LAPIDARIUM NEKROPOLII GDAŃSKIEJ
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''LAPIDARIUM NEKROPOLII GDAŃSKIEJ''', w Parku Akademickim, przy [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] i al. Zwycięstwa, w miejscu dawnego cmentarza katolickiego św. Mikołaja i Kaplicy Królewskiej ([[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarze we Wrzeszczu. Przy Wielkiej Alei]]); otwarte miejsce gromadzenia i zabezpieczenia nagrobków, posągów i fragmentów budynków z dawnych gdańskich cmentarzy wszystkich wyznań oraz byłych gdańskich pomników. Centrum stanowi granitowy cenotaf (symboliczny pomnik-grobowiec, niezawierający zwłok) w kształcie głazu, z zapisem nazwy miasta wedle najstarszej wersji z roku 998 (mającym symbolizować dziesięć wieków Gdańska); zachowane fragmenty umieszczono po obu stronach cenotafu, wzdłuż alejki parkowej w stronę ul. Narutowicza. Całość otrzymała kształt spirali wykonanej z bloczków kamiennych i niskopiennych krzewów. Na obwodzie spirali umieszczono 12 bloczków granitowych o regularnych kształtach, z wyrytymi rzymskimi liczbami wieków od X do XXI. Otwarte 19 V 2006, po publikowanych od roku 2004 artykułach prasowych w sprawie niszczejących dawnych nagrobków w różnych częściach Gdańska i decyzji prezydenta [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]]. Wiosną 2004 rozpoczęto zbieranie w magazynach Zarządu Dróg i Zieleni odnalezionych nagrobków (m.in. z ul. Klonowicza, Traugutta, cmentarz Srebrzysko, nekropolii na Chełmie, Ujeścisku, Brzeźnie ([[CMENTARZE | cmentarze]])). Lokalizację Lapidarium rozważano przy al. Zwycięstwa, ulicach: Bema, Zakopiańskiej, Giełguda, dawnym krematorium, w okolicach kościoła św. Jana. Wśród zgromadzonych obiektów znajdują się m.in. płyta nagrobna [[DAMME RICHARD THEODOR | Richarda Theodora Dammego]] i jego żony Emmeliny z domu Loche, w 1999 roku odnaleziona na terenie byłego cmentarza kościoła NMP przy obecnej al. Zwycięstwa (obok pomnika-czołgu) i fragmenty [[POMNIK CESARZA WILHELMA I HOHENZOLLERNA | pomnika cesarza Wilhelma I]]. Pozostaje pod opieką Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku; obiekty umieszczane w Lapidarium ocenia komisja. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''LAPIDARIUM NEKROPOLII GDAŃSKIEJ''', w Parku Akademickim, przy [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] i al. Zwycięstwa, w miejscu dawnego cmentarza katolickiego św. Mikołaja i Kaplicy Królewskiej ([[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarze we Wrzeszczu. Przy Wielkiej Alei]]); otwarte miejsce gromadzenia i zabezpieczenia nagrobków, posągów i fragmentów budynków z dawnych gdańskich cmentarzy wszystkich wyznań oraz byłych gdańskich pomników. Centrum stanowi granitowy cenotaf (symboliczny pomnik-grobowiec, niezawierający zwłok) w kształcie głazu, z zapisem nazwy miasta wedle najstarszej wersji z roku 998 (mającym symbolizować dziesięć wieków Gdańska); zachowane fragmenty umieszczono po obu stronach cenotafu, wzdłuż alejki parkowej w stronę ul. Narutowicza. Całość otrzymała kształt spirali wykonanej z bloczków kamiennych i niskopiennych krzewów. Na obwodzie spirali umieszczono 12 bloczków granitowych o regularnych kształtach, z wyrytymi rzymskimi liczbami wieków od X do XXI. Otwarte 19 V 2006, po publikowanych od roku 2004 artykułach prasowych w sprawie niszczejących dawnych nagrobków w różnych częściach Gdańska i decyzji prezydenta [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]]. Wiosną 2004 rozpoczęto zbieranie w magazynach Zarządu Dróg i Zieleni odnalezionych nagrobków (m.in. z ul. Klonowicza, Traugutta, cmentarz Srebrzysko, nekropolii na Chełmie, Ujeścisku, Brzeźnie ([[CMENTARZE | cmentarze]])). Lokalizację Lapidarium rozważano przy al. Zwycięstwa, ulicach: Bema, Zakopiańskiej, Giełguda, dawnym krematorium, w okolicach kościoła św. Jana. Wśród zgromadzonych obiektów znajdują się m.in. płyta nagrobna [[DAMME RICHARD THEODOR | Richarda Theodora Dammego]] i jego żony Emmeliny z domu Loche, w 1999 roku odnaleziona na terenie byłego cmentarza kościoła NMP przy obecnej al. Zwycięstwa (obok pomnika-czołgu) i fragmenty [[POMNIK CESARZA WILHELMA I HOHENZOLLERNA | pomnika cesarza Wilhelma I]]. Pozostaje pod opieką Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku; obiekty umieszczane w Lapidarium ocenia komisja. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 12:31, 6 lip 2014
LAPIDARIUM NEKROPOLII GDAŃSKIEJ, w Parku Akademickim, przy Politechnice Gdańskiej i al. Zwycięstwa, w miejscu dawnego cmentarza katolickiego św. Mikołaja i Kaplicy Królewskiej ( cmentarze we Wrzeszczu. Przy Wielkiej Alei); otwarte miejsce gromadzenia i zabezpieczenia nagrobków, posągów i fragmentów budynków z dawnych gdańskich cmentarzy wszystkich wyznań oraz byłych gdańskich pomników. Centrum stanowi granitowy cenotaf (symboliczny pomnik-grobowiec, niezawierający zwłok) w kształcie głazu, z zapisem nazwy miasta wedle najstarszej wersji z roku 998 (mającym symbolizować dziesięć wieków Gdańska); zachowane fragmenty umieszczono po obu stronach cenotafu, wzdłuż alejki parkowej w stronę ul. Narutowicza. Całość otrzymała kształt spirali wykonanej z bloczków kamiennych i niskopiennych krzewów. Na obwodzie spirali umieszczono 12 bloczków granitowych o regularnych kształtach, z wyrytymi rzymskimi liczbami wieków od X do XXI. Otwarte 19 V 2006, po publikowanych od roku 2004 artykułach prasowych w sprawie niszczejących dawnych nagrobków w różnych częściach Gdańska i decyzji prezydenta Pawła Adamowicza. Wiosną 2004 rozpoczęto zbieranie w magazynach Zarządu Dróg i Zieleni odnalezionych nagrobków (m.in. z ul. Klonowicza, Traugutta, cmentarz Srebrzysko, nekropolii na Chełmie, Ujeścisku, Brzeźnie ( cmentarze)). Lokalizację Lapidarium rozważano przy al. Zwycięstwa, ulicach: Bema, Zakopiańskiej, Giełguda, dawnym krematorium, w okolicach kościoła św. Jana. Wśród zgromadzonych obiektów znajdują się m.in. płyta nagrobna Richarda Theodora Dammego i jego żony Emmeliny z domu Loche, w 1999 roku odnaleziona na terenie byłego cmentarza kościoła NMP przy obecnej al. Zwycięstwa (obok pomnika-czołgu) i fragmenty pomnika cesarza Wilhelma I. Pozostaje pod opieką Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku; obiekty umieszczane w Lapidarium ocenia komisja.
