HELM OTTO, aptekarz, radny
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Helm Otto.JPG|thumb|Otto Helm]] | [[File:Helm Otto.JPG|thumb|Otto Helm]] | ||
| − | '''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. Od roku 1864 radny miejski, następnie do śmierci radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu ( | + | '''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. Od roku 1864 radny miejski, następnie do śmierci radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu ([[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]]), w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki: inkluzje]]). Autor chemicznej analiz wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W roku 1899 uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny [[BURSZTYNNICTWO, BURSZTYNIARSTWO | bursztynnictwa]]. W Gdańsku otrzymał tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (''Stadtältester''). Od 1857 roku członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:50, 19 cze 2014
OTTO HELM (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. Od roku 1864 radny miejski, następnie do śmierci radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu ( Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej), w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; bursztyn bałtycki: inkluzje). Autor chemicznej analiz wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W roku 1899 uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny bursztynnictwa. W Gdańsku otrzymał tytuł starszego obywatela (Stadtältester). Od 1857 roku członek loży Eugenia ( wolnomularstwo). W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk).
