GLOMME EDMUND MORITZ, śpiewak
(poprawka JMM (e-mail z 25.08.2014)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EDMUND MORITZ GLOMME''' (22 IX 1845 Olszynka, ob. Gdańsk – 27 XI 1913 Hamm, Westfalia), śpiewak. Uczeń [[CONRADINUM | Conradinum]] w Jankowie, w 1864 roku absolwent [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], studiował filologię w Lipsku, śpiew w konserwatorium w Berlinie. W roku 1869 debiutował w Plauen (Saksonia) jako śpiewak operowy o głosie barytonowym. Występował na scenach m.in. Wrocławia i Poznania. W latach 1873–1878 czołowy baryton [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]], 1878–1881 opery w Berlinie, 1881–1889 dyrektor teatru dworskiego w Altenburgu (Turyngia), w roku 1903 osiadł w Królewcu. Po 1889 roku występował w teatrach tylko gościnnie, brał udział w koncertach oratoryjnych, dawał recitale, m.in. | + | '''EDMUND MORITZ GLOMME''' (22 IX 1845 Olszynka, ob. Gdańsk – 27 XI 1913 Hamm, Westfalia), śpiewak. Uczeń [[CONRADINUM | Conradinum]] w Jankowie, w 1864 roku absolwent [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], studiował filologię w Lipsku, śpiew w konserwatorium w Berlinie. W roku 1869 debiutował w Plauen (Saksonia) jako śpiewak operowy o głosie barytonowym. Występował na scenach m.in. Wrocławia i Poznania. W latach 1873–1878 czołowy baryton [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]], 1878–1881 opery w Berlinie, 1881–1889 dyrektor teatru dworskiego w Altenburgu (Turyngia), w roku 1903 osiadł w Królewcu. Po 1889 roku występował w teatrach tylko gościnnie, brał udział w koncertach oratoryjnych, dawał recitale, m.in. 6 II 1910 po raz ostatni w Gdańsku. Szczególnie ceniono jego kreacje wokalno-aktorskie w operach Mozarta, Meyerbeera i Wagnera. Pośmiertnie wydano w Królewcu wybór jego wierszy. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:10, 4 wrz 2014
EDMUND MORITZ GLOMME (22 IX 1845 Olszynka, ob. Gdańsk – 27 XI 1913 Hamm, Westfalia), śpiewak. Uczeń Conradinum w Jankowie, w 1864 roku absolwent Gimnazjum Miejskiego, studiował filologię w Lipsku, śpiew w konserwatorium w Berlinie. W roku 1869 debiutował w Plauen (Saksonia) jako śpiewak operowy o głosie barytonowym. Występował na scenach m.in. Wrocławia i Poznania. W latach 1873–1878 czołowy baryton Teatru Miejskiego, 1878–1881 opery w Berlinie, 1881–1889 dyrektor teatru dworskiego w Altenburgu (Turyngia), w roku 1903 osiadł w Królewcu. Po 1889 roku występował w teatrach tylko gościnnie, brał udział w koncertach oratoryjnych, dawał recitale, m.in. 6 II 1910 po raz ostatni w Gdańsku. Szczególnie ceniono jego kreacje wokalno-aktorskie w operach Mozarta, Meyerbeera i Wagnera. Pośmiertnie wydano w Królewcu wybór jego wierszy.
