SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Johann Carl Schultz, Dwór Artusa w Gdańsku, 1845–1850.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Dwór Artusa w Gdańsku'', 1845–1850]] | [[File:Johann Carl Schultz, Dwór Artusa w Gdańsku, 1845–1850.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Dwór Artusa w Gdańsku'', 1845–1850]] | ||
| + | [[File:Johann Carl Schultz, Sala Czerwona Ratusza Głównego Miasta, 1855–1868.JPG|thumb|Johann Carl Schultz ''Sala Czerwona Ratusza Głównego Miasta'', 1855–1868]] | ||
'''JOHANN CARL SCHULTZ''' (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u [[BREYSIG JOHANN ADAM | Johanna A. Breysiga]] w [[SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH I RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH | Szkole Sztuk Pięknych]], następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych]], w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]],współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): ''Danzig und seine Bauwerke'', nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ([[BASZTY | baszty]]) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''JOHANN CARL SCHULTZ''' (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u [[BREYSIG JOHANN ADAM | Johanna A. Breysiga]] w [[SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH I RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH | Szkole Sztuk Pięknych]], następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych]], w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]],współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): ''Danzig und seine Bauwerke'', nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ([[BASZTY | baszty]]) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:58, 20 sty 2015
JOHANN CARL SCHULTZ (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u Johanna A. Breysiga w Szkole Sztuk Pięknych, następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesora Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska,współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): Danzig und seine Bauwerke, nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano m.in. przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ( baszty) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza).
