztuk Pięknych]], następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych]], w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]],współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): ''Danzig und seine Bauwerke'', nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ([[BASZTY | baszty]]) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''JOHANN CARL SCHULTZ''' (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u [[BREYSIG JOHANN ADAM | Johanna A. Breysiga]] w [[SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH I RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH | Szkole Sztuk Pięknych]], następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych]], w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]],współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): ''Danzig und seine Bauwerke'', nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ([[BASZTY | baszty]]) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 21:36, 12 lut 2015
JOHANN CARL SCHULTZ (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u Johanna A. Breysiga w Szkole Sztuk Pięknych, następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska,współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): Danzig und seine Bauwerke, nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ( baszty) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza).