MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA''' (Staatliches Landesmuseum für Danziger Geschichte), w | + | '''MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA''' (Staatliches Landesmuseum für Danziger Geschichte), w [[PAŁAC OPATÓW | Pałacu Opatów]] w Oliwie, powołane 1 V 1927 ([[STRUNK HERMANN | Hermann Strunk]]), otwarte 18 III 1928. Organizacyjnie podporządkowane [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatowi II Wolnego Miasta Gdańska]], który pełnił nad nim nadzór i zapewniał środki finansowy na jego działalnością. Organizatorem i dyrektorem przez cały okres jego istnienia był [[KEYSER ERICH | Erich Keyser]]. Po 1933 roku cieszyło się poparciem gdańskiego NSDAP. Zbiory początkowo składały się z przejętych lub otrzymanych w depozyt eksponatów pochodzących z różnych źródeł. Z [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]] pochodziły wizerunki dawnych gdańskich osobistości, w tym portrety będące depozytem [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]], z [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] przejęto całą kolekcję numizmatyczną, podobnie stało się z częścią obrazów i sztychów zdobiących [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusz Głównego Miasta]] (w tym obraz [[MILWITZ BARTHOLOMÄUS | Bartholomäusa Milwitza]] ''Bitwa pod Oliwą''). Potem zbiory także z zakupów lub innych form pozyskania. Weszły one w skład stałej wystawy, której częścią składową była od 2 V 1937 rekonstrukcja dawnych wnętrz mieszczańskich: kantoru, salonu, gabinetu, sypialni, wyposażonych w dawne meble, bibeloty, zegary i obrazy. Organizowało czasowe wystawy dotyczące historii i kultury Gdańska: 18 III 1928 Johann Hevelcke ([[HEWELIUSZ JAN | Jan Heweliusz]]); w roku 1928 ''750 lat Oliwy''; 2 X 1928 ''Starodruki ze zbiorów Biblioteki Miejskiej''; 26 VII 1931 ''475 lat cechu krawców gdańskich''; 23 XII 1933 ''Twórczość'' ''[[STRYOWSKI WILHELM AUGUST | Wilhelma Augusta Stryowskiego]]''; 22 II 1938 ''[[SCHOPENHAUER ARTHUR | Arthur Schopenhauer]]'', a także ''Ewangelicki Gdańsk'', ''Gdańscy poeci – od Opitza do Reinicka''; wydawało przewodniki po historii zabytkach Gdańska, broszury dotyczące historii gdańskich dzielnic, podmiejskich osad, gdańskich powiatów wiejskich leżących na obszarze II Wolnego Miasta Gdańska. 2 V 1937 z udziałem gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]] uroczyście obchodzono 10-lecie istnienia muzeum. W tym czasie zbiory składały się z 55 tysięcy eksponatów, w tym: 28 tysięcy monet i medali (z tego 16 tysięcy okazów pochodziło z dawnej kolekcji miejskiej, przechowywanej wcześniej w Gimnazjum Miejskim, oraz 12 tysięcy pozycji z kolekcji Abegga), 1060 sztuk zabytkowej broni, 150 mebli, ponad 250 obrazów (w tym portrety), 5800 rysunków i grafik, 250 dawnych gdańskich strojów i mundurów (w tym wojsk miejskich), 15 400 zdjęć, 1000 map i planów dawnego Gdańska, 2 tysiące kart pocztowych i widokówek, a także 4,5 tysiąca książek i 1,5 tysiąca rękopisów. Nie zachowały się muzealne spisy inwentarza z tego okresu. W zbiorach Archiwum Państwowego ([[ARCHIWA | archiwa]]) w kolekcji diapozytywów zachowało się kilka zdjęć z widokami wystaw (parę zdjęć znajduje się w ówczesnej prasie). Przed walkami o Gdańsk w 1945 roku zbiory zostały wywiezione, opróżniono sejfy z kolekcją numizmatyczną. Losy zbiorów nie są znane. Zabytkowy budynek został podpalony przez Niemców w końcu marca. Odbudowany, od września 1965 w dyspozycji jednego z oddziałów Muzeum Pomorskiego (obecne [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:14, 25 cze 2014
MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA (Staatliches Landesmuseum für Danziger Geschichte), w Pałacu Opatów w Oliwie, powołane 1 V 1927 ( Hermann Strunk), otwarte 18 III 1928. Organizacyjnie podporządkowane Senatowi II Wolnego Miasta Gdańska, który pełnił nad nim nadzór i zapewniał środki finansowy na jego działalnością. Organizatorem i dyrektorem przez cały okres jego istnienia był Erich Keyser. Po 1933 roku cieszyło się poparciem gdańskiego NSDAP. Zbiory początkowo składały się z przejętych lub otrzymanych w depozyt eksponatów pochodzących z różnych źródeł. Z Muzeum Miejskiego pochodziły wizerunki dawnych gdańskich osobistości, w tym portrety będące depozytem Biblioteki Miejskiej, z Gimnazjum Miejskiego przejęto całą kolekcję numizmatyczną, podobnie stało się z częścią obrazów i sztychów zdobiących Ratusz Głównego Miasta (w tym obraz Bartholomäusa Milwitza Bitwa pod Oliwą). Potem zbiory także z zakupów lub innych form pozyskania. Weszły one w skład stałej wystawy, której częścią składową była od 2 V 1937 rekonstrukcja dawnych wnętrz mieszczańskich: kantoru, salonu, gabinetu, sypialni, wyposażonych w dawne meble, bibeloty, zegary i obrazy. Organizowało czasowe wystawy dotyczące historii i kultury Gdańska: 18 III 1928 Johann Hevelcke ( Jan Heweliusz); w roku 1928 750 lat Oliwy; 2 X 1928 Starodruki ze zbiorów Biblioteki Miejskiej; 26 VII 1931 475 lat cechu krawców gdańskich; 23 XII 1933 Twórczość Wilhelma Augusta Stryowskiego; 22 II 1938 Arthur Schopenhauer, a także Ewangelicki Gdańsk, Gdańscy poeci – od Opitza do Reinicka; wydawało przewodniki po historii zabytkach Gdańska, broszury dotyczące historii gdańskich dzielnic, podmiejskich osad, gdańskich powiatów wiejskich leżących na obszarze II Wolnego Miasta Gdańska. 2 V 1937 z udziałem gauleitera Alberta Forstera uroczyście obchodzono 10-lecie istnienia muzeum. W tym czasie zbiory składały się z 55 tysięcy eksponatów, w tym: 28 tysięcy monet i medali (z tego 16 tysięcy okazów pochodziło z dawnej kolekcji miejskiej, przechowywanej wcześniej w Gimnazjum Miejskim, oraz 12 tysięcy pozycji z kolekcji Abegga), 1060 sztuk zabytkowej broni, 150 mebli, ponad 250 obrazów (w tym portrety), 5800 rysunków i grafik, 250 dawnych gdańskich strojów i mundurów (w tym wojsk miejskich), 15 400 zdjęć, 1000 map i planów dawnego Gdańska, 2 tysiące kart pocztowych i widokówek, a także 4,5 tysiąca książek i 1,5 tysiąca rękopisów. Nie zachowały się muzealne spisy inwentarza z tego okresu. W zbiorach Archiwum Państwowego ( archiwa) w kolekcji diapozytywów zachowało się kilka zdjęć z widokami wystaw (parę zdjęć znajduje się w ówczesnej prasie). Przed walkami o Gdańsk w 1945 roku zbiory zostały wywiezione, opróżniono sejfy z kolekcją numizmatyczną. Losy zbiorów nie są znane. Zabytkowy budynek został podpalony przez Niemców w końcu marca. Odbudowany, od września 1965 w dyspozycji jednego z oddziałów Muzeum Pomorskiego (obecne Muzeum Narodowe).
