RADAJEWSKA-BORZYM MAŁGORZATA, inżynier, hydrolog
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „40-lecia PRL”, odznaką „Zasłużonym Ziemi Bydgoskiej”. Była żoną Adam, absolwenta [[WYDZIAŁ OCEANOTECHNIKI I OKRĘTOWNICTWA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziału Budowy Okrętów PG]]. Zginęła w katastrofie budowlanej (wybuch gazu) w domu przy al. Wojska Polskiego 39. {{author:WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „40-lecia PRL”, odznaką „Zasłużonym Ziemi Bydgoskiej”. Była żoną Adam, absolwenta [[WYDZIAŁ OCEANOTECHNIKI I OKRĘTOWNICTWA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziału Budowy Okrętów PG]]. Zginęła w katastrofie budowlanej (wybuch gazu) w domu przy al. Wojska Polskiego 39. {{author:WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| − | Franciszek Pieczka Franciszek, Cerekwicka Henryka, ''Radajewska-Borzym Małgorzata'', w: | + | Franciszek Pieczka Franciszek, Cerekwicka Henryka, ''Radajewska-Borzym Małgorzata'', w: ''Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960'', red. Stanisław Downarowicz, Lubin 2013, s. 179–181. |
Aktualna wersja na dzień 16:24, 26 lis 2024
MAŁGORZATA RADAJEWSKA-BORZYM (12 VII 1934 Chełmno – 17 IV 1995 Gdańsk), hydrogeolog, geolog. Córka Edmunda (11 VIII 1893 – 10 VIII 1963 Bydgoszcz), rotmistrza I Pułku Ułanów Krechowieckich, VIII Pułku Strzelców Konnych, żołnierza Armii Krajowej, w latach 1945–1947 majora Ludowego Wojska Polskiego, aresztowanego w 1947, w 1956 zrehabilitowanego po wyroku siedmiu lat więzienia, oraz Zygfrydy (9 IX 1904 – 17 X 1987 Bydgoszcz). Siostra Krystyny (12 III 1933 Chełmno – 1 VII 1976 Bydgoszcz).
W 1951 absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Ludwika Waryńskiego w Bydgoszczy. W Gdańsku w latach 1953–1958 studiowała na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, magister inżynier geolog specjalność hydrogeologia. W latach 1951–1953 pracowała w Centrali Sprzętu Pożarniczego w Bydgoszczy, w 1959–1962 w Powiatowej Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Bydgoszczy. Od 1962 do 1995 zatrudniona była w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Warszawie Zakład w Gdańsku. Była członkinią Rady Zakładowej, pracowała w latach 1962–1965 jako starsza dokumentatorka, w 1962–1995 kierowniczka Pracowni i zastępczyni kierownika Działu Hydrogeologii Regionalnej.
Autorka dokumentacji ujęć wody w okolicy Bydgoszczy, Torunia, Włocławka. Z Przemysławem Stenzlem i Anną Berestką była w 1979 współautorką opracowania dotyczącego gromadzenia danych dokumentacyjnych o wierceniach hydrogeologicznych z obszaru Polski poprzez sieć Regionalnych Banków Danych Hydrogeologicznych. Członkini Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT), Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK).
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „40-lecia PRL”, odznaką „Zasłużonym Ziemi Bydgoskiej”. Była żoną Adam, absolwenta Wydziału Budowy Okrętów PG. Zginęła w katastrofie budowlanej (wybuch gazu) w domu przy al. Wojska Polskiego 39.
Bibliografia:
Franciszek Pieczka Franciszek, Cerekwicka Henryka, Radajewska-Borzym Małgorzata, w: Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, red. Stanisław Downarowicz, Lubin 2013, s. 179–181.
