MAJEWSKI JERZY, ksiądz, współpatron gdańskiej ulicy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana i Pauliny z domu Licznerskiej. Uczęszczał początkowo do szkół niemieckich, w okresie | + | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana i Pauliny z domu Licznerskiej. Uczęszczał początkowo do szkół niemieckich, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931, od grudnia był wikariuszem w parafii w Łęgu, w 1932 przeniesiony do [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]]. Początkowo pracował w kościele w Pręgowie, następnie w [[OLIWA | Oliwie]] i we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], od roku 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność ks. [[HOEFT WALTER | Waltera Hoefta]], podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski. Dzięki wsparciu proboszcza ks. Paula Schütza jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940, przebywał w więzieniu w Gdańsku ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszt Śledczy]]), następnie w obozach koncentracyjnych Stutthof ([[OBÓZ STUTTHOF | obóz Stutthof]]), Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze obozu KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz P. Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 na cmentarzu Komunalnym w Sopocie. W latach 90. XX wieku Majewskiego pośmiertnie odznaczono srebrnym Krzyżem Harcerskim. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:54, 27 cze 2014
JERZY MAJEWSKI (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana i Pauliny z domu Licznerskiej. Uczęszczał początkowo do szkół niemieckich, w okresie II Wolnego Miasta Gdańska do Gimnazjum Polskiego, gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931, od grudnia był wikariuszem w parafii w Łęgu, w 1932 przeniesiony do diecezji gdańskiej. Początkowo pracował w kościele w Pręgowie, następnie w Oliwie i we Wrzeszczu, od roku 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność ks. Waltera Hoefta, podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski. Dzięki wsparciu proboszcza ks. Paula Schütza jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940, przebywał w więzieniu w Gdańsku ( Areszt Śledczy), następnie w obozach koncentracyjnych Stutthof ( obóz Stutthof), Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze obozu KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz P. Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 na cmentarzu Komunalnym w Sopocie. W latach 90. XX wieku Majewskiego pośmiertnie odznaczono srebrnym Krzyżem Harcerskim.
