SCHEFFLER DANIEL JACOB, kupiec, senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''DANIEL JACOB SCHEFFLER''' (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] z lat 1755–1776 [[SCHEFFLER REINHOLD, pastor kościoła Zbawiciela | Reinholda Ernsta]]. 15 VIII 1776 zapisany do czwartej (obecnie: drugiej) klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1788–1790, korzystając ze stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 senatorem WMG, od 1814 [[RADA MIEJSKA | radcą]] (Stadtrath) w Zarządzie Miasta Gdańska, w latach 1820–1821 – [[KAMLARIA | kamlarzem]].<br/><br/> | + | '''DANIEL JACOB SCHEFFLER''' (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] z lat 1755–1776 [[SCHEFFLER REINHOLD, pastor kościoła Zbawiciela | Reinholda Ernsta]]. 15 VIII 1776 zapisany do czwartej (obecnie: drugiej) klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 4 III 1788 brał udział pod kierunkiem [[TRENDELENBURG JOHANN GEORG, pedagog, senator | Johanna Georga Trendelenburga]] w dyspucie ''De fructu ex matura Homeri lectione graecarum literarum studiosis capiendo'' (''Korzyści z wczesnego czytania Homera dla studentów literatury greckiej'') z udziałem m.in. [[DESCHNER FRIEDRICH, pastor | Friedricha Deschnera]] i Balthasara Gottlieba Elerta (syna rajcy [[ELERT BALTHASAR, rajca | Balthasara Elerta]]). W latach 1788–1790, korzystając ze stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 senatorem WMG, od 1814 [[RADA MIEJSKA | radcą]] (Stadtrath) w Zarządzie Miasta Gdańska, w latach 1820–1821 – [[KAMLARIA | kamlarzem]].<br/><br/> |
W 1811 dwa należące do niego spichlerze (Grosse Müller/ Wielki Młynarz, 600 łasztów pojemności, oraz Elephant, 400 łasztów) zostały zarekwirowane na tymczasowe koszary wojsk napoleońskich, jesienią 1813, po ostrzale i wielkim pożarze [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jego spichlerz „Printz” (pojemność 560 łasztów) przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem [[AYCKE PAUL JOACHIM, radny Gdańska | Paulem Joachimem Ayckem]], był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem „Scheffler und Aycke”, z kantorem we własnej kamienicy przy Langgasse 536 (ul. Długa 76), będącej spadkiem po teściu, [[ŁAWA MIEJSKA | ławniku]] (1779) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1792) Carlu Joachimie Friese (1739–1795). Od 1805 był właścicielem [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dworu II]] przy Polankach.<br/><br/> | W 1811 dwa należące do niego spichlerze (Grosse Müller/ Wielki Młynarz, 600 łasztów pojemności, oraz Elephant, 400 łasztów) zostały zarekwirowane na tymczasowe koszary wojsk napoleońskich, jesienią 1813, po ostrzale i wielkim pożarze [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jego spichlerz „Printz” (pojemność 560 łasztów) przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem [[AYCKE PAUL JOACHIM, radny Gdańska | Paulem Joachimem Ayckem]], był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem „Scheffler und Aycke”, z kantorem we własnej kamienicy przy Langgasse 536 (ul. Długa 76), będącej spadkiem po teściu, [[ŁAWA MIEJSKA | ławniku]] (1779) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1792) Carlu Joachimie Friese (1739–1795). Od 1805 był właścicielem [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dworu II]] przy Polankach.<br/><br/> | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
'''Bibliografia:''' <br/> | '''Bibliografia:''' <br/> | ||
| − | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 358.<br/> | + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 358.<br/> |
„Intelligenz Blatt” nr 50, 21 VI 1823, s. 1337, nekrolog od żony i syna.<br/> | „Intelligenz Blatt” nr 50, 21 VI 1823, s. 1337, nekrolog od żony i syna.<br/> | ||
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 65.<br/> | Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 65.<br/> | ||
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 271. | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 271. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:08, 2 gru 2024
DANIEL JACOB SCHEFFLER (1767 Gdańsk – 19 VI 1823 Gdańsk), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn pastora kościoła Zbawiciela z lat 1755–1776 Reinholda Ernsta. 15 VIII 1776 zapisany do czwartej (obecnie: drugiej) klasy Gimnazjum Akademickiego, 4 III 1788 brał udział pod kierunkiem Johanna Georga Trendelenburga w dyspucie De fructu ex matura Homeri lectione graecarum literarum studiosis capiendo (Korzyści z wczesnego czytania Homera dla studentów literatury greckiej) z udziałem m.in. Friedricha Deschnera i Balthasara Gottlieba Elerta (syna rajcy Balthasara Elerta). W latach 1788–1790, korzystając ze stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, studiował prawo na uniwersytecie w Jenie. W 1800 był radcą w administracji pruskiej, w latach 1807–1814 senatorem WMG, od 1814 radcą (Stadtrath) w Zarządzie Miasta Gdańska, w latach 1820–1821 – kamlarzem.
W 1811 dwa należące do niego spichlerze (Grosse Müller/ Wielki Młynarz, 600 łasztów pojemności, oraz Elephant, 400 łasztów) zostały zarekwirowane na tymczasowe koszary wojsk napoleońskich, jesienią 1813, po ostrzale i wielkim pożarze Spichlerzy (Wyspy Spichrzów), zniszczeniu uległ jego spichlerz „Printz” (pojemność 560 łasztów) przy Hopfengasse (ul. Chmielna 115); odbudowany do 1817. Od 1817, z pasierbem Paulem Joachimem Ayckem, był właścicielem firmy hurtowego handlu zbożem „Scheffler und Aycke”, z kantorem we własnej kamienicy przy Langgasse 536 (ul. Długa 76), będącej spadkiem po teściu, ławniku (1779) i rajcy (1792) Carlu Joachimie Friese (1739–1795). Od 1805 był właścicielem Dworu II przy Polankach.
Od 13 II 1800 żonaty z Charlottą Dorothą Friese (ochrzczona 31 VII 1765 Gdańsk), wdową po Johannie Gottfriedzie Ayckem (1751–1797) (synu burgrabiego gdańskiego Paula Gottfrieda Ayckego). Pozostawił syna, którego losy nie są znane. Kamienicę przy Langgasse 536 (ul. Długa 76) dowodnie od 1831 posiadał kupiec Gottfried Lotzin (1773–1844).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 358.
„Intelligenz Blatt” nr 50, 21 VI 1823, s. 1337, nekrolog od żony i syna.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 65.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 271.
