JACHMANN EDUARD KARL, kontradmirał, dyrektor stoczni
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:3_Stocznia_Królewska.jpg|thumb| Korweta „Arcona” (z lewej), pod dowództwem komandora Ludwiga Sundewalla, wychodzi z portu gdańskiego w podróż do Azji Wschodniej (1859-1862) w towarzystwie fregaty szkolnej dla kadetów „Thetis” pod dowództwem Eduarda Karla Jachmanna i szkunera „Frauenlob” (zatonął z całą załogą (45 osób) podczas tajfunu 3 IX 1860)]] | [[File:3_Stocznia_Królewska.jpg|thumb| Korweta „Arcona” (z lewej), pod dowództwem komandora Ludwiga Sundewalla, wychodzi z portu gdańskiego w podróż do Azji Wschodniej (1859-1862) w towarzystwie fregaty szkolnej dla kadetów „Thetis” pod dowództwem Eduarda Karla Jachmanna i szkunera „Frauenlob” (zatonął z całą załogą (45 osób) podczas tajfunu 3 IX 1860)]] | ||
| − | '''EDUARD KARL EMANUEL JACHMANN''' (2 III 1822 Gdańsk – 23 X 1887 Oldenburg), kontradmirał, dyrektor [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]], były patron gdańskiej ulicy. Syn pedagoga Reinholda Bernharda Jachmanna ([[CONRADINUM | Conradinum]]). Był uczniem gimnazjum w Kwidzynie, od 1839 (wbrew woli ojca) jungą na gdańskich statkach handlowych, pływał do Indii Zachodnich i do Ameryki. Po nauce w latach 1842–1843 w [[SZKOŁA NAWIGACYJNA | Szkole Nawigacyjnej]] uzyskał licencję sternika. W okresie 1844–1848 służył na korwecie „Amazone” na Morzu Śródziemnym i u wybrzeży Ameryki, od 1845 porucznik, dowódca ww. korwety, w latach 1849–1852 dowodził flotyllą kanonierek w Stralsundzie, w 1852–1853 pierwszy oficer fregaty „Gefion” w wyprawie do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Od 1851 działał w Gdańsku, organizując warsztaty naprawcze i bazę dla pruskiej floty wojennej, od 29 X 1854 do 31 XII 1856 był dyrektorem Stoczni Królewskiej.<br/><br/> | + | '''EDUARD KARL EMANUEL ULFRED von JACHMANN''' (2 III 1822 Gdańsk – 23 X 1887 Oldenburg), kontradmirał, dyrektor [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]], były patron gdańskiej ulicy. Syn pedagoga Reinholda Bernharda Jachmanna (1765–1832) ([[CONRADINUM | Conradinum]]) i Wilhelmine z domu Hesse. Był uczniem gimnazjum w Kwidzynie, od 1839 (wbrew woli ojca) jungą na gdańskich statkach handlowych, pływał do Indii Zachodnich i do Ameryki. Po nauce w latach 1842–1843 w [[SZKOŁA NAWIGACYJNA | Szkole Nawigacyjnej]] uzyskał licencję sternika. W okresie 1844–1848 służył na korwecie „Amazone” na Morzu Śródziemnym i u wybrzeży Ameryki, od 1845 porucznik, dowódca ww. korwety, w latach 1849–1852 dowodził flotyllą kanonierek w Stralsundzie, w 1852–1853 pierwszy oficer fregaty „Gefion” w wyprawie do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Od 1851 działał w Gdańsku, organizując warsztaty naprawcze i bazę dla pruskiej floty wojennej, od 29 X 1854 do 31 XII 1856 był dyrektorem Stoczni Królewskiej.<br/><br/> |
| − | W latach 1859–1862 w stopniu komandora dowodził korwetą „Thetis” w wyprawie do Azji Wschodniej i Chin. W 1864 w wojnie z Danią dowódca sił morskich na Bałtyku ([[NYMPHE, korweta| „Nymphe”]]), od 17 III 1864 kontradmirał. Następnie dowódca bazy morskiej w Kilonii. Od 1867 pełnił obowiązki dyrektora departamentu pruskiej admiralicji, w czasie wojny prusko-francuskiej w okresie 1870–1871 dowodził flotą na Morzu Północnym. W 1874 podał się do dymisji i przeszedł na emeryturę. Autor m.in. ''Allgemeine Grundzüge einer Flotten-Taktik nach der Holländischen Taktik des Ritter von Kingsbergen'' (1850). Miał w Gdańsku ulicę swego imienia (Jachmannstraße, obecnie Towarowa). <br/><br/> | + | W latach 1859–1862 w stopniu komandora dowodził korwetą „Thetis” w wyprawie do Azji Wschodniej i Chin. W 1864 w wojnie z Danią dowódca sił morskich na Bałtyku ([[NYMPHE, korweta| „Nymphe”]]), od 17 III 1864 kontradmirał. Następnie dowódca bazy morskiej w Kilonii. Od 1867 pełnił obowiązki dyrektora departamentu pruskiej admiralicji, w czasie wojny prusko-francuskiej w okresie 1870–1871 dowodził flotą na Morzu Północnym. W 1874 podał się do dymisji i przeszedł na emeryturę. Autor m.in. ''Allgemeine Grundzüge einer Flotten-Taktik nach der Holländischen Taktik des Ritter von Kingsbergen'' (''Ogólne zasady taktyki floty według holenderskiej taktyki kawalera von Kingsbergen''; |
| − | W 1852 w Trutenau pod Królewcem poślubił swoją kuzynkę Annę (1831–1912), córkę Moritza Juliusa Jachmanna (1799–1873). Miał córkę oraz trzech synów, z których Siegfried Carl Ulfred (1867–1945) został kontradmirałem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 1850). Miał w Gdańsku ulicę swego imienia (Jachmannstraße, obecnie Towarowa). <br/><br/> |
| + | W 1852 w Trutenau pod Królewcem poślubił swoją kuzynkę Annę (1831–1912), córkę Moritza Juliusa Jachmanna (1799–1873). Miał córkę oraz trzech synów, z których najmłodszy, Siegfried Carl Ulfred (1867–1945), został w w 1918 kontradmirałem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:33, 30 lis 2024
EDUARD KARL EMANUEL ULFRED von JACHMANN (2 III 1822 Gdańsk – 23 X 1887 Oldenburg), kontradmirał, dyrektor Stoczni Królewskiej, były patron gdańskiej ulicy. Syn pedagoga Reinholda Bernharda Jachmanna (1765–1832) ( Conradinum) i Wilhelmine z domu Hesse. Był uczniem gimnazjum w Kwidzynie, od 1839 (wbrew woli ojca) jungą na gdańskich statkach handlowych, pływał do Indii Zachodnich i do Ameryki. Po nauce w latach 1842–1843 w Szkole Nawigacyjnej uzyskał licencję sternika. W okresie 1844–1848 służył na korwecie „Amazone” na Morzu Śródziemnym i u wybrzeży Ameryki, od 1845 porucznik, dowódca ww. korwety, w latach 1849–1852 dowodził flotyllą kanonierek w Stralsundzie, w 1852–1853 pierwszy oficer fregaty „Gefion” w wyprawie do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Od 1851 działał w Gdańsku, organizując warsztaty naprawcze i bazę dla pruskiej floty wojennej, od 29 X 1854 do 31 XII 1856 był dyrektorem Stoczni Królewskiej.
W latach 1859–1862 w stopniu komandora dowodził korwetą „Thetis” w wyprawie do Azji Wschodniej i Chin. W 1864 w wojnie z Danią dowódca sił morskich na Bałtyku ( „Nymphe”), od 17 III 1864 kontradmirał. Następnie dowódca bazy morskiej w Kilonii. Od 1867 pełnił obowiązki dyrektora departamentu pruskiej admiralicji, w czasie wojny prusko-francuskiej w okresie 1870–1871 dowodził flotą na Morzu Północnym. W 1874 podał się do dymisji i przeszedł na emeryturę. Autor m.in. Allgemeine Grundzüge einer Flotten-Taktik nach der Holländischen Taktik des Ritter von Kingsbergen (Ogólne zasady taktyki floty według holenderskiej taktyki kawalera von Kingsbergen;
1850). Miał w Gdańsku ulicę swego imienia (Jachmannstraße, obecnie Towarowa).
W 1852 w Trutenau pod Królewcem poślubił swoją kuzynkę Annę (1831–1912), córkę Moritza Juliusa Jachmanna (1799–1873). Miał córkę oraz trzech synów, z których najmłodszy, Siegfried Carl Ulfred (1867–1945), został w w 1918 kontradmirałem.
