HALL ALEKSANDER JAN, polityk, minister
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Hall Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Hall]] | [[File:Hall Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Hall]] | ||
| − | '''ALEKSANDER JAN HALL''' (ur. 20 V 1953 Gdańsk), działacz opozycji w PRL, autor książek o tematyce historycznej, polityk. W 1971 roku ukończył | + | '''ALEKSANDER JAN HALL''' (ur. 20 V 1953 Gdańsk), działacz opozycji w PRL, autor książek o tematyce historycznej, polityk. W 1971 roku ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I LO]] w Gdańsku, 1977 historię na Wydziale Humanistycznym [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | UG]], 2002 doktorat w Instytucie Historii PAN, 2011 habilitacja w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Po studiach przez sześć miesięcy uczył historii w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, VI | VI LO]] (nie przedłużono mu umowy o pracę). W tym czasie (do roku 1979) działał w ROPCio, w latach 1978–1979 w Zespole Inicjatywy Obywatelskiej, w 1979 był jednym z założycieli [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]] i jej przewodniczący. W 1977–1981 redaktor niezależnego pisma „Bratniak”. Od 7 do 17 V 1980 w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej brał udział w głodówce, solidaryzując się z głodującymi w więzieniu Mirosławem Chojeckim i [[KOBZDEJ DARIUSZ | Dariuszem Kobzdejem]]. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] roku uczestnik strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], po powstaniu [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] przez miesiąc szef sekretariatu Krajowej Komisji Porozumiewawczej „S”. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] 13 XII 1981 ukrywał się, w latach 1982–1984 był członkiem tajnej RKK „S” Gdańsk. W 1984–1989 członek Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”, w 1986–1989 w składzie Społecznej Rady Prymasowskiej. Od 18 XII 1988 w Komitecie Obywatelskim (KO) przy przewodniczącym „S” [[WAŁĘSA LECH | Lechu Wałęsie]], w roku 1989 uczestnik obrad okrągłego stołu w zespole do spraw reform politycznych. W wyborach do sejmu 4 VI 1989 nie kandydował, protestując przeciwko metodzie tworzenia list wyborczych KO. W latach 1989–1991 minister – członek Rady Ministrów do spraw współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, 1990–1991 przewodniczący Forum Prawicy Demokratycznej, 1991–1992 wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej, 1992–1997 przewodniczący Partii Konserwatywnej, 1997–2002 w Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym. W latach 1991–1993 poseł na Sejm z listy Unii Demokratycznej (UD), a w 1997–2001 AWS. W wyborach parlamentarnych w roku 2001 nie dostał się do Sejmu z listy PO i wycofał się z czynnego uprawiania polityki. W 2004 odmówił przyjęcia mandatu posła po wybranym do Parlamentu Europejskiego pośle PO. Autor książek, m.in. ''Spór o Polskę'' (1993), ''Polskie patriotyzmy'' (1997), ''Pierwsza taka dekada'' (2000) oraz ''Charles de Gaulle'' (2002). W roku 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP, 10 XI 2010 odznaczony Orderem Orła Białego, 25 II 2011 powołany w skład kapituły tego orderu. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:12, 19 cze 2014
ALEKSANDER JAN HALL (ur. 20 V 1953 Gdańsk), działacz opozycji w PRL, autor książek o tematyce historycznej, polityk. W 1971 roku ukończył I LO w Gdańsku, 1977 historię na Wydziale Humanistycznym UG, 2002 doktorat w Instytucie Historii PAN, 2011 habilitacja w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Po studiach przez sześć miesięcy uczył historii w VI LO (nie przedłużono mu umowy o pracę). W tym czasie (do roku 1979) działał w ROPCio, w latach 1978–1979 w Zespole Inicjatywy Obywatelskiej, w 1979 był jednym z założycieli Ruchu Młodej Polski i jej przewodniczący. W 1977–1981 redaktor niezależnego pisma „Bratniak”. Od 7 do 17 V 1980 w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej brał udział w głodówce, solidaryzując się z głodującymi w więzieniu Mirosławem Chojeckim i Dariuszem Kobzdejem. W sierpniu 1980 roku uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, po powstaniu NSZZ „Solidarność” przez miesiąc szef sekretariatu Krajowej Komisji Porozumiewawczej „S”. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 ukrywał się, w latach 1982–1984 był członkiem tajnej RKK „S” Gdańsk. W 1984–1989 członek Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”, w 1986–1989 w składzie Społecznej Rady Prymasowskiej. Od 18 XII 1988 w Komitecie Obywatelskim (KO) przy przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie, w roku 1989 uczestnik obrad okrągłego stołu w zespole do spraw reform politycznych. W wyborach do sejmu 4 VI 1989 nie kandydował, protestując przeciwko metodzie tworzenia list wyborczych KO. W latach 1989–1991 minister – członek Rady Ministrów do spraw współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, 1990–1991 przewodniczący Forum Prawicy Demokratycznej, 1991–1992 wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej, 1992–1997 przewodniczący Partii Konserwatywnej, 1997–2002 w Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym. W latach 1991–1993 poseł na Sejm z listy Unii Demokratycznej (UD), a w 1997–2001 AWS. W wyborach parlamentarnych w roku 2001 nie dostał się do Sejmu z listy PO i wycofał się z czynnego uprawiania polityki. W 2004 odmówił przyjęcia mandatu posła po wybranym do Parlamentu Europejskiego pośle PO. Autor książek, m.in. Spór o Polskę (1993), Polskie patriotyzmy (1997), Pierwsza taka dekada (2000) oraz Charles de Gaulle (2002). W roku 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP, 10 XI 2010 odznaczony Orderem Orła Białego, 25 II 2011 powołany w skład kapituły tego orderu.
